Το παιχνίδι με τη Δικαιοσύνη και το δίκιο του Κασσελάκη

Πως να πείσεις τώρα κάποιον που περπατά στην Ελλάδα, πως η ελληνική Δικαιοσύνη δρα αμερόληπτα και ανεξάρτητα…

Με όλες αυτές τις υποθέσεις που είναι ποινικά ανοιχτές και με κάποιον τρόπο “αγγίζουν” την κυβέρνηση, με την ευρύτερη έννοια, με όλη αυτή τη δυσκινησία που καταγράφεται στη διερεύνηση δύσοσμων ενεργειών, με όλη αυτή την αμφισβήτηση που υπάρχει στην κοινή γνώμη, πιθανώς και αδίκως στις περισσότερες περιπτώσεις για τους λειτουργούς της Θέμιδος, έρχεται εν ριπεί οφθαλμού η εισαγγελική έρευνα την ίδια ημέρα για δυο πολιτικές υποθέσεις: Τη διαρροή στοιχείων κατοίκων του εξωτερικού λόγω της αποστολής emails από το γραφείο της ευρωβουλευτή Α.Μ. Ασημακοπούλου, με τα αδικήματα της παραβίασης της νομοθεσίας για τα προσωπικά δεδομένα και παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου και τη δανειοδότηση των κομματικών ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ από τον πρόεδρο του Στ. Κασσελάκη, με το αδίκημα της παραβίασης του νόμου περί πόθεν έσχες.

Και πραγματικά, έχει δίκιο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να διερωτάται, με εμφανή ειρωνική διάθεση, για τα αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης, τα οποία αποδείχθηκαν αστραπιαία, όχι τόσο στη δική του περίπτωση όσο σε αυτήν της κας. Ασημακοπούλου. Εξηγούμε τον συλλογισμό μας.

Η υπόθεση με τη διαρροή προσωπικών δεδομένων, τα οποία έφτασαν στην κατοχή της κας. Ασημακοπούλου, φαίνεται πως έχει βάθος, προκαλεί ερωτήματα για το αδιάβλητο της επιστολικής ψήφου και σαφώς δυσκολεύει την κυβέρνηση στο δρόμο προς τις ευρωεκλογές. Και θα τη δυσκόλευε περισσότερο αν συνέχιζε να σερνόταν με τηλεοπτικές συζητήσεις, ανταλλαγή κομματικών ανακοινώσεων και πολύ τρολάρισμα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Ήρθε, όμως, η εισαγγελική παραγγελία, οπότε όλοι οι νεοδημοκράτες έχουν το υπερόπλο στα χέρια τους “παρενέβη η Δικαιοσύνη και περιμένουμε να αποφανθεί”, το οποίο θα χρησιμοποιήσουν σε διάφορες versions.

Η περίπτωση με την εξωχώρια εταιρεία του Στ. Κασσελάκη και το δάνειο από αυτήν προς τα κομματικά ΜΜΕ δεν είναι ίδια. Είναι σχετικά απλή, ο Κασσελάκης έχει μια εταιρεία στο εξωτερικό -γνωστό, δεν έκρυψε ποτέ πως “έκανε λεφτά” στις ΗΠΑ-, δεν είναι offshore-“φάντασμα” -όχι τόσο γνωστό αφού τεχνηέντως αιωρήθηκε το ιδιοκτησιακό καθεστώς της-, αλλά έχει “φανερό” ιδιοκτήτη και βασικό μέτοχο τον ίδιο και μέσω αυτής δανειοδότησε με φορολογημένα χρήματα το κόμμα του. Η υπόθεση έχει “τρέξει” στη δημόσια συζήτηση, και με τις παρεκκλίσείς της από την πραγματικότητα, προκάλεσε φθορά στον Κασσελάκη και τώρα έρχεται η εισαγγελική παρέμβαση για μια δεδομένη παραβίαση του νόμου από πλευράς προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που η ποινή συνίσταται στην επιβολή χρηματικού προστίμου.

Με αυτά τα δεδομένα, ο Κασσελάκης έχει δίκιο που φωνάζει για τα αργά αντανακλαστικά της Δικαιοσύνης, για την ατιμωρησία στα μεγάλα εγκλήματα, για τις “γιγαντιαίες περιουσίες αυτών πυ μας κυβερνούν” και μαζί του ταυτίζεται η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών “που ψάχνουν το δίκιο τους χωρίς μέσον και «πλάτες»”. Κι όπως ήδη καταγράφεται στη μεγάλη δημοσκόπηση του θαυμαστού κόσμου των ΜΚΔ, μάλλον καλό του κάνει η υπόθεση έτσι όπως εξελίσσεται.