Μπάρκιν (Fed): Αλλαγή στόχου στον πληθωρισμό θα έχανε την αξιοπιστία μας
Η Federal Reserve θα μπορούσε να χάσει την αξιοπιστία της εάν εξέταζε αλλαγή του στόχου της για πληθωρισμό στο 2%, προτού τον επιτύχει, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος της Fed του Ρίτσμοντ, Τόμας Μπάρκιν.
“Δεν είναι ότι το 2% αποτελεί κάποιον αριθμόν μαγικό μονόκερο που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να τον πετύχουμε”, είπε σε εκδήλωση Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Πενσυλβάνια, όπως μεταδίδει το Bloomberg.
Σημειώνεται ότι τον Ιούνιο, ο προτιμώμενος δείκτης της Fed για τον πληθωρισμό (δείκτης προσωπικών δαπανών – PCE) αυξήθηκε κατά 3% ετησίως, υποχωρώντας στο χαμηλότερο επίπεδό του σε περισσότερο από δύο χρόνια και πολύ χαμηλότερα από το 7% όπου ήταν πέρυσι όταν η ομοσπονδιακή τράπεζα ξεκίνησε έναν από τους πλέον επιθετικούς κύκλους της σύσφιξης νομισματικής πολιτικής.
Κάτι που πυροδότησε πρόσφατα συζήτηση επιφανών οικονομολόγων σχετικά με το αν η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ θα ήταν καλύτερο να αναθεωρήσει υψηλότερα το στόχο που έχει θέσει για τον πληθωρισμό.
Πέρυσι, ο πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρντ είχε υποστηρίξει ότι οι κεντρικές τράπεζες θα έπρεπε να σταματήσουν τη σύσφιξη όταν ο πληθωρισμός υποχωρήσει στο 3%, με τον καθηγητή του Χάρβαντ Τζέισον Φούρμαν να καλεί την Fed με άρθρο του στην Wall Street Journal το περασμένο Σαββατοκύριακο να “αρχίσει μία περιστροφή προς έναν υψηλότερο στόχο”.
Από την πλευρά του, ο Τόμας Μπάρκιν (που δεν ψηφίζει φέτος στην επιτροπή νομισματικής πολιτικής της Fed) δεν τοποθετήθηκε για το πότε θα πρέπει να ξεκινήσουν οι μειώσεις των επιτοκίων.
Όπως ανέφερε, τα κριτήρια που θα μπορούσαν να επιτρέψουν μία μείωση των επιτοκίων περιλαμβάνουν το πότε ο πληθωρισμός θα δείξει μείωση σε διαδοχικούς μήνες και ενδείξεις ότι η ζήτηση έχει σταθεροποιηθεί.
Κατά τα άλλα, ο Τόμας Μπάρκιν επανέλαβε την εκτίμηση που είχε κάνει και στις αρχές Αυγούστου, ότι η μεγαλύτερη του αναμενόμενου υποχώρηση ου πληθωρισμού τον Ιούνιο μπορεί να συνιστά ένδειξη ότι η οικονομία των ΗΠΑ είναι εφικτό να πραγματοποιήσει μία “ήπια προσγείωση”, επιστρέφοντας σε κατάσταση σταθερότητας των τιμών χωρίς κάποια επιζήμια ύφεση.
Σύμφωνα με τον ίδιο δε, ακόμα και αν προκύψει μία ύφεση, η εικόνα της αγοράς εργασίας σε συνδυασμό με τη μετριασμένη ζήτηση για αγαθά από πιεσμένες εφοδιαστικές αλυσίδες (όπως τα αυτοκίνητα) και οι συντηρητικές κινήσεις των επιχειρήσεων στα αποθέματά τους, θα βοηθήσουν περιορίσουν τη σοβαρότητα της ύφεσης αυτής.
