Τα αριστερά κιτάπια στο 2024

Γράφει ο Ηλίας Μιχαλάς

Η Ζάρα Βάγκενκνεχτ στις εκλογές στα κρατίδια της Γερμανίας σημειώνει εξαιρετικά ποσοστά για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα. Η γνωστή της αριστερή προέλευση, κατατάσσει αυτόματα τον πολιτικό φορέα που ηγείται (BSW) σε αυτόν τον ιδεολογικό χώρο.

Με αφορμή την φουρτούνα που περνάει και η δικιά μας αυτοπροσδιοριζόμενη ως “αριστερά”, θα πρότεινα να παρακολουθήσετε την ρητορική και την ατζέντα της Βάγκενκνεχτ:

• Στην οικονομία και την κοινωνική πολιτική, λέει τα ίδια που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015.
• Εμφανίζεται τόσο αντινατοϊκή, όσο και το ΚΚΕ.
• Στο μεταναστευτικό λέει ότι και ο Βελόπουλος (ή σχεδόν τέλος πάντων)…
• Για την Ευρωπαϊκή ένωση συμφωνεί με τον Βαρουφάκη, αλλά δεν διστάζει να μιλάει ακόμα και για ΕΕ χωρίς την Γερμανία.

Όλα τα παραπάνω φαντάζουν “αντιφατικά” για “αριστερή τοποθέτηση”. Μπούρδες!!!

Προσωπικά έχω επισημάνει πολλές φορές σε γραπτά μου κείμενα την “σύγχυση” που υπάρχει στα ιδεολογικά “πρόσημα”. Ακούς δεξιούς να μιλάνε σαν αριστεροί και αριστεροί σαν να μιλάνε δεξιοί.

Επιτέλους ας γίνει κατανοητό. Προφανώς δεν υπάρχουν πλέον τέτοιες ταμπέλες. Η παγκοσμιοποίηση που μόλις έληξε με την σύγκρουση στην Ουκρανία και το μοίρασμα του πλανήτη στα δυο, άφησε πίσω ως “διαθήκη” ένα βαθιά πολιτικό και κοινωνικό επίδικο, που καταργεί τις έννοιες δεξιά και αριστερά έτσι όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Πλέον το ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν οι πολίτες μιας χώρας, αποφασίζοντας για την πορεία της είναι ένα: “ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ή ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ”;

Απορώ όταν πέφτετε από τα σύννεφα με τα αποτελέσματα εκλογών, σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, με νικητές κόμματα και συνασπισμούς κομμάτων που χαρακτηρίζονται (λανθασμένα κατά την ταπεινή μου γνώμη) ως ακροδεξιά. Είναι η κατηγορία πολιτών που επιλέγει “ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ”.

Σαφώς και η πλειοψηφία αυτής της τάσης πολιτών προέρχεται από την πάλαι ποτέ δεξιά πτέρυγα, αλλά συμπληρώνεται με σημαντικό ποσοστό και από αυτούς που αν θέλαμε να τους προσδιορίσουμε με προγενέστερους όρους θα ανατρέχαμε στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και την “πατριωτική αριστερά” που ήταν και η κυρίαρχη πολιτική αναφορά πριν το κόμμα περάσει στην φάση “Σημιτοποίησης”.

Εσείς εκεί στην “αριστερά” λοιπόν, είναι η ώρα να συνέλθετε και να βγείτε από την εσωστρέφεια, τα κομματικά καυγαδάκια και τις αγκυλώσεις. Ο ίδιος ο κύκλος της ζωής τα φέρνει… Αλλάζουν τα πράγματα, οι συνθήκες και οι καιροί.

Αν είναι “αριστερό ταμπού”, για παράδειγμα η ελεύθερη είσοδος κάθε μετανάστη στη χώρα, ενώ οι συνθήκες είναι απαγορευτικές για κάτι τέτοιο επειδή η χώρα δεν το αντέχει, sorry αλλά δεν μπορεί να είναι ταμπού.

Ούτε η τεκνοθεσία των ομοφύλων επειδή αγγίζει ανθρώπινα δικαιώματα είναι “αριστερό θέσφατο”. Υπάρχει και “αριστερός αντίλογος”…

Ούτε είναι ανέκδοτο ή παράδοξο το “αριστερός χριστιανός”. Το ίδιο και περισσότερο το “αριστερός πατριώτης”.

Η επόμενη αριστερά που θα θελήσει και ίσως καταφέρει να κυβερνήσει ξανά, θα πρέπει να τινάξει πολύ σκόνη από το σακάκι της.

Θα ήταν πολύ ελπιδοφόρα αυτά που λένε τα αριστερά κιτάπια αν ζούσαμε στην δεκαετία του 1980. Κάπου εκεί έχει μείνει η Ελληνική αριστερά, αλλά δυστυχώς για εκείνη και για εμάς είμαστε στο 2024…