Περί κόμβων κι άλλων… δαιμονίων
Βρε πως τα φέρνουν οι καιροί! Εκεί που ήμασταν πρώτοι, γίναμε έσχατοι και… τούμπαλιν!
Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις των τελευταίων δύο δεκαετιών έχουν φέρει τη χώρα μας πολύ κοντά στο στόχο να γίνει κέντρο διέλευσης αγωγών και γενικότερα ενεργειακών πρώτων υλών, αλλά πάντα βρισκόταν μπροστά μας η Τουρκία. Για πολλά χρόνια, ο Ερντογάν παρουσίαζε τη χώρα του ως το… βασίλειο της σταθερότητας!
Μετά από τα γεγονότα της Παρασκευής, ωστόσο, οι γείτονες έχασαν οριστικά κάθε επιχείρημα και θα πρέπει να περάσουν πολλά χρόνια και να χύσουν πολύ ιδρώτα για να αλλάξουν την εικόνα τους. Έτσι, για μία ακόμη φορά, η πτωχή πλην τιμία Ελλαδίτσα μπαίνει και πάλι στο επίκεντρο όλων των σχεδιασμών.
Θα μου πείτε: Είναι ευχή ή κατάρα; Είναι ένα δαιμόνιο, θα σας απαντήσω, που εάν το χειριστούμε με κατάλληλα «εργαλεία» μπορεί να αποδειχθεί και επωφελές…
