ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ: Οι κρυφές παγίδες για χιλιάδες επιχειρήσεις
Προβλήματα υπερχρέωσης προκαλεί σε χιλιάδες επιχειρήσεις ο τρόπος με τον οποίο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας εφαρμόζει τις διατάξεις για το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ.
Οι επιχειρήσεις υποβάλλουν αιτήσεις για ένταξη στο πρόγραμμα αλλά οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου αποφασίζουν εκ των υστέρων, με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, τον καθορισμό των κριτηρίων υπαγωγής στο πρόγραμμα. Το αποτέλεσμα είναι πολλές επιχειρήσεις που έχουν υποβάλει τις αιτήσεις και έχουν ήδη προχωρήσει στην εφαρμογή των όρων απασχόλησης που προβλέπει το πρόγραμμα, περιορίζοντας στο μισό τον χρόνο εργασίας των υπαλλήλων τους, να πληροφορούνται εκ των υστέρων, όταν πλέον ανακοινώνονται τα κριτήρια, ότι δεν τα πληρούν και ότι δεν μπορούν να ενταχθούν! Έτσι, αναγκάζονται να πληρώνουν τους εργαζομένους τους κανονικά για ολόκληρο τον μήνα, ενώ αυτοί έχουν εργαστεί για μισό μήνα!
Το πρόβλημα αυτό της πολύ μεγάλης καθυστέρησης στον καθορισμό των κριτηρίων υπαγωγής εμφανίζεται πλέον κάθε μήνα, που παρατείνεται το πρόγραμμα, με αποτέλεσμα επανειλημμένα πολλές επιχειρήσεις, οι οποίες απορρίπτονται εκ των υστέρων από το πρόγραμμα, να πέφτουν σε παγίδα άδικης υπερχρέωσης, αφού αναγκάζονται να πληρώνουν μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές για ολόκληρο μήνα σε εργαζομένους τους οι οποίοι όμως δούλεψαν για μισό μήνα! Πέφτουν δε στην παγίδα αυτή, επειδή όσο περίμεναν να απαντηθούν οι αιτήσεις τους ήταν αναγκασμένες να εφαρμόσουν τους όρους του προγράμματος, δηλαδή την απασχόληση του προσωπικού για 20 αντί για 40 ώρες την εβδομάδα, προσδοκώντας ότι αργότερα, με την ένταξη στο πρόγραμμα, αυτοί θα πλήρωναν μόνο το 50% των αποδοχών και των εργοδοτικών εισφορών και τα υπόλοιπα (το 30% του μισθού και το 50% των εισφορών) θα τα πλήρωνε το κράτος, όπως προβλέπουν οι όροι του προγράμματος.
Ο έγκριτος λογιστής-φοροτεχνικός κ. Απόστολος Αλωνιάτης αποκάλυψε το πρόβλημα αυτό σε άρθρο του στην εφημερίδα Voice Business And Politics, επισημαίνοντας ότι: “Για το πρόγραμμα ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ πρέπει να παίρνονται πιο γρήγορα οι αποφάσεις για την ένταξη ή όχι των επιχειρήσεων στο πρόγραμμα. Υπάρχουν πολλές καταγγελίες ότι η απόρριψη από το πρόγραμμα έχει έλθει στις 10 ή τις 15 του επόμενου μήνα, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να ακολουθούν το πρόγραμμα ωραρίου κανονικά (σ.σ. 20 ώρες την εβδομάδα, αντί 40) και ο εργοδότης να αναγκάζεται στο τέλος να πληρώσει το σύνολο του μήνα, δηλαδή και τις μέρες που δεν είχε προσφέρει εργασία ο εργαζόμενος. Αυτό συμβαίνει διότι, όπως είναι κατανοητό, ο εργαζόμενος δεν φέρει την ευθύνη να χάσει μεροκάματα επειδή δεν λειτούργησε σωστά η διοίκηση”.
