Πλασματικά έτη ασφάλισης: Μύθοι και πραγματικότητα
Ολοένα και πιο λίγοι είναι οι ασφαλισμένοι εκείνοι που θα κάνουν εφεξής, χρήση των πλασματικών ετών ασφάλισης για να έχουν προσαύξηση στη σύνταξή τους. Αιτία είναι το γεγονός ότι με τις αλλαγές που επέφερε το νέο Ασφαλιστικό, το κόστος της εξαγοράς αυξάνεται σημαντικά (σε ακραίες περιπτώσεις έως και έξι φορές), σε σχέση με τον παλιό τρόπο υπολογισμού.
Σημειώνεται ότι τώρα πια όσοι επιθυμούν να εξαγοράσουν πλασματικά έτη ασφάλισης, θα πρέπει να καταβάλλουν το 20% του τελευταίου μικτού μισθού τους.
Μοναδικές περιπτώσεις ασφαλισμένων που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τα πλασματικά έτη για να προσαυξήσουν τη σύνταξή τους, είναι όσοι εντός του τρέχοντος έτους συμπληρώνουν 40 χρόνια ασφάλισης (12.000 ένσημα) και παράλληλα γίνονται 62 χρόνων.
Τα 840 ευρώ είναι ένα όριο μηνιαίων αποδοχών που όσοι το υπερβαίνουν κάνουν πολύ πιο «ακριβή» την εξαγορά πλασματικών ετών ασφάλισης. Το «ταβάνι» για την εξαγορά είναι το δεκαπλάσιο του κατώτατου μισθού, δηλαδή τα 5.860 ευρώ. Το 20% των παραπάνω αποδοχών είναι 1.172 ευρώ, ποσό που είναι κατά περίπου έξι φορές υψηλότερο από τα 167 ευρώ που ήταν η αντίστοιχη δαπάνη με τον παλιότερο τρόπο υπολογισμού.
Αξίζει πάντως να επισημανθεί ότι όσοι ασφαλισμένοι αναγνωρίζουν πλασματικό χρόνο ασφάλισης χωρίς να πραγματοποιήσουν εξαγορά, μπορούν να κάνουν χρήση αυτού μόνο για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Άρα χωρίς εξαγορά τα πλασματικά έτη ασφάλισης δεν χρησιμοποιούνται για προσαύξηση της σύνταξης. Επίσης πρέπει να τονιστεί ότι το όποιο ποσό απαιτείται για εξαγορά πλασματικών ετών ασφάλισης δεν επιστρέφεται στους δικαιούχους, εάν το ζητήσουν…
Σε κάθε περίπτωση στον ιδιωτικό τομέα μπορούν να εξαγοραστούν έως επτά πλασματικά έτη ασφάλισης, ενώ στο δημόσιο έως δώδεκα.
