Η ψευδεπίγραφη αύξηση των μισθών και το διακύβευμα

Πανηγυρίζει η κυβέρνηση ότι από την 1η Ιουνίου θα αυξηθεί ο μισθός των πλήρως απασχολούμενων στον ιδιωτικό τομέα χάρη στη μείωση των εισφορών υπέρ ΟΑΕΔ κατά 0,90 μονάδες.

Γράφει ο: Γιώργος Μακράκης*

Παρατήρηση 1η: Ακόμη κι αυτή η μείωση των εισφορών (που δεν θα έχει θετικό πρόσημο για την κοινωνία και θα το εξηγήσουμε) είναι ετεροβαρής υπέρ του εργοδότη. Συγκεκριμένα, 0,48 για τον εργοδότη, 0,27 για τον εργαζόμενο.

Παρατήρηση 2η: Η ωφέλεια που θα προκύψει, ύψους 2,73 ευρώ στον μισθό των εργαζομένων και 3,12 ευρώ για τους εργοδότες, συνίσταται σε ποσά που δεν μπορούν να επιφέρουν καμιά συνέπεια στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, καμιά άμεση συνέπεια στην κερδοφορία των επιχειρήσεων και, επομένως, καμιά συνέπεια στην πορεία της οικονομίας, της ανάπτυξης και της εργασίας.

Η μείωση των εισφορών αφορά κατά 0,75 τη μείωση των ασφαλίστρων υπέρ του κλάδου της ανεργίας. Αφορά, δηλαδή, στην ασφάλιση του εργαζομένου για τον κίνδυνο της ανεργίας. Για να το πούμε πιο… λιανά, αφορά το επίδομα ανεργίας.

Ένα πρώτο ερώτημα προς την κυβέρνηση είναι, αν θεωρεί απαραίτητο το επίδομα ανεργίας. Φαντάζομαι πως η απάντηση θα είναι αναφανδόν «ναι». Αφού, όμως, θεωρεί απαραίτητο το επίδομα ανεργίας, γιατί ξεκινά τη μείωση των εισφορών και, άρα, τη μείωση των πόρων από το επίδομα αυτό;

Ένα δεύτερο ερώτημα είναι γιατί μία φιλελεύθερη κυβέρνηση, όπως θέλει να ονομάζεται η τρέχουσα, κρατικοποιεί επιδόματα, τα οποία είχαν εξασφαλισμένους πόρους;

Εδώ ακριβώς, παρατηρούμε ένα άλλο παράδοξο.

Ποιο είναι το παράδοξο; Για τη συγκεκριμένη κυβέρνηση, της οποίας η κατεύθυνση είναι «όλα στους ιδιώτες», θα περίμενε κανείς ότι δεν θα αναλάμβανε να «φορτώσει» στον κρατικό προϋπολογισμό τους πόρους για τα επιδόματα ανεργίας. Ειδικά, δε, τη στιγμή που οι πόροι για τα επιδόματα είναι εξασφαλισμένοι και με το παραπάνω, από τις εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών.

Διευκρινίζουμε ξανά ότι οι πόροι για τα επιδόματα ανεργίας προέρχονται από τις ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, που η κυβέρνηση έρχεται τώρα να μειώσει με νόμο. Η κρατική χρηματοδότηση είναι περιττή, αφού τα έσοδα από τις εισφορές φτάνουν και περισσεύουν για τα επιδόματα ανεργίας.

Μία κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση, η οποία επιδιώκει την ανάπτυξη, θα αύξανε το επίδομα ανεργίας και τον αριθμό των δικαιούχων. Δικά τους χρήματα είναι εξάλλου. Αντ’ αυτού, η φιλελεύθερη κυβέρνηση μειώνει τις εισφορές, άρα μειώνει την ασφάλιση για τον κίνδυνο της ανεργίας και οδηγεί σε μία κοινωνία εργασιακού μεσαίωνα.

Φαντάζομαι ότι η απάντηση της κυβέρνησης στις παραπάνω μομφές θα είναι ότι θα εγγυηθεί το επίδομα ανεργίας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Ένας παραλογισμός δηλαδή…

Η φιλελεύθερη κυβέρνηση μειώνει τις εισφορές, μειώνει τους πόρους, τους ιδιωτικούς πόρους για την ασφάλιση του κινδύνου της ανεργίας και θα εγγυηθεί την κρατική επιχορήγηση; Είναι έτσι; Όχι, δεν είναι έτσι.

Η κυβέρνηση δεν θα εγγυηθεί τίποτα και δεν θα διασφαλίσει τίποτα για το μέλλον.

Η κυβέρνηση έχει έναν πραγματικά νεοφιλελεύθερο σχεδιασμό, που ροκανίζει επικοινωνιακά και οικονομικά κάθε μορφή στήριξης στους αδύναμους, εν προκειμένω στους άνεργους.

Δημιουργεί, αργά και σταθερά, ένα περιβάλλον για λίγους.

Επιδιώκει φτηνή εργατική δύναμη για την ανάπτυξη των μεγάλων επιχειρήσεων και αυτό προϋποθέτει την έλλειψη υποστήριξης των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων για να οδηγηθούν αναγκαστικά στη φτηνή εργασία, σχεδόν στη δουλεία και τη δουλοπαροικία.

* Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων ΟΑΕΔ