Οι εκλογές τελείωσαν, τα κεφάλια… έξω, μέχρι τις επόμενες

Συγχαρητήρια σε όλο (ανεξαιρέτως) το πολιτικό σύστημα της χώρας για την… τεράστια επιτυχία που κατέγραψε, στις τελευταίες κάλπες! Έτσι που τα κατάφερε, πρέπει όλοι τους να πάψουν τους πανηγυρισμούς και να προβληματιστούν σοβαρά για το μέλλον τους, αλλά και για το μέλλον της δημοκρατίας μας!

Το ανησυχητικό στοιχείο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών είναι πως έξι στους 10 ψηφοφόρους δεν έκαναν τον κόπο να επισκεφτούν τα εκλογικά τμήματα! Φτάσαμε στο σημείο να μετράμε συμμετοχή στις εκλογές, που συγκρίνεται με αντίστοιχες σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Τα πρωτοφανή για την ελληνική εκλογική ιστορία ποσοστά αποχής, θα πρέπει να προβληματίσουν τους πάντες, ακόμη κι εκείνους, που πανηγύριζαν την προηγούμενη Κυριακή κι εχθές για την επιτυχία των υποψηφίων που υποστήριξαν.

Συγκριτικά, ο μεγαλύτερος προβληματισμός θα πρέπει να αναπτυχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των απογοητευμένων -από την πολιτική και τους πολιτικούς- ψηφοφόρων προέρχεται από τον χώρο του κυβερνώντος κόμματος.

Όπως μου έλεγε χθες το βράδυ ένα γνωστό στέλεχος του κόμματος, το στοίχημα για την Κουμουνδούρου είναι το πώς θα κινητοποιήσει και πάλι εκείνον τον αριθμό των οπαδών του, που είτε στην 5ετία, είτε πρόσφατα απογοητεύτηκαν και… επέστρεψαν στον καναπέ τους. Μάλλον εξαιρετικά δύσκολο στοίχημα, για τον ένα μήνα που απομένει έως τις βουλευτικές κάλπες…

Για τη Νέα Δημοκρατία, που πόνταρε τα ρέστα της στην προσπάθεια υπονόμευσης του «ηθικού πλεονεκτήματος», ανεβάζοντας τους τόνους μέσω της πολακιάδας, της πετσιτολογίας και της κοτερολογίας, το ποσοστό των ευρωεκλογών, αλλά και η επικράτησε σε δήμους και περιφέρειες, δεν της έδωσαν εκείνες τις διαφορές, που θα είχε πάρει σε διαφορετική περίπτωση.

Για πρώτη φορά, μάλιστα, θα συμφωνήσω ανοικτά και απόλυτα με τον αντιπρόεδρο της Ν.Δ. Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος χθες το βράδυ απαντώντας σε ερώτηση εάν από τα αποτελέσματα των δύο Κυριακών έχει κριθεί και το αποτέλεσμα της 7ης Ιουλίου, απάντησε αρνητικά. Άλλωστε, ο ένας μήνας είναι αρκετά μεγάλος πολιτικός χρόνος για ανατροπές και εκπλήξεις, εάν δεν γίνει σωστός χειρισμός…

Για το ΚΙΝ.ΑΛ., τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά κι ακόμη πιο… εύφλεκτα. Εκεί που έσκασε το χαμόγελο στο χειλάκι τους, εκεί τους προέκυψε Βενιζέλος! Άντε τώρα να πείσουν τους χθεσινούς και τους εν δυνάμει ψηφοφόρους τους ότι θα συνεχίσουν να αποτελούν τον προοδευτικό ρυθμιστικό παράγοντα!

Το ΚΚΕ, από την πλευρά του, έχασε τους τέσσερις από τους πέντε Δήμους που είχε στην προηγούμενη περίοδο, με μόνη φωτεινή εξαίρεση τον Κώστα Πελετίδη στην Πάτρα. Κι εδώ ο προβληματισμός θα πρέπει να εμβαθύνει στα αίτια, που συνεχίζουν να «τραβούν» το κόμμα σε ποσοστά κάτω του 5,5%, αν και οι συνθήκες της κρίσης και της απαξίωσης των άλλων πολιτικών δυνάμεων θα μπορούσαν να του προσδώσουν μεγαλύτερη δυναμική.

Οι άλλες αριστερές δυνάμεις, όπως η ΛΑΕ, η ΜΕΡΑ25, η Πλεύση Ελευθερίας και άλλοι, δείχνουν να επιμένουν στην εσωστρέφεια, που τους κρατά μακριά από το όριο για είσοδο στο Κοινοβούλιο, με ισχυρές τάσεις αποσύνθεσης και αποχώρησης πρωτοκλασάτων στελεχών (βλ.  παραίτηση Λαφαζάνη). Ούτε αυτός ο χώρος προσφέρει το κατάλληλο όραμα για να ξαναφέρει τους απλούς πολίτες στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής…

Τα υπόλοιπα κόμματα (Ποτάμι, Κεντρώοι, ΑΝ.ΕΛ. κ.λπ.) κινούνται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο εξαΰλωσής τους.

Όλα αυτά στρώνουν το χαλί σε αυτό που εύστοχα χαρακτηρίστηκε «ακροδεξιά με κοστούμι». Η μεγάλη πτώση της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές δεν βάζει τη σφραγίδα της εξάλειψης των φασιστικών φαινομένων εντός και εκτός Βουλής. Αντίθετα, τα νέα φαινόμενα που αναδεικνύονται στην πολιτική ζωή της χώρας ενισχύουν τους φόβους για ακόμη πιο έντονη παρουσία δήθεν απολιτικών σχημάτων, που στην ουσία έχουν επικίνδυνα ακραίες τάσεις.

Με άλλα λόγια, το σύνολο του ελληνικού πολιτικού συστήματος βρίσκεται σε κρίση και σε φάση αποσύνθεσης. Αυτό το φαινόμενο, μάλιστα, είναι ακόμη πιο επικίνδυνο για το μέλλον της χώρας και των πολιτών της, σε σύγκριση με το τι θα γίνει εάν κερδίσει ο ένας ή ο άλλος στις επικείμενες εθνικές εκλογές.

Γι’ αυτό, μπορεί οι (τοπικές) εκλογές να τελείωσαν, αλλά τα κεφάλια δεν μπορούν να μπουν μέσα… Οι εξελίξεις είναι κρίσιμες και η αποχή ή η απάθεια αποτελούν τον χειρότερο εχθρό για το μέλλον της χώρας. Είναι καιρός, έστω και τώρα, να το καταλάβουν εκείνες οι πολιτικές ηγεσίες, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι νοιάζονται για τον τόπο και τον λαό!