Να μην μείνουν τα θαλασσοδάνεια στο «βυθό» της ατιμωρησίας

Σεβόμενος τους ψηφοφόρους μου, καθώς και όλους τους δεινοπαθούντες φορολογούμενους πολίτες και ασφαλώς, τον εαυτό μου, την ιδιότητα μου και την αποστολή μου, αποφάσισα ενσυνείδητα να συμπράξω, με όλες μου τις δυνάμεις, στις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, που διερεύνησε τα θαλασσοδάνεια κομμάτων και ΜΜΕ. Η Επιτροπή κατέληξε στο πόρισμα ότι έγινε πραγματικό όργιο αυθαιρεσιών, παρατυπιών και κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος, σε βάρος των φορολογουμένων.

Γράφει ο Νίκος Νικολόπουλος *

Πρέπει, ευθύς εξ’ αρχής, να υπενθυμίσω πως, η μεγάλη πλειονότητα των βουλευτών, έχοντας στη διάθεσή της ατράνταχτα στοιχεία, συνέταξε ένα πόρισμα-καταπέλτη για το «τρίγωνο» της διαπλοκής, ανάμεσα σε πολιτικούς, κόμματα και ΜΜΕ. Ωστόσο, θέλω να υπενθυμίσω ότι, το πόρισμα δεν προβλέπει την απόδοση ποινικών ευθυνών σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα, προκειμένου να οδηγηθούμε στη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, ώστε αυτά να καθίσουν «στο σκαμνί» του κατηγορουμένου. Δηλαδή, από το «τρίγωνο» είχε αφαιρεθεί το πολιτικό προσωπικό και είναι το μόνο που μένει στο απυρόβλητο!

Θεώρησα, λοιπόν, τότε -και εξακολουθώ να θεωρώ- την «παράλειψη» ως προσβολή του χειμαζόμενου λαού μας. Είναι κάτι, που υποτιμά τη νοημοσύνη μας και, συνακόλουθα, συμβάλλει στην περαιτέρω απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Ε, κι επειδή δεν εννοούσα να είμαι κι εγώ συνεργός στον ευτελισμό του πολιτικού κόσμου της χώρας, στην τελευταία πράξη της Εξεταστικής, διαμαρτυρόμενος, απουσίασα από την τελευταία συνεδρίαση και δεν ψήφισα το «πόρισμα» της πλειοψηφίας.

Αισθάνομαι, όμως, δικαιωμένος για το γεγονός ότι, με βάση τις αποκαλύψεις που έγιναν ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής και τα όσα αποτυπώθηκαν στα πρακτικά των συνεδριάσεων, ως πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος, απευθύνθηκα στη Δικαιοσύνη, που αποτελεί το τελευταίο και πιο σημαντικό καταφύγιο της αλήθειας και της Δημοκρατίας.

Και στη Δικαιοσύνη προσβλέπω -έχοντας, μάλιστα, ήδη κληθεί να καταθέσω για κάποιες περιπτώσεις- ώστε να επέλθει σύντομα η πολυπόθητη «Νέμεσις», για όσους από τον πολιτικό, τραπεζικό και μιντιακο-επιχειρηματικό χώρο, καταστρατήγησαν τους όρους και τους νόμους περί χρηστής διαχείρισης του δημοσίου χρήματος και ζημίωσαν την πατρίδα και το ελληνικό Δημόσιο. Χαιρόμαστε για τα θαρραλέα βήματα της Δικαιοσύνης στο μέγα σκάνδαλο των θαλασσοδανείων των κομμάτων και αισθανόμαστε δικαίωση γιατί παλέψαμε για να μπορέσουν δικαστικοί, να σταθούν στα πόδια τους.

Στο σκάνδαλο αυτό, τα εμπόδια ήταν τεράστια και ανάλογα με τον πακτωλό των χρημάτων. Έπρεπε με αυτά να «λερωθούν» πολλοί, ώστε η εκβιαστική σιωπή, στη βάση της συνενοχής, να είναι εξασφαλισμένη. Στη συγκάλυψη, έδωσε τα ρέστα της η διαπλοκή προς τα κόμματα.

Και εκείνα έδιναν για χρόνια τα ρέστα τους για να συγκαλύπτουν τα σκάνδαλα της διαπλοκής. Μέσα από αυτή τη διαδικασία παραγωγής τεραστίων σκανδάλων έφτασε η χώρα στα μνημόνια και στις αυτοκτονίες χιλιάδων που, χωρίς ευθύνη τους, βρέθηκαν σε αδυναμία να πληρώσουν μικροδάνεια, κάτι που δεν άντεχε η ψυχική τους μεγαλοσύνη.

Η Δικαιοσύνη καλεί τώρα τους υπευθύνους για τη λήψη και μη επιστροφή των δανείων. Δεν θα ολοκληρώσει το έργο της, αν δεν βρει ποιοί ωφελήθηκαν, που κατέληξαν τα ποσά των δανείων και αν μέρος από αυτά αποτελεί, σήμερα, ιδιωτική περιουσία.

Ο λαός δεν πρέπει να θεωρήσει ότι, έχει μπροστά του μόνο ανίκανους να αποπληρώσουν τα δάνεια. Πρέπει να καταλάβει ότι, έχει μπροστά του διεφθαρμένες αντιλήψεις και προσωπικότητες, οι οποίες εξ αρχής είχαν σκοπό τη λεηλασία του μεγαλύτερου μέρους των τεραστίων, αυτών δανείων.

Αντί τα κόμματα να αποκαθαρθούν από αυτές τις προσωπικότητες, στέλνοντας τις στη Δικαιοσύνη, ζητούν τη διαγραφή της λεηλασίας. Ζητούν τη νομιμοποίηση ακόμη και όσων έχουν γίνει ιδιωτικές περιουσίες και την εκ νέου εντολή να κυβερνήσουν, χωρίς καμία εγγύηση ότι δεν θα συνεχίσουν τα ίδια. Μην το επιτρέψουμε. Το χρωστάμε στα παιδιά μας και στις χιλιάδες ψυχές που χάθηκαν εξαιτίας των μνημονίων, από φιλότιμο και ευαισθησία για την αδυναμία τους, να επιστρέψουν τα δανεικά των δημοσίων ταμείων.

Θα θυμίζω, πάντα, τη γενναιότητα και την ηθική ακεραιότητα μιας πρωτοβουλίας του Ευάγγελου Αβέρωφ. Στο τέλος της θητείας του, μόλις ήταν να παραδώσει το ταμείο της Ν.Δ., διαπιστώθηκε έλλειμμα 7 εκατ. δρχ. Πούλησε αγρόκτημά του και έβαλε τα λεφτά στο ταμείο. Το ίδιο, να κάνουν οι μπαταχτσήδες πολιτικοί του σήμερα. Δεν χωράει «κούρεμα», γιατί είναι απάνθρωπο και αυτός ο λογαριασμός να πάει στους ανέστιους και αδύναμους.

Είναι αδήριτη ανάγκη, λοιπόν, να μην μείνουν τα θαλασσοδάνεια, ύψους 1,2 δισ. ευρώ, στο «βυθό» της ατιμωρησίας. Υπενθυμίζουμε ότι, πενήντα υψηλόβαθμα τραπεζικά στελέχη, δέκα πολιτικά πρόσωπα, ταμίες και διευθυντές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., υπουργοί και πρώην βουλευτές, είναι εκείνοι που, με βάση το εισαγγελικό πόρισμα Καλούδη, ευθύνονται για το μεγάλο «πάρτι» των κομματικών θαλασσοδανείων.

Οφείλει η κυβέρνηση, να υλοποιήσει τη βούληση του ελληνικού λαού και να εφαρμοσθεί στη δόλια την πατρίδα μας ισονομία για όλους, όσο ψηλά και αν βρίσκονται. Δεν χωράνε, πλέον, άλλα τερτίπια ούτε πρέπει να ξαναμπεί το σκάνδαλο στην «κατάψυξη». Να σταλεί, λοιπόν, ο λογαριασμός της αποπληρωμής των εκατοντάδων εκατ. ευρώ, στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Φώφη Γεννηματά και όχι στον ελληνικό λαό.

* πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος και ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας