Η «κρυφή» ανεργία των νέων
Η πρόβλεψη της κυβέρνησης στο Προσχέδιο Προϋπολογισμού ότι το ποσοστό ανεργίας θα πέσει κάτω από το 10% στο τέλος του 2025, μπορεί να αποτελεί πολιτική νίκη στα χαρτιά, κρύβει όμως μια δυσάρεστη αλήθεια: Την «κρυφή» ανεργία, κυρίως των νέων.
Αυτή η επιφανειακή αισιοδοξία για το μέλλον του εργατικού δυναμικού αγνοεί τη βαθύτερη κρίση που σιγοβράζει πίσω από τους αριθμούς – την ανεργία που δεν αποτυπώνεται στις επίσημες στατιστικές και αφορά σε χιλιάδες νέους, οι οποίοι εγκλωβίζονται σε θέσεις μερικής απασχόλησης, επισφαλούς εργασίας ή σε θέσεις που δεν αντιστοιχούν στα προσόντα τους.
Λίγες ώρες δουλειάς την ημέρα, λίγες ημέρες την εβδομάδα, με λίγα λεφτά και αργότερα με λίγη σύνταξη…
Η υποαπασχόληση είναι μια σύγχρονη μάστιγα, ιδιαίτερα για τη νέα γενιά. Οι νέοι που φεύγουν από τις σχολές και τα πανεπιστήμια με ελπίδα και όνειρα για το μέλλον, βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σύστημα που δεν τους παρέχει ευκαιρίες πλήρους και ποιοτικής απασχόλησης.
Αντίθετα, ωθούνται να αποδεχτούν θέσεις μερικής απασχόλησης ή κακοπληρωμένα προγράμματα πρακτικής άσκησης που καμουφλάρουν την ανεργία τους.
Πώς μπορεί κανείς να μιλήσει για πραγματική μείωση της ανεργίας όταν οι νέοι αδυνατούν να επιβιώσουν με τους μισθούς που τους προσφέρονται; Όταν η καθημερινότητα τους μετατρέπεται σε ένα συνεχές κυνήγι για δεύτερες και τρίτες δουλειές ή για «μαύρη» εργασία ώστε να καλύψουν τα προς το ζην;
Η αλήθεια είναι απλή και σκληρή: Η προβλεπόμενη μείωση της ανεργίας δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα που βιώνουν οι νέοι σήμερα, οι οποίοι εξακολουθούν να «θυσιάζονται» στο βωμό της δημοσιονομικής σταθερότητας.
Η κυβέρνηση, αντί να επικεντρώνεται στα ποσοστά και τις στατιστικές, θα πρέπει να στραφεί στην ουσία του προβλήματος. Η δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας, η επένδυση στην κατάρτιση και την επαγγελματική εξέλιξη, και η αντιμετώπιση της υποαπασχόλησης πρέπει να είναι προτεραιότητα. Διαφορετικά, η νέα γενιά θα συνεχίσει να ζει στην αβεβαιότητα, καθηλωμένη σε ένα παρόν χωρίς ελπίδα για το μέλλον.
Ας μην παρασυρόμαστε, λοιπόν, από τους αριθμούς. Ας κοιτάξουμε την πραγματικότητα στα μάτια. Και αυτή η πραγματικότητα λέει ότι η ανεργία θα έχει εξαλειφθεί όταν οι νέοι μας δεν θα είναι υποχρεωμένοι να επιλέγουν ανάμεσα στην επιβίωση και τα όνειρά τους!
