ΝΑΤΟ: Ήλθε η ώρα της διάσπασης; 

Η συμμαχία AUKUS –Αυστραλίας, Ηνωμένου Βασιλείου και ΗΠΑ– είναι ένα τύμπανο πολέμου για τις προετοιμασίες που γίνονται στον Ινδικό και Ειρηνικό ωκεανό από τη Δύση εναντίον της Κίνας. Δίπλα της έχουν παραταχτεί οι Ιαπωνία, Νότια Κορέα και Ινδία.

Το σκηνικό στην περιοχή αρχίζει να μοιάζει με την κατάσταση που επικρατούσε στην Ευρώπη το 1914, λίγο πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τώρα η Γαλλία, οι αραβικές μοναρχίες, το Ισραήλ και η Αίγυπτος αναλαμβάνουν να παίξουν τον ρόλο της Ιαπωνίας το 191418, δηλαδή να γίνουν εργολάβοι μιας άλλης δύναμης. Οι ΗΠΑ με την οριστική στροφή τους προς την Ασία δίνουν χώρο στις μεσαίες δυνάμεις σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, ανοίγοντας παράλληλα τις ορέξεις των αντιπάλων τους (Ιράν, Ρωσία). Δεν είναι τυχαίο ότι η κουβέντα για τον ευρωστρατό άνοιξε μετά την αποχώρηση της Δύσης από το Αφγανιστάν και την υπογραφή της AUKUS. Πολλά έχουν γραφτεί για την ευρωπαϊκή «στρατηγική αυτονομία» και τον ευρωστρατό, που θα επιτρέψει στην ΕΕ να αναπτύξει ίδιες δυνάμεις ανεξαρτήτως των αμερικανικών σχεδιασμών.

Επί της ουσίας η στρατηγική αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο ανάσχεσης της ρωσικής επιρροής στην ανατολική Ευρώπη, την ανατολική Μεσόγειο και τη βόρεια Αφρική. Με άλλα λόγια, οι Ευρωπαίοι μετατρέπονται σε εργολάβοι των ΗΠΑ, με την ελπίδα ότι αυτό θα τους επιτρέψει μελλοντικά να χειραφετηθούν αμυντικά ενόσω το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αποκτά πολιτικό και στρατιωτικό βάθος. 

Απειλείται η συνοχή του ΝΑΤΟ;

Η συγκρότηση της AUKUS δημιούργησε αμφίδρομα συναισθήματα στους Ευρωπαίους. Οι Γάλλοι ένιωσαν προσβεβλημένοι και ασήμαντοι ενώ οι Γερμανοί προβληματίστηκαν. Το ερώτημα είναι εάν αμφισβητείται η συνοχή του ΝΑΤΟ, ενώ παραμένει ανοιχτό το θέμα του Σαχέλ και της εκεί νεοαποικιακής επέμβασης των Γάλλων (σύντομα και της Ελλάδας), που δεν θα ήταν δυνατή δίχως την επιμελητεία και την πληροφοριακή υποστήριξη των ΗΠΑ.

Το πρόβλημα για τους Ευρωπαίους στην πορεία προς τη δημιουργία ευρωστρατού είναι η χρόνια έλλειψη αμυντικών επενδύσεων που τους έχει φέρει σε μειονεκτική θέση στην κούρσα των σύγχρονων εξοπλιστικών μέσων.

Επιπλέον, η Γαλλία προς το παρόν αρνείται να μοιραστεί τα πυρηνικά της όπλα και να παραχωρήσει στην ΕΕ τη θέση του μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ όπως της ζητούν τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ενωσης, η Γερμανία αρνείται να χάσει τα οικονομικά πλεονάσματά της για χάρη της στρατιωτικοποίησης, ενώ οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης και της Βαλτικής δεν εμπιστεύονται την άμυνά τους στους Ευρωπαίους.