Ώρα Τσίπρα

Το «πρώτο ημίχρονο» των πολιτικών εξελίξεων ολοκληρώθηκε με βαρύ σκορ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και πλέον το ζητούμενο είναι αν μπορεί το κυβερνών κόμμα να κάνει τη ανατροπή στο «δεύτερο ημίχρονο», καθώς η αντίστροφη μέτρηση για τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών στις 7 Ιουλίου έχει αρχίσει.

Τι μπορεί να κάνει μέσα 38 μέρες; Οι απόψεις που ακούγονται είναι πολλές και συνοψίζονται σε μια φράση: η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση ή το αντίθετο; Λίγα 24ώρα μετά την μεγάλη νίκη της ΝΔ ο ΣΥΡΙΖΑ, από το πρόεδρο μέχρι τον τελευταίο κλητήρα στην Κουμουνδούρου είναι σε κατάσταση σοκ. Κλίμα ηττοπάθειας και εσωστρέφειας έχει αρχίσει να κυριεύει το κόμμα και η ιστορική ρήση του Τσώρτσιλ «η νίκη έχει πολλούς πατέρες και η ήττα είναι ορφανή» ταιριάζει γάντι σε αυτή τη φάση για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Προφανώς θα χρειαστεί χρόνος προκειμένου να αναλυθούν τα αίτια της μεγάλης ήττας από τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, ωστόσο η ομφαλοσκόπηση ενόψει της κρίσιμη μάχης των εθνικών εκλογών θα ήταν καταστροφική. Άλλωστε όλοι ξέρουν στην πραγματικότητα τι έφταιξε και οφείλουν να το διορθώσουν.

Πέρα από την ανάδειξη του προγράμματος απέναντι σε εκείνο το καθαρά νεοφιλελεύθερο της ΝΔ ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να ηγηθεί μια καμπάνιας χωρίς «βαρίδια», ίσως και με αυτοκριτική διάθεση για τα κακώς κείμενα των τελευταίων ετών, που βέβαια σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνονται με την λαίλαπα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Μέσα σε λίγα 24ωρα ο κ. Τσίπρας πρέπει να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Από το επιτελείο του μέχρι τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων, από τα οποία θα προκύψει η νέα ΚΟ.

Οι «συνταξιούχοι» και οι «ελεύθεροι επαγγελματίες» της πολιτικής δεν έχουν θέση. Αντιθέτως οι «νέοι» σε ηλικία και μυαλά είναι εκείνοι που θα δώσουν το σύνθημα για μια νέα αρχή. Για την κεντρο- Αριστερά και τη χώρα.

Το νέο πολιτικό τοπίο στη μεταμνημονιακή εποχή απαιτεί όραμα, σχέδιο και στελέχη. Το διακύβευμα σε 38 μέρες θα είναι ακόμη μεγαλύτερο. Και το δίλημμα απλό και ξεκάθαρο: ποιος θα κυβερνήσει αυτό τον τόπο; Ο Τσίπρας ή ο Μητσοτάκης; Και αν η νίκη-ανατροπή φαίνεται δύσκολη, περιθώρια για ήττα με το ίδιο ή μεγαλύτερο σκορ δεν υπάρχουν. Γιατί τότε πράγματι θα μιλάμε πράγματι για «στρατηγική ήττα» σε ιδεολογικοπολιτική βάση και για τη χαμένη ευκαιρία της Αριστεράς.