Μαρία Ζάγκα στη Voice: Είμαι μια… σουφραζέτα! Δηλαδή, αγωνίστρια

Συνέντευξη στη Φιλίππα Ταμπάρη

Οι «σουφραζέτες» στο παρελθόν διεκδικούσαν ίση μεταχείριση με τους άνδρες και τη συμμετοχή τους στα κοινά. Γυναίκες τολμηρές, ικανές, με πάθος και θέληση για όσα πίστευαν. Η σημερινή καλεσμένη μου είναι μια «σουφραζέτα» της εποχής μας, άλλωστε και η ίδια αποκάλεσε έτσι τον εαυτό της στη συζήτησή μας.

Η Μαρία Ζάγκα είναι δίκαιη, εκρηκτική και ταυτόχρονα… αθόρυβη. Ναι, σωστά διαβάζετε, είναι αθόρυβη γιατί ανήκει στους ανθρώπους που προτιμούν να προκαλούν θόρυβο με τις πράξεις τους, όχι με τη φωνή τους.

Έχει καταφέρει εδώ και αρκετά χρόνια να ηγείται σε έναν δύσκολο και ανδροκρατούμενο κλάδο, είναι πρόεδρος της Ένωσης Βενζινοπωλών Αττικής και από αυτό το μετερίζι πολεμά την αδικία και αγωνίζεται υπέρ της κάθαρσης. Ήταν υποψήφια στις εκλογές με τη Ν.Δ. και το αμέσως επόμενο διάστημα θα δώσει έναν νέο αγώνα, αυτή τη φορά για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ως υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος Νότιου Τομέα Αττικής. Σήμερα λοιπόν, θα μάθουμε τι πρέπει να διαθέτει μια γυναίκα για να έχει διάρκεια και επιτυχία σε αυτό που κάνει.

Κυρία Ζάγκα, πόσα χρόνια διαδρομής σε αυτή τη θέση;

Πάρα πολλά χρόνια! Δεν είχα σκεφτεί ποτέ πως θα μπορούσα να ασχοληθώ με τα καύσιμα, έχω σπουδάσει Νομικά στην Θεσσαλονίκη. Εκει γνώρισα και τον σύζυγό μου, ο οποίος ήταν μηχανικός. Στην πορεία, όντας ανήσυχο πνεύμα, βαριόμουν και αποφάσισα να σπουδάσω Ψυχολογία. Όταν πήρα το πτυχίο, ήμουν τυχερή γιατι βρήκα δουλειά σε ένα ιδιωτικό σχολείο στον Πειραιά. Στο διάστημα αυτό ο συζυγός μου ήθελε να πάρουμε ένα μαγαζί, ώστε να δουλεύει εκείνος και να φύγει απο τη θάλασσα. Δεν σου κρύβω πως παλέψαμε πολύ για να έχουμε την εταιρία που έχουμε τώρα… Ώσπου, μια μέρα ο δικηγόρος μας, μου λέει για κάποιο θέμα που είχε προκύψει: «Μαρία μου, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Μήπως να πας εσύ να μιλήσεις;». Και έτσι έγινε και όπως είμαι τώρα, μια γυναίκα που διεκδικεί τα «θέλω» της με πίστη και δύναμη, έτσι και τότε μπήκα στο γραφείο και κέρδισα την εμπιστοσύνη του τότε υπεύθυνου (της εταιρίας καυσίμων που συνεργάζομαι μέχρι και σήμερα). Μάλιστα, μου είπε: «Μαρία, επειδή ήσουν έτσι όπως είσαι, σε πίστεψα. Είσαι γεννημένη επιχειρηματίας!». Ξέρετε, όλο αυτό προέρχεται και από τον τρόπο που μεγάλωσα από την οικογένειά μου, να πιστεύω δηλαδή στις ικανότητές μου. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε όλο αυτό, λόγω της πίστης προς το πρόσωπό μου, πάντα βεβαια και με τη στήριξη και την ικανότητα και του άνδρα μου. 

Άρα, ό,τι δεν μπόρεσε να καταφέρει ένας νομικός, το πετύχατε εσείς με τον αέρα της γυναικείας υπόστασης και της πίστης;

Ακριβώς (γέλια) και μου το επιβεβαίωσε και ο τότε διευθυντής, όπως σας είπα.

Δηλαδή μια γυναίκα χρειάζεται πρώτα να πιστεύει στον εαυτό της και μετά να θέλει κάτι πολύ;

Ναι! Το να πιστεύω εγώ στον εαυτό μου, να το θέλω και να διεκδικώ τον στόχο μου, είναι το μήνυμα που εκπέμπω. Αν εσείς μου πείτε «Μαρία προχώρα» αλλά εγώ δεν το πιστεύω, δεν γίνεται. Εκατό πτυχία να έχεις, χρήματα από την οικογένεια να έχεις, αν εσύ δεν πιστέψεις σε εσένα και σε αυτό που καλείσαι να κάνεις, δεν γίνεται τίποτα. Γι’ αυτό και επιμένω και το λέω και στους γονεις, όλο αυτό το χτίσιμο της εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, ξεκινάει από τα πρώτα μας χρόνια.

Με τα σημερινά δεδομένα, αν άνοιγε τώρα, το 2023, η πόρτα της ευκαιρίας που είχατε τότε, θα ήταν το ίδιο; Εσείς θα ήσασταν ίδια;

Και τώρα μπορεί να συμβεί σε μια γυναίκα που έχει έναν στόχο, το θέλει πολύ, αλλά πάνω απ’ όλα πιστεύει στον εαυτό της και στις ικανότητές της. Ξέρετε, δεν έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα. Εγώ έχω μια πορεία ετών και στο γυναικείο επιχειρείν, αλλά και στον Δήμο, δεκαέξι χρόνια ως δημοτική σύμβουλος στο Παλαιό Φάληρο. Στην ΚΕΔΕ, όσον αφορά στην ισότητα των γυναικών, τι 1963, τι 2023! Είμαστε σουφραζέτες! Εγώ όταν με ρωτούν «είστε φεμινίστρια;», λέω «όχι, εγώ είμαι μια σουφραζέτα». Τι σημαίνει σουφραζέτα; Αγωνίστρια. Ξέρετε, πολλές φορές νιώθω πως προσπαθώ να ανοίξω μια ορθάνοιχτη πόρτα… Ω ναι, θυμάμαι ήμασταν σε ένα συνέδριο όπου ήταν και η κ. Μπακογιάννη, όπου λέω χαρακτηριστικά: «Εγώ, ξέρετε, έχω ένα ραντεβού με μια κυρία και δεν μπορώ να τη βρω». Με ρωτάνε τότε οι κύριες που ήταν εκεί «ποια είναι αυτή η κυρία;» και απαντώ «η ισότητα»! Και μου απαντά χαριτολογώντας η κ. Μπακογιάννη «κι εγώ την κυνηγάω αυτή την κυρία»! Για μας λοιπόν τις γυναίκες, αυτή η περιβόητη ισότητα δεν είναι εύκολη ιστορία.

Αυτή η ισότητα που κυνηγάμε, εμείς οι γυναίκες, μήπως μας στερήσει άλλα πράγματα;

Ζητάμε να ήμαστε ίσοι απέναντι στους νόμους, γιατί ξέρετε υπάρχουν και γυναίκες που λένε «Ποια ισότητα; Εγώ θέλω να έχω τον χώρο μου, τον χρόνο μου, με τα πασούμια μου…» γιατί οι γυναίκες σήμερα έχουν και πολλούς ρόλους, σύζυγος, μάνα, εργαζόμενη κ.λπ. Δεν προλαβαίνουμε λοιπόν τα παπούτσια μας να βγάλουμε και αρχίζουν οι υποχρεώσεις, καταλαβαίνετε… Εμείς δεν θελουμε να είμαστε πάνω από τους άνδρες, εμείς θελουμε ισονομία.

Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τα κοινά; Ήσασταν υποψήφια στις εκλογές με τη Ν.Δ., τώρα κατεβαίνετε υποψήφια σύμβουλος για την Περιφέρεια Αττικής…

Αγαπώ πολύ τον άνθρωπο, ξέρετε και δεν μου αρέσει η αδικία. Όταν βλέπω αδικία εις βάρος αδύναμων είναι άδικο! Και γι’ αυτό ό,τι μπορώ θα το κάνω, με ταπεινότητα πάντα. Η ταπεινότητα ειναι αρετή για εμένα, σε κρατάει στη γη.

Μπορεί όμως κάποιος που είναι δυνατός και επιτυχημένος να μείνει ταπεινός; Εσείς βλέπετε ταπεινότητα γύρω σας;

Εάν το βάλουμε στόχο, μπορούμε. Όσοι είμαστε σε θέσεις, είτε στα κοινά, στη Βουλή, είτε στο επιχειρείν ή σε άλλα πόστα, επιβάλλεται να είμαστε έτσι. Δεν ξέρω, βέβαια, αν γίνεται από όλους. Και δράττομαι της ευκαιρίας να αναφερθώ στην πρόσφατη ορκωμοσία της Βουλής, όπου εκεί δυστυχώς είδα πολλή ματαιοδοξία, ενδυματολογική και όχι μόνο. Και λυπάμαι πρωτίστως ως άνθρωπος και μετά ως γυναίκα. Ντυσίματα που δεν ταίριαζαν με το αντικείμενο, όλα ξέρετε είναι σε ένα πλαίσιο και η πνευματικότητα παίζει ρόλο σε όλα. Δεν παίζει ρόλο το χρώμα το πολιτικό, αν είσαι αριστερός, αν είσαι δεξιός ή κεντρώος, θα πρέπει να υπάρχει μια κοινή λογική.

Οι άνδρες ειναι ταπεινοί;

Οι άνδρες έχουν μέσα τους αυτό το πατριαρχικό. Εμείς πάλι οι γυναίκες, προσπαθούμε πολυ για το ένα, για το άλλο. Οπότε οι άνδρες, αφού έχουν μέσα τους το πατριαρχικό στοιχείο, αισθάνονται πιο σίγουροι. Εμείς προσπαθούμε λόγω ανασφάλειας να αποδείξουμε κάτι, πρέπει να είμαστε αυθεντικοί, να είμαστε ο εαυτός μας. Τόσο, όσο!

Να μιλήσουμε για την οικογένειά σας; Δεν γνωρίζουμε πολλά…

Ειμαι τυχερή, έχω μια δεμένη οικογένεια κι έχω βάλει το χέρι μου γι’ αυτό. Έχω δυο παιδιά, μια κόρη και έναν γιο και έναν εγγονό. Όλη η ατμόσφαιρα πάντα ήταν με σεβασμό και για τους άλλους, και για την οικογένεια. Είμαι πάντα απλή, δεν μου αρέσει να κάνω θόρυβο, είμαι πάντα εδώ χωρίς να κάνω θόρυβο. Ξέρετε, μέσα απο όλα αυτά που κάνω, να βοηθώ νέες οικογένειες, γυναίκες, μητέρες, όσον αφορά στη διαπαιδαγώγηση των μικρών παιδιών, τα κάνω δωρεάν γιατί το θέλω και το πιστεύω. Όλοι θα πρέπει κάπως να βοηθάμε γι’ αυτό, είναι θέμα προτεραιοτήτων και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας με τρεις λέξεις;

Είμαι μια σουφραζέτα. Δουλεύω, τολμώ, ακόμη και τώρα ως υποψήφια που ήμουν, έτρεχα μόνη μου από Δήμο σε Δήμο με την τσάντα μου παρέα! Είχα κοντά μου απλούς καθημερινούς ανθρώπους. «Η κυρία Ζάγκα», λένε όλοι, «η πρόεδρός μας!» Εγώ λέω πάντα την αλήθεια στον κόσμο, τους λέω να είναι προσεκτικοί και γι’ αυτό με εμπιστεύονται και σε ό,τι αφορά τα καύσιμά τους και σε όλα τα άλλα.