Κ. Καραμανλής: Αποστάσεις από Μητσοτάκη και αιχμές – “Η Δημοκρατία δεν επιβάλλεται”

Η εκδήλωση του Ιδρύματος “Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής” με θέμα “Κωνσταντίνος Καραμανλής – Η πορεία της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη” αποτέλεσε την αφορμή που όλοι στη Ν.Δ. και τη δεξιά παράταξη περίμεναν για να ακούσουν επιτέλους τον Κώστα Καραμανλή.

Ο πρώην πρωθυπουργός απαντώντας ουσιαστικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη -που επιχείρησε να εμφανιστεί ως ο…”νέος Καραμανλής” της παράταξης με αφορμή την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία και το ευρωπαϊκό του όραμα για την ενοποίηση της Ευρώπης- επικαλούμενος την ομιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή στη Βουλή στις 30 Οκτωβρίου 1975 είπε “η ιστορία διδάσκει ότι οι Έλληνες ό,τι κερδίζουν στον πόλεμο, το χάνουν στην ειρήνη. Και το χάνουμε γιατί έχουμε την κακή συνήθεια να καθιστούμε τα εθνικά μας θέματα αντικείμενο έντονων πολιτικών ανταγωνισμών οι οποίοι πολλές φορές παίρνουν την μορφή της πατριδοκαπηλίας και καταλήγουν σε διχασμούς”.

Στην ομιλία του ο κ. Καραμανλής παρουσίασε εμμέσως πλην σαφώς το κοινωνικό του μανιφέστο κόντρα ουσιαστικά στις κυβερνητικές πολιτικές και στέλνοντας σαφή μηνύματα στο Μαξίμου, καθώς υπενθύμισε με νόημα την πολιτική διαδρομή του Κ. Καραμανλή κατα τη διάρκεια της οποίας:

– καλλιεργήθηκαν συνθήκες διαλόγου και συνδιαλλαγής μεταξύ εργοδοσίας και εργαζομένων, προς όφελος και της οικονομίας, αλλά και των ευρέων κοινωνικών στρωμάτων, αυτό που στη Δυτική Γερμανία του Αντενάουερ και του Έρχαρντ ονομάστηκε “soziale marktwirtschaft”, δηλαδή κοινωνική οικονομία της αγοράς, που με παραλλαγές εφαρμόστηκε σε όλη σχεδόν τη Δυτική Ευρώπη.

– οι ευεργετικές συνέπειές της είχαν άμεση αντανάκλαση και στην εδραίωση της ειρήνης, αλλά εξίσου σημαντικό στη διασφάλιση κοινωνικής συνοχής και πολιτικής ομαλότητας.

– δημοκρατικός διάλογος, ομαλή εναλλαγή στην εξουσία, διαμόρφωση μεγάλων και σταθερών κομματικών σχηματισμών με μετριοπαθή έκφραση και συχνά συγκλίσεις στις κορυφαίες προτεραιότητες των ευρωπαϊκών κρατών.

“Προφανώς και τα πράγματα δεν μπορούν και να μείνουν ως έχουν. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει και είναι αναγκαία η προσαρμογή στα νέα δεδομένα. Είναι σαφές ότι απαιτούνται μεταρρυθμίσεις και καινοτόμες λύσεις στην εκπαίδευση, στα συστήματα υγείας, στην κοινωνική ασφάλιση, στο εργασιακό περιβάλλον” τόνισε, πρόσθεσε ωστόσο “Αρκεί να θυμόμαστε, πάντα, ότι οι κοινωνίες ανθούν και προοδεύουν μόνο όταν οι πολλοί αισθάνονται ότι μετέχουν στην συλλογική προσπάθεια, στις ευκαιρίες και την ισότιμη κατανομή των καρπών της προόδου”.

“Στο προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, στις 2 Απριλίου του ’77 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επεσήμανε ότι “Η δημοκρατία δεν επιβάλλεται. Η δημοκρατία βιώνεται”. Και πρέπει να γίνεται πράξη στην καθημερινή ζωή του πολίτη. Προϋποθέτει τον σεβασμό της Αρχής της πλειοψηφίας και του νόμου. Και προπαντός προϋποθέτει πολιτικό κλίμα ήπιο και ήρεμα πολιτικά ήθη” επισήμανε και υπογράμμισε “Ο δημοκρατικός διάλογος, η αντιπαράθεση επιχειρημάτων πρέπει να διευκολύνει και όχι να υπονομεύει την ανάγκη σύγκλισης απόψεων για την διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής, πρωτίστως για τα μεγάλα εθνικά θέματα”.

Υπενθύμισε ακόμη με αφορμή τις εξελίξεις στην Ε.Ε. ότι “Ο Χέλμουτ Σμιτ διεκήρυσσε πως η συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε λίγα χρόνια θα οδηγήσει στη δημιουργία αυτού που ονειρεύτηκαν οι θεμελιωτές της σύγχρονης Ευρώπης, μετά τον πόλεμο, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης” και φθανοντας στο ζήτημα της οικονομικής κρίσης -για την οποία δεν είπε πάλι κουβέντα για τις δικές του ευθύνες στη χώρα μας- επέρριψε ευθύνες στην Ε.Ε. λέγοντας:

“Σε αντίθεση με το γενναίο πακέτο που υιοθέτησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το ευρωπαϊκό είναι πιο συγκρατημένο συνοδευόμενο μάλιστα από διαρκείς προειδοποιήσεις για τον πρόσκαιρο χαρακτήρα του μέχρι να επανακάμψουν οι δύσκαμπτοι κανόνες πειθαρχίας και λιτότητας. Ακόμα και στην οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας φάνηκαν χτυπητές αδυναμίες και γενικές, αλλά και ειδικότερα προς τη χώρα μας, χωρίς να παραβλέπονται και να υποτιμώνται δικές μας αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις. Επεβλήθη ένα πρόγραμμα που σε μεγάλο βαθμό ήταν, είχε χαρακτήρα τιμωρητικό. Και όπως ομολογήθηκε κατ’ επανάληψη ελέγχεται, εκ των υστέρων βέβαια, για σοβαρά σφάλματα και στη συνταγή και στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα”.