Μια στις τρεις ΜμΕ κυκλοφόρησε νέα προϊόντα στην διάρκεια της πανδημίας

Στο ξεκίνημα της πανδημίας τον Μάρτιο του 2020, για το 29% των μικρών επιχειρήσεων η ανάπτυξη νέων προϊόντων ήταν ένας τρόπος για να ανταποκριθούν στη γεμάτη προκλήσεις κατάσταση, σύμφωνα με μια πρόσφατη έκθεση της Kaspersky.   

Οι περιορισμοί συγκλόνισαν την οικονομική ευημερία της πλειονότητας των ΜμΕ (66%) και οι ίδιες κλήθηκαν να λάβουν πολλά μέτρα εξοικονόμησης κόστους. Υπό το πρίσμα αυτό, η έναρξη νέων προσφορών ή επιχειρηματικών ευκαιριών, καθώς και άλλων μέτρων που ελήφθησαν, ήταν μια προσπάθεια επιβίωσης. Η ικανότητα μιας επιχείρησης να ανταποκρίνεται επαρκώς σε καταστάσεις κρίσης μπορεί να της επιτρέψει να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία, αξιοποιώντας την στο έπακρο. Σύμφωνα με τον Steven Callander, καθηγητή πολιτικής οικονομίας στο Stanford Graduate School of Business, «ο στόχος για μια επιχείρηση είναι να χειριστεί την κρίση ως πρόβλημα διαχείρισης» και «να ευδοκιμήσει ερχόμενη στο επίκεντρο». Υπό το πρίσμα της πανδημίας, οι αποφάσεις ήταν ιδιαίτερα πολύπλοκες. Οι οργανισμοί έπρεπε να λάβουν υπόψη τους εξωτερικούς παράγοντες – lockdown, νέες υγειονομικές απαιτήσεις, ριζικά αλλαγμένο τρόπο ζωής – και τις επιχειρηματικές τους δυνατότητες.

Εκτός από την κυκλοφορία νέων προϊόντων και υπηρεσιών (29%), ως ενεργή απάντηση στην κρίση, ένας στους πέντε οργανισμούς εισήλθε σε νέους επιχειρηματικούς τομείς (21%). Για εταιρείες στους τομείς των εκδηλώσεων, της ψυχαγωγίας, της τέχνης και του πολιτισμού, ή ακόμη και σε τομείς της υγειονομικής περίθαλψης, αυτό μπορεί να σημαίνει την καθιέρωση ψηφιακής εναλλακτικής λύσης για τις φυσικές προσφορές τους. Για καταστήματα ή εστιατόρια – η είσοδος σε διαδικτυακές πωλήσεις και η παράδοση προϊόντων κατ’ οίκον. Για κατασκευαστές – η παραγωγή μασκών, απολυμαντικών και άλλων ιατρικών αξεσουάρ ή προϊόντων για άνεση στο σπίτι.

Μεταξύ άλλων μέτρων κατά της κρίσης, αναμενόμενα το πιο συνηθισμένο, ήταν να επιτρέπεται σε όλους ή τους περισσότερους υπαλλήλους να εργάζονται εξ αποστάσεως (46%). Ωστόσο, η πλειονότητα των αποφάσεων στόχευε ακόμη στη βελτιστοποίηση των δαπανών: οι οργανισμοί εισήγαγαν περικοπές προϋπολογισμού (38%), μειωμένους μισθούς ή ώρες εργασίας (35%), εκτροπή προϋπολογισμών ή διακοπή επενδυτικών σχεδίων (30%). Μία στις δέκα εταιρείες έπρεπε να λάβει κρίσιμα μέτρα όπως απολύσεις υπαλλήλων (12%) ή να σταματήσει να πληρώνει λογαριασμούς (11%).