Στημένη λεμονόκουπα ο Τάκης

Γκρίνια και μιζέρια, δυστυχώς, από το ξεκίνημα του χρόνου.

Αλλά, όπως και να το κάνουμε, κάποια από αυτά που γράφονται, ειλικρινά με ξεπερνούν.

Δεν θεωρώ τον εαυτό του φαν του Τάκη Λεμονή.

Από την άλλη, δεν ανήκω και στους εχθρούς του. Τον σέβομαι, γιατί είναι ένα άνθρωπος που ποτέ δεν έχει προκαλέσει.

Όμως, αυτό που συμβαίνει στον συμπαθή «στρατιώτη» του Ολυμπιακού τα τελευταία 24ώρα με ξεπερνάει.

Αν πιστέψουμε τα όσα λέγονται και γράφονται –παρά την άγνοια που δηλώνουν στον Ολυμπιακό- ο Λεμονής ανήκει στο παρελθόν και στη θέση του έρχεται ο Όσκαρ Γκαρσία.

Και, ω του θαύματος, ξαφνικά άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορα σχετικά με την ανεπάρκεια του. Και τι δεν διαβάζω. Ότι δεν κράτησε τα αποδυτήρια, ότι θεωρείται ξεπερασμένος και «παλιάς κοπής» προπονητής, ότι άφησε τα κρούσματα απειθαρχίας παικτών, ότι η ομάδα δεν έχει σταθερό και αποτελεσματικό σχηματισμό, ότι, ότι, ότι μπορεί να φανταστεί κάποιος.

Το ότι μετά την εκδίωξη του Χάσι ο Ολυμπιακός ήταν σε διάλυση και αρκετούς βαθμούς πίσω από ΑΕΚ (κυρίως), ΠΑΟΚ και Ατρόμητος και στο τέλος του πρώτου γύρου είναι στην κορυφή της βαθμολογίας, είναι κάτι που περνάει στα ψιλά.

Δυστυχώς, στον Ολυμπιακό πετούν, για άλλη μία φορά, τον πετυχημένο Τάκη Λεμονή σαν στημένη λεμονόκουπα.

Δ.Δ.