Το θέμα της Υεμένης και των Χούθι βρέθηκε ψηλά στην παγκόσμια επικαιρότητα των τελευταίων εβδομάδων λόγω της έκρυθμης κατάστασης στην Ερυθρά Θάλασσα. Στην Υεμένη, από το 2014 μέχρι και σήμερα, εκτυλίσσεται ένας εμφύλιος πόλεμος με το καθένα από τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα να υποστηρίζει από την πλευρά του, πως αυτό είναι η νόμιμη κυβέρνηση της χώρας.
Το εξοργιστικό σε αυτή την εμφύλια διαμάχη, είναι πως οι αντιμαχόμενες πλευρές χρησιμοποιούν μικρά παιδιά. Το θέμα είναι γνωστό εδώ και χρόνια, αλλά οι δυτικές κοινωνίες ακολουθούν την τακτική του «δεν είδα, δεν άκουσα, δεν μιλάω». Άλλωστε, η Υεμένη πέφτει μακριά και δεν έχει κάτι να προσφέρει στη Δύση…
Πριν λίγο καιρό, η Deutsche Welle έκανε ένα ρεπορτάζ για όσα συμβαίνουν στη χώρα, ακολουθώντας τα βήματα του Σαμίρ, ο οποίος παρακολούθησε πολλά από τα λεγόμενα «καλοκαιρινά στρατόπεδα» και είχε επιθυμία να πολεμήσει στην πλευρά των Χούθι, στον εμφύλιο πόλεμο της Υεμένης.
Κατά τη διάρκεια των εκπαιδευτικών σεμιναρίων στην κατασκήνωση-στρατόπεδο, ο 15χρονος είχε ακούσει τους αντάρτες Χούθι να εξηγούν τον πολυετή αγώνα τους ενάντια στην επίσημη κυβέρνηση της Υεμένης από τη δική τους οπτική γωνία. Επιπλέον, οι θρησκευτικοί δάσκαλοι είχαν μεταδώσει την ιδεολογία πίσω από αυτό που έβλεπαν ως ιερή αποστολή, ή τζιχάντ, και μίλησαν για το γιατί πολεμούσαν για να προστατεύσουν την πατρίδα τους.
Συγκινημένος από όλα αυτά και έχοντας τις διαβεβαιώσεις ότι πρόκειται για μία δίκαιη αποστολή, ο Σαμίρ είπε ότι, παρά την ηλικία του, ήθελε να πολεμήσει ο ίδιος στην πρώτη γραμμή.
Ο πατέρας και η μητέρα του Σαμίρ είχαν ανεχθεί τη συμμετοχή του γιου τους στις καλοκαιρινές κατασκηνώσεις. Αλλά, όταν ο Σαμίρ τούς είπε ότι ήθελε να πάει στην πρώτη γραμμή, ο πατέρας του, ο οποίος δεν θέλησε να δώσει το πλήρες όνομά του στη DW, είπε ότι η οικογένεια στην αρχή αντιστάθηκε στην ιδέα.
Στο τέλος όμως, δεν μπόρεσαν να πείσουν τον Σαμίρ για το αντίθετο και τελικά συμφώνησαν. Παραδέχονται ότι, εν μέρει συναίνεσαν επίσης επειδή ο γιος τους θα πληρωνόταν ως στρατιώτης και θα ήταν σε θέση να στέλνει τακτικά χρήματα στο σπίτι, κεφάλαια που χρειαζόταν απεγνωσμένα η οικογένεια κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας κρίσης στην Υεμένη. Επιπλέον, ο Σαμίρ θα μπορούσε να επισκέπτεται το σπίτι του κάθε λίγους μήνες.
Μια μέρα, όμως, έφτασαν τα τρομερά νέα: Ο Σαμίρ ήταν νεκρός. Ο έφηβος είχε σκοτωθεί κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων και άλλα μέλη της πολιτοφυλακής των Χούθι έφεραν το πτώμα του πίσω στην οικογένεια. Γύρω από το μέτωπο του άψυχου Σαμίρ υπήρχε ένα πανί πάνω στο οποίο ήταν γραμμένη η λέξη «μάρτυρας».
Η οικογένεια του Σαμίρ δεν είναι η μόνη από τη γειτονιά της πόλης Σαναά όπου ζει, που έχει λάβει τέτοια νέα. Τρία άλλα νεαρά αγόρια, όλα ηλικίας 15 ή 16 ετών, δεν επέζησαν στις μάχες. Ο Ιμάν, ο Γιουσέφ και ο Μοχάμεντ πέθαναν κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών και ό,τι είχε απομείνει από τα σώματά τους, παραδόθηκε επίσης στις οικογένειές τους από τους συμπολεμιστές τους.
Η στρατολόγηση παιδιών στρατιωτών είναι χωρίς αμφιβολία μία από τις πιο εξοργιστικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που έχουν καταγραφεί κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Υεμένη.
Στην ετήσια έκθεσή τους για τα παιδιά και τις ένοπλες συγκρούσεις, που δημοσιεύθηκε τον Μάιο του 2023, οι ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών μέτρησαν 211 περιπτώσεις παιδιών που στρατολογήθηκαν για να πολεμήσουν στην Υεμένη, το 2020. Από αυτά, 134 ήταν αγόρια και 29 κορίτσια που στρατολογήθηκαν από τους Χούθι.
Αλλά, δεν είναι μόνο οι Χούθι που χρησιμοποιούν παιδιά στρατιώτες. Η έκθεση του ΟΗΕ σημείωσε επίσης ότι, τα κυβερνητικά στρατεύματα της Υεμένης μετρούσαν επίσης 34 ανήλικους μαχητές στις τάξεις τους. Άλλα 14 παιδιά στρατολογήθηκαν από άλλες οργανώσεις που πολεμούσαν εκεί. Σύμφωνα με έρευνα ανεξάρτητων αρχών, ομάδες προσκείμενες στην κυβέρνηση της Υεμένης έχουν στρατολογήσει επίσης παιδιά, ιδιαίτερα στις νότιες επαρχίες.
Οι θλιβερές ιστορίες πίσω από αυτές τις στρατολογήσεις είναι πολλές. Ένας στρατιώτης, λέγεται, έστειλε τον γιο του να πολεμήσει απλά επειδή ήθελε τον μισθό του παιδιού. Ένας άλλος μιλά για μεγαλύτερα αδέρφια, που προφανώς ενθάρρυναν τα μικρότερα να καταταγούν. Και σε μια άλλη περίπτωση, ο γιος ενός σκοτωμένου στρατιώτη ήθελε να πάρει τη θέση του πατέρα του στην πρώτη γραμμή και να συνεχίσει να φροντίζει την οικογένειά του.
Η διδασκαλία της προπαγάνδας
Οι μέθοδοι στρατολόγησης των δύο ομάδων δεν είναι καν συγκρίσιμες, επιβεβαίωσε ο Ταουφίκ Αλ Χαμίντι, ο οποίος είναι επικεφαλής της SAM για τα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες με έδρα την Ελβετία. Μόνο λίγα παιδιά στρατιώτες καταλήγουν να πολεμούν στο πλευρό της κυβέρνησης της Υεμένης, είπε ο Αλ Χαμίντι. Στους περισσότερους δίνονται δουλειές, όπως η φύλαξη, είπε.
Με τους Χούθι, είναι μια διαφορετική ιστορία. Σύμφωνα με τη μελέτη της οργάνωσής του, τον Φεβρουάριο του 2021, οι αντάρτες Χούθι μπορεί κάλλιστα να έχουν στρατολογήσει πάνω από 10.000 παιδιά από την Υεμένη από το 2014 και τις αρχές της σύγκρουσης.
«Οι Χούθι χρησιμοποίησαν σκόπιμα το εκπαιδευτικό σύστημα για να υποκινήσουν τη βία και να κατηχήσουν τους μαθητές με τις ιδεολογίες της ομάδας», αναφέρει η μελέτη. «Το έκαναν αυτό δίνοντας διαλέξεις με σεχταριστικό περιεχόμενο προπαγάνδας και διαφημίζοντας στρατιωτικές νίκες».
Σύμφωνα με την οργάνωση για τα δικαιώματα των παιδιών της Υεμένης, SEYAJ, οι πολιτοφυλακές Χούθι πιθανότατα διαχειρίζονται περίπου 6.000 από τις λεγόμενες καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, όπου λαμβάνει χώρα αυτού του είδους η κατήχηση. Κάθε κατασκήνωση φιλοξενεί τουλάχιστον 100 παιδιά κάθε φορά. Οι ανήλικοι λαμβάνουν εκπαίδευση μάχης και συχνά στέλνονται στην πρώτη γραμμή.
Αυτή η στρατολόγηση παιδιών αποτελεί ένα είδος «ωρολογιακής βόμβας», δήλωσε στη DW ο πρώην υπουργός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Υεμένης, Μοχάμεντ Ασκάρ. Στα καλοκαιρινά στρατόπεδα που διοικούνται από τους Χούθι, τα παιδιά υποβάλλονται σε πλύση εγκεφάλου, είπε. «Τα κεφάλια τους είναι γεμάτα από την κουλτούρα του μίσους και συνθήματα όπως “Θάνατος στην Αμερική”. Πώς θα μπορέσουμε ποτέ να τους ενσωματώσουμε ξανά στην κανονική κοινωνία;» αναρωτιέται ο Ασκάρ.
Πηγή: εφημερίδα 1Voice
