Ροζίτα Σώκου – Ζωή σαν μυθιστόρημα

“Δεν είχα ποτέ την παραμικρή φιλοδοξία. Ό,τι έχω πετύχει οφείλεται στην επιθυμία μου να κάνω αυτό που με ευχαριστούσε. Έκανα πάντα και μόνον αυτό που ήθελα στη ζωή μου. Δεν πολυπήγαινα σε πάρτι, δεν κόλλαγα σε σπουδαίους, δεν έχω καμία φιλία με κανέναν πολιτικό» έγραψε, και έλεγε την αλήθεια…¨”

Η Ροζίτα Σώκου, που πέθανε σήμερα σε ηλικία 98 ετών, έγινε γνωστή στο πανελλήνιο το 1977 μέσα από την εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης «Να η ευκαιρία». Κι όχι απλώς γνωστή, τηλεοπτική περσόνα πρώτου μεγέθους, που μέσα σε μερικά χρόνια έφτασε να αναπαραχθεί μέχρι και ως επιθεωρησιακό νούμερο, αργότερα ως σκετς από τον Χάρρυ Κλυν, ακόμα και να την πιάσει στο στόμα του ο Γιώργος Μαρίνος.

Ο επιτηδευμένα «γλυκός» τρόπος με τον οποίο ενίοτε «έσφαζε με το βαμβάκι» τους διαγωνιζόμενους του τηλεοπτικού παιχνιδιού, οι προσωπικές ιστορίες που προλάβαινε να πει στις σύντομες παρεμβάσεις της, το ιδιότυπο χιούμορ της, σε αντίθεση με εκείνο που επικρατούσε εκείνη την εποχή στον δημόσιο λόγο και ακουγόταν στους (μόλις δύο) τηλεοπτικούς σταθμούς, η εμφανής καλλιέργεια που είχε και την έκανε να ξεχωρίζει, οι ακριβοδίκαιες πολλές φορές βαθμολογήσεις της που εξέφραζαν τον μέσο θεατή, ή μήπως η εμφάνισή της με τα συντηρητικά πουκαμισάκια και τα φιογκάκια τα οποία θύμιζαν την αγαπημένη θεία που έρχεται στο σπίτι για τη επίσκεψή της

Γεννημένη στις 9 Σεπτεμβρίου του 1923 στην Αθήνα, στην οδό Μητροπόλεως, ενός εκ των δύο ιδιοκτητών της γνωστής βιομηχανίας ζυμαρικών ΜΙΣΚΟ που τότε τάιζε όλη την Ελλάδα, η μητέρα της Τιτίκα επέμενε να της δώσουν το όνομα Ροσίτα γιατί το είχε υποσχεθεί στη γυναίκα του προξένου του Περού που είχε το ίδιο όνομα – το όνομα της προστάτιδας αγίας της χώρας της Σάντα Ρόσα ντα Λίμα. Ο πατέρας της Γιώργος Σώκος από το Αιτωλικό ήταν ένας πανέξυπνος άντρας που από παιδί έγραφε θεατρικά έργα για να παίζονται –και όχι για τα φιλολογικά σαλόνια–, αλλά και άλλα πολλά που δημοσίευε σε εφημερίδα των Πατρών.

Η αγάπη της για τα εικαστικά ήταν τόσο μεγάλη που μόλις τελείωσε το Αρσάκειο, έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη Σχολή καλών Τεχνών. Εκεί ήρθε σε επαφή με ιερά τέρατα όπως ο Τσαρούχης, ο Αργυράκης, ο Βολανάκης. κ.α

Πρώτη της δουλειά ήταν ως μεταφράστρια και καθηγήτρια ξένων γλωσσών. Ενώ σε ηλικία 34 χρονών είπε το «ναι» και παντρεύτηκε τον Ιταλό δημοσιογράφο Μάνλιο Μαραντέι και αναχώρησε για την Ιταλία. Το 1958 απέκτησε την κόρη της Ιρένε και το 1961 επέστρεψε μαζί της στην Ελλάδα.

Δημοσιογραφία

Η Ροζίτα Σώκου υπήρξε μια από τις πρώτες Ελληνίδες γυναίκες δημοσιογράφους. Άρχισε να ασχολείται επαγγελματικά με την κινηματογραφική κριτική το 1946. Εργάστηκε στο περιοδικό Χόλιγουντ, στις εφημερίδες Οι καιροί (1948-1950), Ανεξαρτησία (1949), Βραδυνή (1949-1955). Το 1953 η Ελένη Βλάχου, που ως τότε έγραφε η ίδια την κινηματογραφική κριτική της Καθημερινής, της παρέδωσε τη στήλη, την οποία η Σώκου διατήρησε για αρκετά χρόνια.

Μετά το πραξικόπημα του 1967, η Ελένη Βλάχου έκλεισε την Καθημερινή φεύγοντας στο εξωτερικό. Η Ροζίτα Σώκου αποτέλεσε το ένα από τα δύο στελέχη της εφημερίδας που αρνήθηκαν να υπογράψουν τη συλλογική μήνυση κατά της Βλάχου. Με την υπογραφή της θα συνομολογούσε πως είχε άδικο η Ελένη Βλάχου όταν υποστήριζε πως υπό το υφιστάμενο καθεστώς ήταν αδύνατον να συνεχιστεί η έκδοση μιας αντικειμενικής εφημερίδας. Για την άρνησή της αυτή, η Σώκου πέρασε από πειθαρχικό συμβούλιο, όπου απειλήθηκε με διαγραφή από την ΕΣΗΕΑ.

Το 1969 έπιασε δουλειά στην Ακρόπολη όπου έμεινε μέχρι το 2005. Παράλληλα εργαζόταν (από το 1970) και για την εφημερίδα Απογευματινή. Έγραφε κριτική κινηματογράφου, θεάτρου, μπαλέτου. Διατηρούσε διάφορες προσωπικές σελίδες με χρονογραφήματα, πορτρέτα καλλιτεχνών ή αναμνήσεις, καθώς και ανταποκρίσεις από κινηματογραφικά και θεατρικά φεστιβάλ.

Ήταν από τις πρώτες δημοσιογράφους που άγγιξε θέματα ταμπού για την εποχή, όπως η ομοφυλοφιλία. Εργάστηκε παράλληλα και στο ραδιόφωνο όπου είχε την δική της εκπομπή μαζί με τον Κώστα Φέρρη «Λίθοι και κέραμοι». Μια εκπομπή με συνεντεύξεις διασήμων και μη που μιλούσαν για τα θετικά και τα αρνητικά του επαγγέλματος τους.

Τηλεόραση

Το ευρύ κοινό έμαθε τη Ροζίτα Σώκου από τη συμμετοχή της στο τηλεπαιχνίδι εξεύρεσης ταλέντων «Να η ευκαιρία». Αμέσως ξεχώρισε τόσο για την αμεσότητα της όσο και για την καλλιέργεια της. Το 1992-1993 είχε εκπομπή στο Νew Channel με τίτλο Οι επισκέπτες της νύχτας. Υποδεχόταν προσωπικούς φίλους, επώνυμους και ανώνυμους, για μια απρογραμμάτιστη κουβεντούλα στο σαλόνι του σπιτιού της.

Σε κάθε της εμφάνιση σε όποιο κανάλι και εάν ήταν εξέφραζε την άποψη της όπως την ένιωθε, άφοβα και δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων.

Διακρίσεις

Η Ροζίτα Σώκου είχε πολλές τιμητικές διακρίσεις στην καριέρα της . Τιμήθηκε από τη Γαλλική Κυβέρνηση με το παράσημο του Ιππότη του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών (Chevalier de l’ Ordre des Arts et des Lettres) για τις υπηρεσίες της στον κινηματογράφο. Από το Ίδρυμα Μπότση για την προσφορά της στη δημοσιογραφία. Από την ΕΣΗΕΑ για την καταξιωμένη δημοσιογραφική της πορεία, το επαγγελματικό ήθος της και την προσφορά της στον κλάδο.

Έτσι έζησε και πορεύτηκε η ΡοΣίτα Σώκου σε όλη της την πολυκύμαντη ζωή.