Μικρομεσαίοι: «Οδηγός επιβίωσης» για τα χρέη σε Εφορία, Ταμεία και Τράπεζες
«Αγώνας δρόμου» λιγότερο από 30 ημερών ανοίγεται μπροστά σε χιλιάδες μικρομεσαίους, μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες και ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων, οι οποίοι βαδίζουν στο «ναρκοπέδιο» της ακρίβειας, του μειωμένου τζίρου και της υπερχρέωσης. Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, καλούνται να «κλείσουν» ανοικτές υποθέσεις και να ρυθμίσουν χρέη, αποφεύγοντας πρόστιμα, ποινές και αναγκαστικά μέτρα είσπραξης.
Ο «Οδηγός Επιβίωσης» για Μικρομεσαίους, που παρουσίασε πρόσφατα η έντυπη Voice, περιέγραψε με απλά λόγια όχι μόνο τις εναλλακτικές επιλογές, αλλά και τους τιμωρητικούς όρους, τα υψηλά επιτόκια και τις μεγάλες δόσεις, που στην πράξη καθιστούν –για τους περισσότερους- την εξεύρεση λύσης, σχεδόν αδύνατη!
Τιμωρητικές λύσεις!
Όσοι είναι «αντιμέτωποι» με το Δημόσιο και τις οφειλές στην εφορία καλούνται να επιλέξουν ανάμενα σε λύσεις με υψηλό κόστος. Οι διευκολύνσεις που τους προσφέρονται συνοδεύονται από «τσουχτερά» επιτόκια, που οδηγούν -τελικά- σε μεγαλύτερη επιβάρυνση, με αντάλλαγμα τη χρονική μετατόπιση της εξόφλησης και τη σταδιακή πληρωμή των υποχρεώσεων τους.
ΕΦΟΡΙΑ
Οι διαθέσιμες, πάγιες, ρυθμίσεις οφειλών που είναι στη διάθεση όσων έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία επιβαρύνονται με επιτόκιο που αγγίζει ακόμα και το 6,50%.
Ρύθμιση 12 δόσεων: Δεν περιλαμβάνει διαγραφή προστίμων και επιβαρύνεται με επιτόκιο 4,37%.
Ρύθμιση 24 δόσεων: Δεν περιλαμβάνει διαγραφή προστίμων και επιβαρύνεται με επιτόκιο 5,87%.
Ρύθμιση 48 δόσεων: Δεν περιλαμβάνει διαγραφή προστίμων και επιβαρύνεται με επιτόκιο 6,50%. Στη ρύθμιση αυτή μπορούν να μπουν μόνο οφειλές από έκτακτους λόγους, όπως π.χ. πρόστιμα, βεβαιώσεις ελέγχου, φόρος κληρονομιάς, κ.ά..
Η «ευελιξία» που προσφέρουν οι συγκεκριμένες ρυθμίσεις είναι ότι δεν έχουν προϋποθέσεις π.χ. βιωσιμότητας, διακοπής ή μη δραστηριότητας κλπ. Από την άλλη, τιμωρούν… όποιον δεν καταφέρνει να είναι συνεπής, με ακόμη πιο «τσουχτερά» επιτόκια, εκπρόθεσμης καταβολής φόρου 8,76% σε ετήσια βάση και επιτόκιο 6% ετησίως, σε περίπτωση επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων.
Μεγάλη προσοχή και συνέπεια πρέπει να επιδεικνύουν και όσοι Μικρομεσαίοι έχουν ενταχθεί σε κάποια από τις «μεγαλύτερες» ρυθμίσεις, των 120 ή 72 δόσεων, καθώς η απώλεια τους συνεπάγεται και απώλεια των χαμηλών επιτοκίων. Η ρύθμιση των 120 δόσεων (ν. 4611/2019) «έτρεξε» με επιτόκιο 3% και η ρύθμιση από 36 έως 72 δόσεις (χρέη πανδημίας) με επιτόκιο 2,5%.
Οι ρυθμίσεις αυτές χάνονται όταν μένουν απλήρωτες τρεις δόσεις, ή όταν μένουν απλήρωτες ή αρρύθμιστες, άλλες τρέχουσες υποχρεώσεις. Ωστόσο, οι δόσεις των 12 και 24 δόσεων, μπορούν να «ξαναστηθούν», ενώ -για όποιον δεν καταφέρει να διατηρήσει τη μεγάλη ρύθμιση των 120 δόσεων- υπάρχει δυνατότητα επανένταξης, μετά από συνεννόηση με το Δικαστικό Τμήμα της Δ.Ο.Υ και αφού καταβληθούν συνολικά, όλες οι καθυστερημένες οφειλές.
ΕΦΚΑ
Προς το παρόν οι επιλογές που έχουν στη διάθεση τους όσοι οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές είναι περιορισμένες. Σύντομα, ωστόσο, με την ενεργοποίηση του νέου νόμου, οι επιλογές θα αυξηθούν.
Ρύθμιση 12 δόσεων: Είναι διαθέσιμη, δεν προβλέπει διαγραφή επιβαρύνσεων και συνοδεύεται με επιτόκιο 4,37%.Η εκπρόθεσμη καταβολή, και στην περίπτωση αυτή, συνεπάγεται επιτόκιο εκπρόθεσμης καταβολής 8,76%.
Ρύθμιση 24 δόσεων: Αναμένεται τις επόμενες ημέρες. Δεν θα προβλέπει διαγραφή κεφαλαίου ή προστίμων και συνοδεύεται με επιτόκιο 4,37%.
Ρύθμιση 48 δόσεων: Αναμένεται επίσης και θα αφορά σε οφειλές που καταλογίστηκαν από καταγγελία η έλεγχο. Δεν θα περιλαμβάνει διαγραφή προστίμων και θα έχει επιτόκιο 4,37%.
Και στην περίπτωση των ρυθμίσεων αυτών, η εκπρόθεσμη καταβολή επιβαρύνεται με 8,76%.
Πολύ προσεκτικοί πρέπει να είναι και όσοι οφειλέτες έχουν ρυθμίσει ληξιπρόθεσμες οφειλές από ασφαλιστικές εισφορές σε 120 δόσεις ή έχουν ενταχθεί στη ρύθμιση των 36 έως 72 δόσεων (χρέη πανδημίας), καθώς και η εκπρόθεσμη καταβολή τους κοστίζει (επιτόκιο 8,76%) και η επανένταξη σε αυτές συνεπάγεται την καταβολή όλων των καθυστερημένων δόσεων.
Χωρίς ευαισθησίες!
Δύσκολες είναι και οι επιλογές που έχουν στη διάθεση τους και όσοι έρχονται αντιμέτωποι με την «ψυχρή λογική» και τα «απλά μαθηματικά» των τραπεζών και των funds. Οι ταλαιπωρημένοι από τη δεκαετή, «μνημονιακή» οικονομική κρίση, την πανδημία, την ακρίβεια και την ύφεση μικρομεσαίοι δανειολήπτες, έρχονται αντιμέτωποι με μια προσέγγιση, που ανάγκασε τον υπουργό Οικονομικών να προτρέψει τις τράπεζες να επιδείξουν «ευαισθησία στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες». Για να «επιβιώσουν», όσοι χρωστούν σε τράπεζες και διαχειριστές δανείων, ωστόσο, καλούνται να χρησιμοποιήσουν το «οπλοστάσιο» που τους παρέχει σήμερα ο νόμος.
Κώδικας Δεοντολογίας της ΤτΕ: Αξιοποιώντας τον Κώδικα Δεοντολογίας που έχει διαμορφώσει η ΤτΕ, ο δανειολήπτης -είτε φυσικό πρόσωπο, είτε εταιρεία- ουσιαστικά έρχεται απευθείας αντιμέτωπος με την τράπεζα. Ξεκινά συμπληρώνοντας ένα έγγραφο Τυπικής Οικονομικής Κατάστασης, όπου αναγράφονται αναλυτικά τα έσοδα από κάθε πηγή, οι υποχρεώσεις που έχει σε τράπεζες και Δημόσιο, η ακίνητη περιουσία του αλλά και οι πάγιες δαπάνες του νοικοκυριού του. Το έντυπο αυτό, δεν είναι απλώς πληροφοριακό, αποτελεί τη βάση της διαπραγμάτευσης με την τράπεζα. Για τον λόγο αυτό, στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτείται καθοδήγηση, είτε από νομικό, είτε από εξειδικευμένο οικονομικό σύμβουλο, άρα και ένα πρόσθετο -αν και απαραίτητο- κόστος. Απαραίτητο, καθώς πρόκειται για μια διαδικασία που περιστρέφεται γύρω από έννοιες όπως είναι οι «εύλογες δαπάνες διαβίωσης» και μιας μεγάλης «βεντάλιας» επιλογών, που μπορούν να συζητηθούν με την τράπεζα.
Διμερείς Ρυθμίσεις: Είτε αξιοποιώντας τον κώδικα δεοντολογίας της ΤτΕ, είτε όχι, ο δανειολήπτης, ανάλογα με το «προφίλ» του ως πελάτης της τράπεζας, μπορεί να διεκδικήσει μια διμερή συμφωνία. Τέτοιες -εξωδικαστικές διαδικασίες- έχουν οδηγήσει ακόμη και σε διαγραφές οφειλών και προσαυξήσεων, αναλόγως του χρόνου εξόφλησης, της προκαταβολής που θα συμφωνηθεί, αλλά και περιουσιακών, οικονομικών, ακόμα και κοινωνικών κριτηρίων. Η τελική ρύθμιση που θα συμφωνηθεί μάλιστα, μπορεί να συνοδεύεται από ένα χαμηλότερο επιτόκιο ή θα είναι ακόμη και άτοκη! Η διαδικασία αυτή δεν είναι «τυποποιημένη» και συνήθως απαιτεί μια εξειδικευμένη νομική καθοδήγηση.
Ο Μηχανισμός ρύθμισης οφειλών
Επιδιώκοντας να εξασφαλίσουν την επιβίωση της επιχείρησης ή του νοικοκυριού τους, πολλοί οφειλέτες επιλέγουν τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό. Μία εξωδικαστική διαδικασία ρύθμισης χρηματικών οφειλών προς χρηματοδοτικούς φορείς, προς το Δημόσιο και προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, που ακόμα δεν έχει ικανοποιήσει τις προσδοκίες ούτε των εμπνευστών του, ούτε -πολύ περισσότερο- της αγοράς.
Η ρύθμιση εξασφαλίζεται με την υποβολή μιας ηλεκτρονικής αίτησης, μέσω πλατφόρμας. Προβλέπει την συνολική τακτοποίηση οφειλών (προς ιδιώτες και Δημόσιο), έχοντας ως ανώτατο όριο δόσεων τις 240 δόσεις για χρέη προς ΑΑΔΕ και ΕΦΚΑ και έως 420 δόσεις για οφειλές προς Τράπεζες και Διαχειριστές Δανείων. Στην περίπτωση αυτή εάν η οφειλή αφορά ΑΑΔΕ και ΕΦΚΑ ισχύει Euribor 3μήνου +5%, ενώ για τα υπόλοιπα χρέη προς τράπεζες και funds, η επιβάρυνση ισοδυναμεί με Euribor 3μήνου +5%+εισφ.Ν.128/75.
Η επιλογή του Μηχανισμού έχει νόημα όταν μπορεί να οδηγήσει σε «κούρεμα» οφειλών και μειωμένη μηνιαία δόση, ενώ από τις αρχές του επόμενου έτους θα προσφέρει περισσότερη ευελιξία και επιλογές στον οφειλέτη (Βλέπε Voice, 20/11/22). Γραφεία καθοδήγησης και ενημέρωσης του κοινού υπάρχουν σε διάφορα σημεία της χώρας, ωστόσο η υποβολή της αίτησης προϋποθέτει προετοιμασία και τις γνώσεις ενός έμπειρου επαγγελματία.
Όσο και αν φαντάζει δύσκολο να αξιοποιηθεί, ο Εξωδικαστικός Μηχανισμός Ρύθμισης Οφειλών, παραμένει μια από τις καλύτερες επιλογές (κυρίως για μεγάλα χρέη, σε πολλούς πιστωτές), καθώς εκτός από το ότι οδηγεί στο τέλος σε «μια δόση για όλους», προφυλάσσει την περιουσία του επιχειρηματία ή του πολίτη, καθώς αναστέλλονται οι διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, είτε πρόκειται για διαταγές πληρωμής, είτε για κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, είτε ακόμα και για δεσμεύσεις ή πλειστηριασμούς ακινήτων.
