Πραξικόπημα! Μέχρι και εισβολή στο Καπιτώλιο ζήσαμε στην εποχή Τραμπ

Ως απόπειρα πραξικοπήματος και μόνο μπορεί να χαρακτηριστούν τα όσα απίστευτα διαδραματίστηκαν στην Ουάσιγκτον, στον πυρήνα της αμερικανικής δημοκρατίας, προσβάλοντας ακόμη και την ίδια τη λέξη «δημοκρατία».

Βέβαια όσο πρωτοφανείς και σοκαριστικές να ήταν οι εικόνες που είδαμε μέσα και έξω από το Καπιτώλιο, ήταν το φυσικό αποτέλεσμα της στρατηγικής που ακολούθησε ο Ντόναλντ Τραμπ το τελευταίο δίμηνο, αμφισβητώντας με λύσσα τη νίκη Μπάιντεν και καλώντας τους πολυάριθμους οπαδούς του να κατέβουν στους δρόμους για να τον στηρίξουν.

Η υποκίνηση στη βία ήταν αναμενόμενο πως, αργά ή γρήγορα, θα οδηγούσε σε δραματικές καταστάσεις και είναι απορίας άξιον πως η χώρα θα μπορέσει να «βγάλει» το επόμενο 15πενθήμερο, μέχρι δηλαδή την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν και τι άλλο μας περιμένει μέχρι τότε!

Άλλωστε, και χθες ήταν ο ίδιος ο κύριος Τραμπ που είχε καλέσει τους οπαδούς του να εμποδίσουν την «κλοπή της προεδρίας του, με αφορμή τη διπλή συνεδρίαση Βουλής και Γερουσίας για την επικύρωση του εκλογικού αποτελέσματος. Και τα δηλητηριώδη βέλη του στρέφονταν σε οποιονδήποτε, ακόμη και από το ίδιο του το κόμμα και την κυβέρνηση του, που είχε τολμήσει να αντισταθεί στο αντάρτικο που ήθελε «ντε και καλά» να στήσει στο Καπιτώλιο, οδηγώντας τη χώρα σε συνταγματική εκτροπή.

Ο ίδιος ο αντιπρόεδρος του, ο Μάικ Πενς αρνήθηκε να συμμορφωθεί και στοχοποιήθηκε έξαφνα ως… προδότης. Το ίδιο και ο Ρεπουμπλικανός επικεφαλής της Γερουσίας, Μιτς ΜακΚόνελ, που… τόλμησε να προειδοποιήσει πως η αμερικανική δημοκρατία θα έμπαινε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια αν το Κογκρέσο ανέτρεπε το εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο δε, για πρώτη φορά παραδέχτηκε και πως «δεν ήταν στην ουσία οριακό».

Τέτοιες δηλώσεις ήταν αναμενόμενο πως θα έκαναν έξαλλο τον κύριο Τραμπ και τους «ψεκασμένους» οπαδούς του που είχαν ήδη μαζευτεί έξω από το κτίριο γυρεύοντας… κυριολεκτικά αίμα. Και λέμε κυριολεκτικά, διότι οι πυροβολισμοί που ανταλλάχθηκαν –με αποτέλεσμα και τον σοβαρό τραυματισμό μιας γυναίκας- δείχνουν πως προφανώς κάποιοι οπλοφορούσαν, εκμεταλλευόμενοι και το χαλαρό καθεστώς οπλοκατοχής που διέπει τη χώρα.

Και τι έκανε όταν οι οπαδοί του «μπούκαραν» στην αμερικανική βουλή, εξισώνοντας τις ΗΠΑ με τριτοκοσμική χώρα; Απολύτως τίποτε! Η αγαπημένη του κορούλα, η Ιβάνκα, μίλησε στο tweet για «πατριώτες», σε ένα σχόλιο που προκάλεσε σάλο, πριν αναγκαστεί να το διαγράψει. Και ήταν η πολιτειακή ηγεσία που ανέλαβε δράση για να κατεβάσει την εθνοφρουρά στους δρόμους, όπως και ένα απίστευτο διάγγελμα-κατηγορώ του εκλεγμένου προέδρου Τζο Μπάιντεν που τον έφερε προ των ευθυνών του, απαιτώντας από τον Τραμπ να ορκιστεί δημοσίως πίστη στο Σύνταγμα.

Μόνο και μόνο τότε, κι αφού το σύνολο της διεθνούς κοινότητας συζητούσε την παρατεταμένη , εκκωφαντική σιωπή του κυρίου Τραμπ, που ο απερχόμενος πλανητάρχης αποφάσισε να κάνει μια δήλωση ενός λεπτού, το μήνυμα της οποίας συνοψίζεται στη φράση «μας έκλεψαν την προεδρία, αλλά γυρίστε σπίτια σας». Κοινώς ούτε ψήγμα απολογίας ή καταδίκης των διαδηλωτών και των τραγικότατων γεγονότων, παρά μόνο η επανάληψη της «καραμέλας» περί της κλοπής της νίκης του, η οποία υπέκρυπτε μια επιδοκιμαστική διάθεση προς τους… πατριώτες που παλεύουν υπέρ του… αγώνα του.

Σημειωτέον πως η λύσσα του Τραμπ και των οπαδών του είχε τροφοδοτηθεί και από το ιστορικό αποτέλεσμα της επαναληπτικής κάλπης της Γεωργίας, σύμφωνα με το οποίο τελικά και οι δύο έδρες που διακυβεύονταν πέρασαν στους Δημοκρατικούς. Ποτέ άλλοτε ένα παραδοσιακό προπύργιο της Δεξιάς, στο βαθύ αμερικανικό νότο, δεν είχε «βαφτεί» τόσο έντονα «γαλάζιο», στα χρώματα των Δημοκρατικών, χαρίζοντας συνάμα στο κόμμα και τον έλεγχο της πλειοψηφίας στη Γερουσία.

Για τον Τραμπ, το γεγονός ότι ο διάδοχος του θα έχει το εξαιρετικά σπάνιο προνόμιο να ελέγχει και την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία της χώρας (με δεδομένο πως οι Δημοκρατικοί είχαν ήδη τον έλεγχο της Βουλής) πρέπει κυριολεκτικά να τον… έβγαλε από τα ρούχα του, εκτοξεύοντας στο ταβάνι το μίσος του. Και τα αποτελέσματα τα είδαμε…

Το μεγαλύτερο πρόβλημα βέβαια είναι πως, δυστυχώς, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως και πότε τα πράγματα θα ηρεμήσουν. Και δεν μιλάμε μόνο για την Ουάσιγκτον, αλλά και για τη χώρα συνολικά. Το ερώτημα του πως θα «μαζευτεί» αυτό που έχει πυροδοτηθεί είναι εύλογο και εύκολη απάντηση δεν υπάρχει, παρά γεγονός ότι ξαφνικά όλοι, σχεδόν, μοιάζουν ντροπιασμένοι για τον ευτελισμό της αμερικανικής δημοκρατίας και τον βαθύτατο εθνικό διχασμό.

Οι ευθύνες, εξάλλου, δεν ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στον Ντόναλντ Τραμπ. Μπορεί ο ίδιος να «έδειξε» το δρόμο, όμως ελάχιστες φωνές από το ίδιο του το κόμμα τον εμπόδισαν ή τον κόντραραν.

Στη χθεσινή διαδικασία στο Κογκρέσο, που δεν ολοκληρώθηκε, τουλάχιστον 12 Ρεπουμπλικανοί Γερουσιαστές και 150 βουλευτές επρόκειτο να ψηφίσουν «όχι» στην (ουσιαστικά εθιμοτυπική) επικύρωση του εκλογικού αποτελέσματος, κάτι που δεν έχει επαναληφθεί ποτέ άλλοτε, απλά και μόνο για να στείλουν ένα μήνυμα απείθειας. Τι έχουν τώρα να πουν; Σε ποιο λάκκο θα πρέπει να χωθούν για να κρύψουν την ντροπή τους για τη βεβήλωση του οίκου της αμερικανικής δημοκρατίας;

Όταν επιλέγεις έναν κλόουν, καταλήγεις με ένα τσίρκο!