Τα «πέτσινα» κριτήρια του προκλητικού Στέλιου Πέτσα

Το σκάνδαλο της μοιρασιάς 22 εκατ. ευρώ δημοσίου χρήματος για την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι» είναι πρωτοφανές. Δεν είναι η πρώτη φορά που μία κυβέρνηση «εξαγοράζει» την εύνοια ή τη σιωπή των ΜΜΕ μέσω κρατικής διαφήμισης. Είναι, όμως, η πρώτη φορά στα χρονικά που το κάνει τόσο ξεδιάντροπα.

Μπορεί ο Πέτσας να επιμένει εδώ και μέρες να κρύβεται πίσω από τις ίδιες και τις ίδιες ατάκες, περί επιλογής των Μέσων με βάση «κριτήρια αντικειμενικότητας και αμεροληψίας» και τήρησης των αρχών «της ηθικής και δεοντολογίας, συνεκτιμώμενης της αξιοπιστίας τους αναφορικά με τη μη αναπαραγωγή ψευδών ειδήσεων (fake news) και τη μη πρόκληση σύγχυσης στο κοινό», αλλά, όσο κι αν επαναλαμβάνεται δεν πείθει πλέον κανένα.

Δεν είναι μόνο τα εκατοντάδες παγκοσμίως άγνωστα site και blogs, που δεν τα διαβάζει κανείς, αλλά και φαινόμενα πολύ πιο προκλητικά. Για παράδειγμα, στη λίστα με τα ΜΜΕ που φιλοξένησαν την καμπάνια του κορονοϊού, βρίσκει κανείς το site CrisisMonitor.gr. Επικεφαλής του συγκεκριμένου μέσου (για την ακρίβεια δηλώνει… Intelligence Director) είναι ο δημοσιογράφος Χρήστος Φράγκου.

Για όσους δεν θυμούνται το όνομα, ο Φράγκου είναι ένας από τους κατηγορούμενους για το «κύκλωμα εκβιαστών», που σύμφωνα με το κατηγορητήριο αποσπούσε εκβιαστικά διαφημιστικά «πακέτα» από δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς, υπόθεση που ήρθε στο φως το 2015. Για την ιστορία, μεταξύ των κατηγορουμένων για το κύκλωμα ήταν και ο μακαρίτης σήμερα Παναγιώτης Μαυρίκος, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε ένα «περίεργο» τροχαίο, λίγο αργότερα. Ο Μαυρίκος, μάλιστα, φέρεται αναμεμιγμένος και στο ξέπλυμα χρήματος μέσω διαφημιστικών καταχωρίσεων στο σκάνδαλο Novartis (το οποίο ο Πέτσας δεν ξεχνάει να χαρακτηρίζει σκευωρία και αποτέλεσμα παραδικαστικού, ακόμη και στις ανακοινώσεις που βγάζει για την καμπάνια «Μένουμε Σπίτι»).

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω το παραμικρό με τον Χρήστο Φράγκου και θεωρώ πως δεν σημαίνει, πραγματικά, τίποτα το γεγονός ότι φέρεται αναμεμιγμένος σε αυτή την υπόθεση. Η Δικαιοσύνη είναι αυτή που θα αποφανθεί για την ενοχή ή την αθωότητα του, όταν έρθει η ώρα (που συνήθως, στην Ελλάδα, αργεί). Ωστόσο, η εμπλοκή και μόνο ενός δημοσιογράφου σε μια τέτοια ιστορία, δεν καθιστά την επιλογή του σάιτ του σε μια καμπάνια του Δημοσίου λιγάκι περίεργη; Δεν είναι και ο ορισμός της «διαφάνειας, της χρηστής διαχείρισης και του σεβασμού στα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών», ε κύριε Πέτσα;

Ο υπουργός, αποφεύγοντας επιδεικτικά να απαντήσει στον ελληνικό λαό ποιος πήρε πόσα, επιμένει να παίζει κλεφτοπόλεμο, ως επί το πλείστον με το Documento (και καλά κάνει, αφού έτσι τα κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ) και να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα, με γενικότητες και αοριστολογίες. Στην τελευταία του «απάντηση» πάντως, βλέποντας ότι ο κλοιός στενεύει επικίνδυνα, αποφάσισε να ρίξει προκαταβολικά μέρος της ευθύνης στην Initiative Media, που διαχειρίστηκε την καμπάνια. Είπε επί λέξει:

«Η εκπόνηση του σχεδίου της επικοινωνιακής εκστρατείας ανατέθηκε σε ανάδοχο που διέθετε, τις ειδικές γνώσεις, την εμπειρία και το εξειδικευμένο προσωπικό να το υλοποιήσει έγκαιρα και αποτελεσματικά, αξιοποιώντας τα διαθέσιμα εργαλεία και την απαιτούμενη τεχνογνωσία ως προς την απήχηση των Μέσων Ενημέρωσης στο ευρύ κοινό». Για όποιον δεν το κατάλαβε, ο Πέτσας, πλέον, μας λέει ότι το media shop ήταν αυτό που μοίρασε τα λεφτά της εκστρατείας και όχι ο ίδιος.

Επειδή σύντομα ο υπουργός -που ως εξωκοινοβουλευτικός, δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τη βουλευτική ασυλία- θα κληθεί να δώσει στα δικαστήρια τις απαντήσεις που αρνείται να δώσει στη Βουλή, ας αρχίσει σιγά σιγά να ετοιμάζει τη λίστα με τα νούμερα ο Γκάλγκος και οι συνεργάτες του. Πιθανότατα, θα τη χρειαστεί κι ο ίδιος.

Υ.Γ. Αν κάνει πρόωρες εκλογές ο Μητσοτάκης, βλέπω τον Πέτσα ψηλά ψηλά στη λίστα…