Όχι άλλη σπέκουλα – Tο κατάντημα της δημοσιογραφίας

Πολλές φορές στο παρελθόν από αυτό εδώ το βήμα, έχουμε κριτικάρει τον Τάσο Πετρόπουλο. Αυτή τη φορά όμως, πρέπει να του δώσουμε «χίλια μπράβο».

Χωρίς ίχνος διάθεσης να γίνουμε αρεστοί, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είχε απόλυτο δίκιο ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, όταν μέσω twitter την περασμένη Παρασκευή, αποκάλεσε «τυμβωρύχους» και «ευαίσθητους πατριώτες», όσους έσπευσαν να κάνουν λόγο για σύνταξη 400 ευρώ, που θα λάμβανε η οικογένεια του αδικοχαμένου σμηναγού που σκοτώθηκε ανοιχτά της Σκύρου. Είναι το λιγότερο υποκριτικό, να βρίσκουν κάποιοι την ευκαιρία να… σπεκουλάρουν πάνω στο θάνατο ενός ανθρώπου, απλώς για να κάνουν αντιπολίτευση.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι είναι τόσο απρόσεχτοι οι καλοθελητές της ενημέρωσης, που δεν πρόσεξαν πως η διάταξη στην οποία αναφέρθηκαν εξαιρεί απόλυτα περιπτώσεις όπως αυτή του άτυχου Γιώργου Μπαλταδώρου. Άρα, για να εξηγούμαστε: η σύζυγος και τα δύο παιδιά του, θα λάβουν πλήρη σύνταξη και όχι μειωμένη σύνταξη χηρείας.

Το ζητούμενο είναι πώς μπορούμε να αντιδράσουμε ως κοινωνία σε τέτοια φαινόμενα; Πώς μπορούμε να προστατεύουμε τους πολίτες από τέτοια «φτηνής ποιότητας» ενημέρωση; Είναι προφανές ότι σε πρώτη φάση, ειδικά στα του… οίκου μας, το λόγο πρέπει να έχει η Ένωση Συντακτών. Αλήθεια, πού βρίσκεται η «ευαισθησία» του Σωματείου; Γιατί επιτρέπει σε όλους αυτούς τους «κονδυλοφόρους της καρπαζιάς» να ρεζιλεύουν το επάγγελμα του δημοσιογράφου; Πειθαρχικό Συμβούλιο υπάρχει στην Ένωση ή απλώς καταγράφεται «στα χαρτιά»; Αν δεν μπορεί ο κλάδος να αποβάλλει τα παράσιτα, τότε πώς περιμένουμε οι πολίτες να αλλάξουν γνώμη και να πάψουν να μας θεωρούν «αλήτες και ρουφιάνους»; Η ντροπιαστική αυτή συμπεριφορά, μερίδας είναι αλήθεια, συναδέλφων, γιατί θα πρέπει να περάσει χωρίς να «ανοίξει μύτη», είναι ακατανόητο. Μετά όμως όταν καλύπτουμε, οι εργαζόμενοι της ενημέρωσης που ξέρουν τι θα πει «δρόμος», συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις, ας μην απορούμε όταν οι συμπολίτες μας, μας κράζουν. Είναι ξεκάθαρο, συνάδελφοι: Δεν βρέχει, μας φτύνουν…

Υ.Γ.: Βασικό συστατικό της δημοσιογραφίας είναι η διασταύρωση της είδησης. Ότι λάμπει και ενδεχομένως κάνει «κλικς» και «likes» δεν είναι… χρυσός! Καλημέρα σας.