Θέλετε έξοδο; Περάστε από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη!

Πολιτικά η υπόθεση έχει λήξει. Αυτό, τουλάχιστον λένε δημοσίων Μακρόν, Μοσχοβοσί, Γιουνκέρ και όλοι όσοι στις Βρυξέλλες σκέφτονται και δρουν περισσότερο με πολιτικά κριτήρια, παρά με νεοφιλελεύθερες εμμονές.

Για την οριστική έξοδο από την 8χρονη μνημονιακή περίοδο, ωστόσο, η χώρα θα πρέπει να περάσει από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη των πιο σκληρών οπαδών του ακραίου και απάνθρωπου οδοστρωτήρα των απόψεων Σόιμπλε…

Η Σκύλλα του ΔΝΤ θέλει ρύθμιση του χρέους, αλλά θέλει να επιβάλει και νέα σκληρότερα μέτρα, για την περίοδο μετά τον ερχόμενο Αύγουστο. Κι ας μην δίνει ούτε σεντ στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, κι ας μην έχει «φεσωθεί» όλα αυτά τα χρόνια, παρά τις αιματηρές θυσίες του Έλληνα εργαζόμενου και επιχειρηματία…

Η Χάρυβδη των Ευρωπαίων ούτε να ακούσουν θέλουν περί ρύθμισης χρέους κι ας γνωρίζουν ότι το ύψος του δημιουργεί νέους κινδύνους στο μέλλον για νέα υποτροπή. Ωστόσο, φαίνεται ότι συμπλέουν με την εκτίμηση της Αθήνας, πως η έξοδος θα είναι «καθαρή» και δεν θα απαιτηθεί «προληπτική γραμμή στήριξης», όπως επιμένουν οι ακραίοι…

Και για το χρέος; Πάλι την… κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια οι δανειστές. Από το 2012 το υπόσχονται κι όλο ρίχνουν το μπαλάκι στην ελληνική πλευρά. Και καλά, οι Σαμαροβενιζέλοι υποσχέθηκαν, αλλά δεν έκαναν σχεδόν τίποτε. Τώρα, που όλα «πηγαίνουν σύμφωνα με το πρόγραμμα»; Τι άλλο απομένει για να ρυθμιστεί κι αυτό;

Εδώ υπεισέρχεται, πλέον, η ικανότητα της κυβέρνησης και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα να συμφωνήσει με Ευρωπαίους και ΔΝΤ για την καλύτερη δυνατή λύση, προς όφελος της χώρας και της καθημαγμένης ελληνικής κοινωνίας.

Ήδη, έχουν γίνει πολύ μεγάλες υποχωρήσεις, σε όσα ζητούσαν οι δανειστές, σε όλες τις φάσεις του τελευταίου προγράμματος. Ήδη, η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι μπορεί να εφαρμόσει τα όσα δεσμεύθηκε (και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις), έχοντας ανακτήσει πολύ μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας.

Εάν, λοιπόν, σε αυτή τη φάση, οι δανειστές- αξιολογητές μας ζητήσουν… τον ουρανό με τ’ άστρα, αυτό θα σημαίνει ότι κάποιοι μέσα στα ευρω-ατλαντικά οικονομικά συστήματα δεν θέλουν να ορθοποδήσει η Ελλάδα, θέλουν να την έχουν μονίμως και οριστικώς υποταγμένη σε ένα σκληρό σύστημα επιτήρησης, που καταργεί κάθε έννοια ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης, που αποτελεί ένα βασικό όρο του ευρωπαϊκού κεκτημένου.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι υπάρχουν (δυστυχώς) εγχώριες πολιτικές δυνάμεις, που εύχονται να οδηγηθούν εκεί τα πράγματα και να αποτύχει η συνεννόηση της Αθήνας με τους δανειστές, αγνοώντας (ή αποσιωπώντας;) ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για το σύνολο της χώρας.

Η επιβεβαίωση της πολιτικής Κασσάνδρας, ή η επαλήθευση της πολιτικής εκτίμησης για ακόμη σκληρότερα μέτρα, δεν μπορεί να δώσει πόντους στην αντιπολίτευση… Διότι, κάτι τέτοιο θα έχει συμβεί σε κρανίου τόπο, κυρίως για την οικονομία… Αυτό θέλουν;

Καλό είναι, λοιπόν, να συμβάλουν όλοι ώστε να βγούμε από τις Συμπληγάδες σώοι και με τις μικρότερες δυνατές απώλειες, για το καλό της χώρας και του λαού της. Στη συνέχεια, θα έχουν όλο το χρονικό περιθώριο να ασκήσουν οποιαδήποτε αντιπολιτευτική τακτική και να κάνουν οποιαδήποτε πολιτική εκτίμηση για το μέλλον.