Ken Loach: Να γιατί είμαι αναγκασμένος να αρνηθώ το βραβείο – «Ψωμί και Τριαντάφυλλα» στο Τορίνο

Ο Βρετανός σκηνοθέτης Ken Loach απέρριψε το βραβείο του Φεστιβάλ Τορίνο, με μια πικρή δήλωση για τους διοργανωτές, αλλά συνεπής με τη ζωή και τα ιδανικά του!

«Με μεγάλη μου λύπη – μπορείτε να διαβάσετε – είμαι υποχρεωμένος να απορρίψω το βραβείο που μου απονεμήθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορίνο, ένα βραβείο που θα ήταν τιμή μου να λάβω, για μένα και για όλους όσους εργάστηκαν στις ταινίες μας.
Τα φεστιβάλ έχουν τη σημαντική λειτουργία της προώθησης της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κινηματογραφίας και το Τορίνο έχει εξαιρετική φήμη ότι έχει συμβάλει προφανώς στην τόνωση της αγάπης και του πάθους για τον κινηματογράφο. ”

Και συνεχίζει:
«Ωστόσο υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, δηλαδή το θέμα της εξωτερικής ανάθεσης των υπηρεσιών που παρέχουν οι εργαζόμενοι με τους χαμηλότερους μισθούς.
Όπως πάντα ο λόγος είναι για να εξοικονομήσουμε χρήματα και η εταιρεία που παίρνει το συμβόλαιο ανάλογα μειώνει μισθούς και κόβει προσωπικό.

Είναι μια συνταγή που προορίζεται να τροφοδοτήσει τη σύγκρουση.
Το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη δεν το κάνει αποδεκτό».
«Στο Τορίνο – γράφει ακόμα ο σκηνοθέτης – οι υπηρεσίες καθαρισμού και ασφαλείας του Εθνικού Μουσείου Κινηματογράφου (MNC) έχουν ανατεθεί στο Συνεταιριστικό Πίσω.
Μετά από μείωση μισθού, οι εργαζόμενοι κατήγγειλαν bullying και κακομεταχείριση.

Αρκετοί άνθρωποι απολύθηκαν.
Οι πιο κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι, οι πιο ευάλωτοι, έχασαν τη δουλειά τους επειδή αντιτάχθηκαν σε μείωση μισθού.

Προφανώς είναι δύσκολο για εμάς να αποσπάσουμε την προσοχή μας από τις λεπτομέρειες μιας διαμάχης που λαμβάνει χώρα σε άλλη χώρα, με διαφορετικές πρακτικές εργασίας από τις δικές μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι αρχές είναι ασαφείς. Στην περίπτωση αυτή, ο οργανισμός που παρέχει τις υπηρεσίες δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια του, αλλά πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τους ανθρώπους που εργάζονται γι’ αυτήν, ακόμη και αν απασχολούνται σε εξωτερική επιχείρηση. Θα περίμενα από το Μουσείο, στην προκειμένη περίπτωση, να έχει διάλογο με τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους, να εξασφαλίσει την επανεκδίκαση των απολυμένων εργαζομένων και να επανεξετάσει τη δική του πολιτική εξωτερικής ανάθεσης.

Δεν είναι δίκαιο οι φτωχότεροι να πληρώνουν το τίμημα μιας οικονομικής κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται».

«Φτιάξαμε μια ταινία για αυτό ακριβώς το θέμα, «Ψωμί και Τριαντάφυλλα».
Πώς θα μπορούσα —συμπεραίνει ο Loach — να μην απαντήσω σε ένα αίτημα αλληλεγγύης από εργαζόμενους που απολύθηκαν επειδή υπερασπίστηκαν τα δικαιώματά τους;

Η αποδοχή του βραβείου και ο περιορισμός του εαυτού μου σε κάποιο κριτικό σχόλιο θα ήταν αδύναμη και υποκριτική συμπεριφορά.

Δεν μπορούμε να πούμε κάτι στην οθόνη και μετά να το προδώσουμε με τις πράξεις μας.
Για το λόγο αυτό, αν και με μεγάλη θλίψη, είμαι αναγκασμένος να αρνηθώ το βραβείο”.