Λίνα Μενδώνη: «Ξεπουλάει» στον Γρηγόρη τα καφέ των μουσείων

Του Γιώργου Σκορδίλη*
Λίγες ημέρες μετά τις δεύτερες εκλογές του Ιουνίου και ενόψει της ανακοίνωσης της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη, γράφαμε από αυτές εδώ τις σελίδες ότι, στην ονοματολογία εκείνης της περιόδου, υπήρχε μία υπουργική καρέκλα που δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολίας για τον νέο κάτοχό της. Ο λόγος για τον θώκο του υπουργείου Πολιτισμού και την αμετακίνητη Λίνα Μενδώνη.

Επιστρέφοντας σε κανονικούς πολιτικούς ρυθμούς, μετά τη θερινή ραστώνη, αλλά και το μπαράζ φυσικών καταστροφών που ξεγύμνωσε το «επιτελικό κράτος» και σμπαράλιασε τη χώρα, καταφθάνουν οι πρώτες ειδήσεις που δείχνουν ότι, το έργο που ξεκίνησε η υπουργός Πολιτισμού στην πρώτη τετραετία Μητσοτάκη συνεχίζεται με συνέπεια. «Σταθερά και τολμηρά», όπως έλεγε και το προεκλογικό σύνθημα της Ν.Δ. Έλεγε και «μπροστά» βεβαίως, αλλά αυτό είναι υπό συζήτηση.

Διαβάζουμε στις βοριοελλαδίτικες ενημερωτικές ιστοσελίδες: «Τέλος εποχής για το εστιατόριο “B.” που κρύβεται στα σπλάχνα του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης, ένα από τα πιο όμορφα έργα δημόσιας αρχιτεκτονικής που δημιουργήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα, έργο του Κυριάκου Κρόκου, ενός μύθου των κατασκευών. Δίπλα στο Δημαρχείο και τη Διεθνή Έκθεση, βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο στην καρδιά της πόλης, που γύρω του βρίσκεται ένα μεγάλο κομμάτι των πνευμόνων πράσινου της Θεσσαλονίκης. Το “B.” είναι ανοιχτό από το πρωί με ξεχωριστό breakfast και προσεγμένα ροφήματα, το μεσημέρι προσφέρει ένα ευχάριστο φιλικό ή business lunch και το βράδυ ένα ρομαντικό δείπνο υπό το φως των κεριών».

«Λειτουργούμε 19 χρόνια το “Β.”, καταφέραμε να το κρατήσουμε ψηλά κι έρχεται ένας φωτογραφικός διαγωνισμός και μας το παίρνει μέσα από τα χέρια μας», δηλώνει η ιδιοκτήτρια του εμβληματικού εστιατορίου της πόλης, Χρύσα Κονιόρδου, κάνοντας σαφές ότι… κάτι τρέχει. «Η απόφαση δεν είχε αξιοκρατικά κριτήρια», συμπληρώνει και τονίζει ότι, «από το 2017-2018 είμαστε χωρίς συμβόλαιο και όλες οι προσπάθειες που κάναμε με το υπουργείο για να βρεθεί μια λύση έπεσαν στο κενό».

Την επόμενη μέρα, έρχεται το επόμενο χτύπημα, αυτή τη φορά από την Αθήνα. Διαβάζουμε: «Η απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού της χώρας μας να σβήσει από τον αθηναϊκό χάρτη σημαντικά πολιτιστικά τοπόσημα της πόλης, όπως το καφέ που λειτουργεί μέσα στο μεγαλύτερο μουσείο της χώρας, στο Εθνικό Αρχαιολογικό και έξω από αυτό (Κήπος του Μουσείου) έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις». Στην εφημερίδα «Το Ποντίκι» δίνει συνέντευξη ο Βασίλης Χατζηϊακώβου, γνωστός εκδότης και ο άνθρωπος που έκανε «μόδα» τις παρουσιάσεις βιβλίου, επί πολλά χρόνια «ψυχή» των εκδηλώσεων στο Polis Art Café στη Στοά του Βιβλίου (επίσης κλειστή λόγω… ανάπτυξης, από το 2020). Λέει ο κ. Χατζηϊακώβου:

«Αμέσως μετά την πανδημία και ενώ είχαμε κλείσει τη μεγαλειώδη επταετή παρουσία μας στο Polis Art Café στο Μέγαρο του Αρσακείου και τη Στοά Βιβλίου, ήταν ευτυχής η συγκυρία και παράλληλα μία ευλογία να συνεχίσουμε τη δραστηριότητά μας για την προβολή της δημιουργίας και των δημιουργών στον Κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου, που είναι ο μεγαλύτερος και εύκολα προσβάσιμος χώρος αναψυχής στο κέντρο της Αθήνας. Τον Μάρτιο πληροφορηθήκαμε ότι, με διαγωνισμό που διενήργησε το υπουργείο Πολιτισμού, τα κυλικεία και τα αναψυκτήρια των αρχαιολογικών χώρων όπως και τα μεγάλα καφέ των μουσείων παραχωρήθηκαν στην αλυσίδα “Γρηγόρης μικρογεύματα”. Ο συνεργάτης μου και ιδιοκτήτης του χώρου είχε συνεχείς διαβεβαιώσεις ότι, θα συνεχίσουμε απρόσκοπτα τη δραστηριότητά μας για τουλάχιστον 1,5 χρόνο μέχρι να μπουν οι μπουλντόζες, που θα κάνουν τα έργα στον προαύλιο χώρο του Μουσείου. Αυτός ήταν ο λόγος που βρεθήκαμε εξαπίνης, καθώς δεν λάβαμε καμία προειδοποίηση και βρεθήκαμε σε μία δυσάρεστη για εμάς και τους εργαζόμενους κατάσταση».

Τα ίδια και με το εξαιρετικό καφέ στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου. Διαβάζουμε στην «Καθημερινή» την ανακοίνωση της εταιρίας που το λειτουργούσε ως τώρα: «Θέλουμε να ενημερώσουμε τους φίλους και επισκέπτες μας ότι, από σήμερα το πρωί (28.09.2023) το υπουργείο Πολιτισμού, διά του Οργανισμού Διαχείρισης Αρχαιολογικών Πόρων (ΟΔΑΠ), θα προχωρήσει στη διοικητική αποβολή της εταιρίας μας από το καφέ στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου, που το λειτουργούσε επί 16 χρόνια με ευαισθησία και ποιότητα (…) Ο ΟΔΑΠ ή άλλος οργανισμός του ΥΠΠΟ ουδέποτε διατύπωσε οποιαδήποτε παρατήρηση ή μομφή ή απαίτηση αποχώρησης της εταιρίας από το καφέ».

Δηλαδή, αποφασίζομεν και διατάσσομεν, για όποιον δεν το κατάλαβε. Και για ποιον ακριβώς λόγο; Η συνέχεια της ανακοίνωσης είναι διαφωτιστική: «Το υπουργείο Πολιτισμού προτίμησε να αγνοήσει όλα τα προηγούμενα, ακόμη και την ευαρέσκεια που το ίδιο είχε εκφράσει για το έργο και τις υπηρεσίες μας, προκειμένου να “δωρίσει” το καφέ του Νομισματικού Μουσείου, μαζί με δεκάδες άλλα, σε μία αλυσίδα εστίασης που ουδεμία σχέση είχε με λειτουργία αναψυκτηρίων σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους και που ελάχιστη σχέση έχει με επιχείρηση λειτουργίας χώρων εστίασης, μιας και είναι επιχείρηση franchising».

Στη χώρα του πολιτισμού fast food, είναι απολύτως λογικό επόμενο να αναλάβει τα καφέ και τα εστιατόρια των μουσείων μία αλυσίδα fast food. Είναι πιο ταιριαστό με τη στόχευση της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, για μία πολιτιστική διαχείριση με όρους οικονομίας και αγοράς. Και ο τρόπος που υλοποιείται η μεθόδευση είναι απολύτως συμβατή με τον τρόπο που κάνει τις δουλειές της η κυβέρνηση Μητσοτάκη, σε όλα τα πεδία. Business as usual και αντί Πολιτισμού, πωλητισμός…

*Αναδημοσίευση από το ένθετο Voice of Life της έντυπης One Voice