Κάθε Έλληνας χάνει… 361 ευρώ το χρόνο

Μετρώντας σε μονάδες αγοραστικής δύναμης το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και σε σύγκριση πάντα με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διαπιστώνουμε (με βάση τα στοιχεία της Eurostat) ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα διαμορφώθηκε το 2022 στο 68% του μέσου όρου της ΕΕ και αποτελεί το τρίτο χαμηλότερο μετά τη Βουλγαρία και τη Σλοβακία.

Αν “ανοίξουμε” τον ερευνητικό μας φακό και δούμε την εξέλιξη του κατά κεφαλήν ΑΕΠ από το 2008 έως το 2021, θα διαπιστώσουμε ότι ενώ η Σλοβακία κατέγραψε αξιοσημείωτη αύξηση στο (χαμηλό) της κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά 46%, η Ελλάδα εμφανίζει αξιοσημείωτη μείωση κατά -22%!

Η δεκαετία των Μνημονίων, η “βουτιά” του κατώτατου μισθού, οι περικοπές στις συντάξεις και στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, η “επιθετική” φορολόγηση του λαϊκού εισοδήματος (άμεσα και έμμεσα), αλλά και στη συνέχεια το “μπλακ άουτ” της πανδημίας και τα απανωτά πληθωριστικά κύματα με άλλοθι τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή ακρίβεια, οδήγησαν τη μέση ελληνική οικογένεια στην ανέχεια και την αλλαγή του τρόπου ζωής της. Περιόρισε τα καταναλωτικά προϊόντα που αγοράζει από τα σούπερ μάρκετ, “έκοψε” φροντιστήρια και εξωσχολικές δραστηριότητες στα παιδιά, δυσκολεύτηκε να αγοράσει ρούχα για όλα τα μέλη της οικογένειας, άφησε απλήρωτους (ή καθυστέρησε να πληρώσει) λογαριασμούς, έκοψε εξόδους, διακοπές, ψυχαγωγία και είδε τα χρέη της προς το Δημόσιο και τις τράπεζες να αυξάνονται. Οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, μισθών, συντάξεων, ακινήτων, αλλά και οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, αποκαλύπτουν το μέγεθος της κρίσης που χτύπησε και εξακολουθεί να χτυπά τα περισσότερα νοικοκυριά στην Ελλάδα.

Εστιάζοντας στην εξέλιξη του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στα 13 χρόνια από το 2008 έως το 2021, διαπιστώνουμε ότι οι σωρευτικές απώλειες για τον Έλληνα αγγίζουν τις €4.700, καθώς από €21.840 το 2008 το κατά κεφαλήν εισόδημα στην Ελλάδα “κατρακύλησε” στις €17.140, σημειώνοντας απώλειες 22%. Τι σημαίνει αυτό για το πορτοφόλι του μέσου Έλληνα; Ότι κάθε χρόνο έχασε €361,53!

Αυτό που είναι ακόμη πιο απογοητευτικό, όμως, είναι ότι χώρες με πολύ πιο χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα στις αρχές της περιόδου της κρίσης (2008), όχι απλώς βελτίωσαν τις επιδόσεις τους εντυπωσιακά, αλλά ξεπέρασαν κατά πολύ την Ελλάδα, αποδεικνύοντας ότι εκτός από τα Μνημόνια και τους επικίνδυνους “πειραματισμούς” που δοκίμασαν οι δανειστές στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών, έπεσαν έξω και οι “συνταγές” διακυβέρνησης που ακολούθησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις.

Την υψηλότερη επίδοση καταγράφει η Λιθουανία, που από €10.210 το 2008, το κατά κεφαλήν εισόδημα των Λιθουανών ανέβηκε στα €19.760 το 2021 σημειώνοντας αύξηση 94%! Οι Εσθονοί, μας ξεπέρασαν επίσης, καθώς από €12.420 στο ξεκίνημα της διεθνούς οικονομικής κρίσης αύξησαν το εισόδημα ανά πολίτη στα €23.060 με αξιοζήλευτη αύξηση 86%. Η αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ στη Σλοβενία έφτασε το 32% (από €18.760 σε €24.680), ενώ ακόμα και χώρες που παρέμειναν το 2021 κάτω από τα επίπεδα κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας, κατέγραψαν αύξηση (Πολωνία +57%, Κροατία +31%), κλείνοντας την “ψαλίδα” και δείχνοντας μια αξιοσημείωτη βελτίωση του πλούτου και κατ΄ επέκταση της διαβίωσης των πολιτών τους.

Η πρόκληση της κάλπης στις 25 Ιουνίου, λοιπόν, για τους Έλληνες ψηφοφόρους, δεν είναι να επιλέξουν εκείνον που λέει την πιο εύστοχη “ατάκα” ή εκείνον που φτιάχνει το πιο “έξυπνο” βιντεάκι στο Tik Tok. Η πρόκληση της ερχόμενης κάλπης είναι η επιλογή με την ψήφο του πολίτη, εκείνου του οικονομικού προγράμματος που εγγυάται ότι η οικονομική κατάσταση του μέσου Έλληνα θα βελτιωθεί και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα αυξηθεί, ώστε να “τοποθετηθεί” και πάλι στα ευρωπαϊκά επίπεδα που του αξίζει.