Τόριλ Μαργκρέτα Ένγκελαντ: To 22χρονο κορίτσι από τη Νορβηγία – H άγνωστη ιστορία ενός θύματος του Πολυτεχνείου

Σπούδασε ιστορία της τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Οσλο. Το κορίτσι με τα μακριά μαύρα μαλλιά και το χαμόγελο που θυμίζει τη Μόνα Λίζα, η τουρίστρια που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή,  τραυματίστηκε θανάσιμα από μία “αδέσποτη σφαίρα” ενώ επέστρεφε από τον κινηματογράφο. Η νεαρή καλλιτέχνης  που ταξίδευε – για να δεί έργα τέχνης – και δούλευε γκουβερνάντα σε μια αθηναϊκή οικογένεια. Ο Μοχάμεντ Αχμέντ Σάλεμ, ο Σαουδάραβας “μπόι φρεντ” της. Τι είπε η μικρότερη αδελφη της, Λιβ Κάρι Ενγκελαντ.                

Δεν θα γράψω για όσα έγιναν στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ.                                                           

Γιατί άμα έγραφα αυτά που νοιώθω θα το μετάνιωνα μετά αφού με τους περισσότερους σχετίζομαι χρόνια πολλά (σύντροφε Θανάση, είσαι καλά;).

Άλλωστε έγραψα τις προάλες αυτό αλλά δεν το διάβασες προσεκτικά: ΈΓΡΑΨΑ ΣΉΜΕΡΑ ΌΛΑ για την διάσπαση ΣΥΡΙΖΑ και την 24χρονη καλλονή ΕΔΏ «Είστε μυρμήγκια που προσπαθείτε να σταματήσετε την άμαξα»!  https://1voice.gr/john-seriatos-11-22-p-m-prin-apo-0…/                  

Προτιμώ να συνεχίσω, όπως σας υποσχέθηκα, όλη την εβδομάδα, το αφιέρωμα στα 50 χρόνια απο την εξέγερση του Πολυτεχνείου, για το μεγάλο ιστορικό έπος της Ελληνικής νεολαίας.      

Με ιστορίες άγνωστες στους πολλούς αλλά και τις δικές μου: “με την ματιά του 14χρονου -τότε- Αντρεούλη” ΈΔΩ:                                                                        

– 17 Νοέμβρη 1973 στη Στοκχόλμη https://1voice.gr/17-noemvri-1973-sti-stokcholmi/                 

– Χαλκίδα 1974: Το πρώτο απαγορευμένο μπλουζ, η ΜΟΔΝΕ και η ΠΑΜΚ https://1voice.gr/chalkida-1974-to-proto-apagoreymeno…/                                                            και…                                                                                                                                         

Αυτός είναι ο Έλληνας φιλόσοφος που πυροβόλησαν πισώπλατα στο Πολυτεχνείο, χειρουργήθηκε και ζει από τύχη ΦΩΤΟ -ΒΙΝΤΕΟ ΒΙΒΛΙΑ  https://1voice.gr/aytos-einai-o-ellinas-filosofos-poy…/  

«Τσεβά γίνε Σαρτζετάκης»!                                                                                                                                                

Ο αριθμός των θυμάτων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου σε νεκρούς, τραυματίες και κακοποιηθέντες έχει αποτελέσει κατά καιρούς πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης η οποία καλλιεργήθηκε από τους … αρνητές των γεγονότων.  Απο τους ίδιους που δεν αντέχουν την “αλήθεια για το ΄21″και την Εθνική Αντίσταση στην ναζιστική κατοχή. Απο τους δοσίλογους, τους προσκυνημένους, τους “νενέκους.” Αυτό που αντιμάχονται με λύσσα, πέντε δεκαετίες τώρα, είναι το ιστορικό παράδειγμα ότι οι νέοι μπορούν να νικήσουν κάθε τυρανία.

Στη μεταπολίτευση υπήρξε λαϊκή απαίτηση να πέσει φως σε όσα έγιναν στο Πολυτεχνείο και μάλιστα στους δρόμους κυριαρχούσε το σύνθημα: «Τσεβά γίνε Σαρτζετάκης»!                             

Το πόρισμα εκδόθηκε το 1975.                                                                                                                  

Ο αριθμός των νεκρών που προέκυψε από την έρευνα του εισαγγελέα Δημήτρη Tσεβά ήταν 18 βεβαιωμένοι  νεκροί, με πλήρη στοιχεία, με ονοματεπώνυμο.                                                      

Σύμφωνα με το πόρισμα, έχασαν τη ζωή τους έξω από το Πολυτεχνείο στους κοντινούς δρόμους και σε διάφορα σημεία της Αθήνας.

Ο εισαγγελέας με την τόλμη του άνοιξε το δρόμο για να αποκαλυφθεί το παρακράτος που έδρασε υπό τις εντολές των πραξικοπηματιών στις 16 και στις 17 Νοεμβρίου.                             

Αργότερα, όταν η δημοκρατία είχε πιο σταθερές βάσεις και καλύτερη πρόσβαση στα αρχεία, ο αριθμός των θυμάτων συνεχώς ανέβαινε.                                   

Τον επόμενο χρόνο ήταν 24.                                                                                              

Ανάμεσα στους 24 επιβεβαιωμένους νεκρούς του Πολυτεχνείου που μνημονεύονται από το 1976 κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ξεχωρίζει ένα γυναικείο όνομα, της Τόριλ Μαργκρέτα Ένγκελαντ από τη Νορβηγία.                                        

Είχα πρωτογράψει τότε γι αυτό το κορίτσι, στη μαθητική εφημερίδα που εκδίδαμε με όσα στοιχεία είχαν δει τότε το φως της δημοσιότητας. Ξαναγράφω 50 χρόνια μετά.

Το 22χρονο κορίτσι με τα μακριά μαύρα μαλλιά και το χαμόγελο που θυμίζει τη Μόνα Λίζα, έπεσε νεκρό από μία αδέσποτη σφαίρα.

H νεαρή καλλιτέχνης Τόρλι (Toril Margrethe Engeland) ήταν τουρίστρια, αλλά και εργαζόμενη στην Ελλάδα και βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, αφού τραυματίστηκε θανάσιμα από μία “αδέσποτη σφαίρα” ενώ επέστρεφε από τον κινηματογράφο στο ξενοδοχείο της.

Η αδερφή τής, Τόριλ Μαργκρέτα Ενγκελαντ 

Με επιμονή της οικογένειά της η δολοφονία της είχε μεγάλη δημοσιότητα στην Νορβηγία.      

Αντιθέτως στην Ελλάδα λίγοι γνωρίζουν ποιά ήταν και πώς πέθανε.

Η μικρή παράγραφος με τη βιογραφία της Τόριλ, που συνοδευόταν από μία ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός 22χρονου κοριτσιού με μαύρα μακριά μαλλιά και ένα χαμόγελο σαν τη Μόνα Λίζα, έμενε για χρόνια αμετάβλητη.

Σύμφωνα με αυτή, η Τόριλ ήταν μία τουρίστρια που απλώς βρέθηκε σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή και τραυματίστηκε θανάσιμα από μία “αδέσποτη” σφαίρα την ώρα που επέστρεφε από τον κινηματογράφο στο ξενοδοχείο της.

Οι ανεπαρκείς πληροφορίες ήταν βούτηρο στο ψωμί όσων υποστήριζαν ότι η Τόριλ, όπως και τα υπόλοιπα θύματα του Πολυτεχνείου, δεν υπήρξαν ποτέ, και ήταν “φαντάσματα” σε κάποιες “συνωμοσίες της Αριστεράς.”                                     

“Είναι λογικό να υποστήριζαν αυτό οι άνθρωποι της χούντας τότε. Ωστόσο, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχουν κάποιοι που εξακολουθούν να το πιστεύουν σήμερα,”είπε η αδερφή της Τόριλ, μιλώντας  μετά από χρόνια σε Νορβηγό δημοσιογράφο στο σπίτι της στο Μόλντε, το οποίο βρίσκεται 500 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Οσλο.                                                             

Επρεπε να δημοσιεύσουν οι γονείς της το δελτίο ταυτότητάς της και να κάνουν ρεπορτάζ Νορβηγοί δημοσιογράφοι για να γίνει ολόκληρη η ιστορία της γνωστή. Οι αναδημοσιεύσεις εδώ από τις Νορβηγικές εφημερίδες ήταν ελλιπείς  και αποσπασματικές. Χρειάστηκε κάποιοι να μεταφράσουν χρόνια αργότερα κάποιες από αυτές.

Η Λιβ Κάρι Ενγκελαντ ήταν 18 χρόνων όταν οι γονείς της στη Νορβηγία έλαβαν τη φοβερή είδηση ότι η Τόριλ πυροβολήθηκε το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου 1973 κοντά στο Πολυτεχνείο.

Γεννημένη στις 4 Μαρτίου του 1951, η Τόριλ ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά του Περ Ρέινταρ Ενγκελαντ, ενός μηχανικού εταιρείας τηλεφωνίας, και της γυναίκας του, Χέλγκα Μαργκρέτα (ΦΩΤΟ).

Ο γιος με το όνομα Περ Χέλγκε ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας, γεννημένο μια δεκαετία μετά την Τόριλ.

Το γεγονός ότι οι δύο αδερφές δεν είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας δημιουργούσε μία σχέση που δυνάμωνε όσο αυτές μεγάλωναν.

Η Λιβ θυμάται ότι ένιωθε δέος για τη μεγαλύτερη αδερφή της:                                                

”Την διέπνεε ένα πολύ ισχυρό αίσθημα δικαίου και για την οικογένεια και τον κόσμο. Της άρεσε να γνωρίζει ανθρώπους από άλλες χώρες. Θαύμαζε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, και αυτό είναι κάτι που έχω πάρει κι εγώ από αυτή”.

Η αδερφή της δεν παύει ωστόσο να τονίζει ότι η Τόριλ δεν ήταν πολιτικά δραστήρια, ούτε συμμετείχε σε φοιτητικά κινήματα.                                                                                                          

Αντιθέτως, ήταν ντροπαλή και συγκρατημένη.

Στο Πανεπιστήμιο του Οσλο, όπου σπούδασε ιστορία της τέχνης, οι φίλοι της ήταν λίγοι.         

Της άρεσε η τζαζ και η μουσική του Μπομπ Ντίλαν, του Μπομπ Σίγκερ, της Τζόαν Μπαέζ και του Μίκη Θεοδωράκη.                                                                     

Η Λιβ είδε την αδερφή της τελευταία φορά στις αρχές του 1973 στο Οσλο.

           

Το ταξίδι στην Ελλάδα και ο “μπόι φρέντ” από την Σαουδική Αραβία

Η Τόριλ έφτασε στη χώρα μας τον Μάιο του 1973, έπειτα από ένα ταξίδι της στην Ιταλία.          

Μετά θα έδινε τις τελικές εξετάσεις για το πτυχίο της στο Οσλο.

“Η αρχική ιδέα ήταν να επισκεφθεί τη Βόρεια Ιταλία και να δει όσο το δυνατόν περισσότερα μουσεία τεχνών. Τότε, νομίζω, γνώρισε κάποιους Αμερικανούς και πήγε μαζί τους στην Κέρκυρα, όπου πέρασε τις ημέρες του Πάσχα και από εκεί στην Αθήνα. Αλλά αυτό δεν ήταν το αρχικό της πλάνο,” θυμάται η αδελφή της.

Τα ταξίδια για την Τόριλ δεν ήταν κάτι καινούργιο.                                                                              

Ηδη είχε ταξιδέψει στις ΗΠΑ για 10 εβδομάδες μετά την αποφοίτησή της από το σχολείο, ενώ είχε περάσει και ένα εξάμηνο στη Σορβόννη, στο Παρίσι, για να μάθει γαλλικά.

Ένα από τα έργα της Τόριλ 

Στην επίσκεψή της στην Αθήνα, έμεινε σε ένα ξενοδοχείο της λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου γνώρισε τον μετέπειτα φίλο της Μοχάμεντ Αχμέντ Σάλεμ, ο οποίος ήταν από τη Σαουδική Αραβία.

“Νομίζω ότι την είχε βοηθήσει όταν εκείνη είχε ξεμείνει από χρήματα” θυμάται η Λιβ, καθώς η δουλειά της ως γκουβερνάντας σε μια αθηναϊκή οικογένεια, όπου μάθαινε αγγλικά στα παιδιά της οικογένειας, είχε τελειώσει. Η Τόριλ ενημέρωνε την οικογένειά της για το πού ακριβώς βρισκόταν και τι έκανε, γράφοντάς της γράμματα, ενώ μιλούσε και με τη μητέρα της στο τηλέφωνο.                                                                                                                                   Η τελευταία φορά που την άκουσε η μητέρα της, ήταν το πρωί της μοιραίας ημέρας.

“Η Τόριλ δεν ήξερε αν θα επέστρεφε στην πατρίδα, ή αν θα παρέτεινε τη διαμονή της, ή αν θα ταξίδευε κι άλλο. Είχε ένα μικρό όνειρο να επισκεφθεί το Ισραήλ, αλλά ούτε εμείς ξέραμε τι σκόπευε να κάνει, ούτε εκείνη”, λέει η Λιβ       

Η ιστορία αυτού του κοριτσιού θα μπορούσε να γίνει ταινία εποχής, ιδιαίτερα τώρα που έχουν περάσει 50 χρόνια από την δολοφονία της.