Στρατής Μπαλάσκας: Δικαιώθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με απόφασή του δικαίωσε τον δημοσιογράφο Στρατή Μπαλάσκα, για την υπόθεση του χαρακτηρισμού ως «νεοναζί» που είχε αποδώσει ο δημοσιογράφος στον γυμνασιάρχη της Μυτιλήνης.
Η απόφαση του ΕΔΑΔ θεωρείται εξαιρετικά σημαντική, καθώς κατοχυρώνει απόλυτα το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης των δημοσιογράφων, ιδιαίτερα σε θέματα δημοσίου συμφέροντος.
Ο Στρατής Μπαλάσκας είχε καταδικαστεί από το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Βορείου Αιγαίου καθώς σε άρθρο του είχε αποκαλέσει «νεοναζί» τον γυμνασιάρχη του 6ου Γυμνασίου Μυτιλήνης Βασίλη Μακρυπούλια. Κατά τη διάρκεια της δίκης στη Μυτιλήνη, ο γυμνασιάρχης είχε παραδεχθεί ότι είναι θιασώτης της ιδεολογίας του εθνικοσοσιαλισμού, δηλώνοντας «Ελληνας πατριώτης-εθνικιστής».
Πρωτόδικα, το Δικαστήριο αποδέχθηκε ότι ο δημοσιογράφος δεν διέπραξε το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης δια του τύπου για το οποίο κατηγορήθηκε, αλλά κρίθηκε ένοχος για το αδίκημα της απλής εξύβρισης, για το οποίο του επιβλήθηκε φυλάκισης έξι μηνών. Σε δεύτερο βαθμό η ποινή του δημοσιογράφου μειώθηκε από έξι σε τρεις μήνες φυλάκισης.
Ο Στρατής Μπαλάσκας προσέφυγε στο ΕΔΑΔ, το οποίο έκρινε ότι τα Ελληνικά Δικαστήρια δεν στάθμισαν το δικαίωμα του δημοσιογράφου στην «ελευθερία της έκφρασης» απέναντι «στο δικαίωμα του γυμνασιάρχη για σεβασμό της προσωπικής του ζωής», καθώς επίσης δεν έλαβαν υπόψη τους «το καθήκον του δημοσιογράφου να δημοσιεύσει πληροφορίες για ένα ζήτημα δημοσίου συμφέροντος και τη συμβολή του άρθρου σε μια τέτοια συζήτηση».
«Τα Δικαστήρια επικεντρώθηκαν στις εκφράσεις που χρησιμοποίησε ο προσφεύγων ( Στρατής Μπαλάσκας), αγνοώντας το γεγονός ότι οι απόψεις του γυμνασιάρχη ήταν ικανές να προκαλέσουν σημαντικές αντιπαραθέσεις» επισημαίνεται στην απόφαση του ΕΔΑΔ.
Το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η ελληνική Δικαιοσύνη με την απόφασή της παραβίασε το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που αφορά στην «ελευθερία της έκφρασης», (…) «λόγω της αδυναμίας των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόσουν τη νομολογία σχετικά με την ελευθερία της έκφρασης και πως αυτή σταθμίζεται απέναντι στην προστασία της φήμης ενός ατόμου».
Επίσης το ΕΔΑΔ έκρινε ότι η χώρα μας θα πρέπει να καταβάλλει στον προσφεύγοντα χρηματική αποζημίωση.
