ΕΔΑΔ: Καταδίκη της Ελλάδας για τις συνθήκες κράτησης σε φυλακές

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Τρίτη την Ελλάδα για παραβίαση των διατάξεων της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που απαγορεύουν την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση (υπόθεση Σαμαρά και άλλων κατά Ελλάδας), δικαιώνοντας 13 κρατούμενους στις φυλακές Ιωαννίνων, που κατέφυγαν στο Δικαστήριο διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες διαβίωσής τους. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Τρίτη την Ελλάδα για παραβίαση των διατάξεων της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που απαγορεύουν την απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση (υπόθεση Σαμαρά και άλλων κατά Ελλάδας), δικαιώνοντας 13 κρατούμενους στις φυλακές Ιωαννίνων, που κατέφυγαν στο Δικαστήριο διαμαρτυρόμενοι για τις συνθήκες διαβίωσής τους.

Με την καταδικαστική του απόφαση το Δικαστήριο υποχρεώνει την Ελλάδα να καταβάλει στους προσφεύγοντες αποζημιώσεις για ηθική βλάβη, που κυμαίνονται από 7.000 μέχρι και 15.000 ευρώ και να πληρώσει και 1.500 ευρώ για δικαστικά έξοδα και δαπάνες.

Οι προσφεύγοντες, 12 Έλληνες και ένας υπήκοος Σομαλίας που είχαν κρατηθεί στις φυλακές των Ιωαννίνων για χρονικές περιόδους από δέκα μήνες μέχρι τέσσερα χρόνια, υποστήριξαν ότι ήταν αναγκασμένοι να κοιμούνται σε μικροσκοπικά κελιά, μαζί με έναν μεγάλο αριθμό άλλων κρατουμένων, ότι δεν είχαν καμία δραστηριότητα, ότι υποχρεούνταν να παραμένουν 18 ώρες την ημέρα στα κρεβάτια τους και να τρώνε εκεί, μιας και δεν υπήρχαν τραπέζια και καρέκλες, καθώς και ότι κάποιοι από αυτούς δεν έτυχαν της αναγκαίας ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης, παρότι είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η προσφυγή τους υποβλήθηκε στο Δικαστήριο στις 5 Φεβρουαρίου 2009 και σε αυτήν γινόταν επίκληση των σχετικών διαπιστώσεων που είχε κάνει, μετά την επίσκεψή του στις φυλακές Ιωαννίνων, ο Συνήγορος του Πολίτη.

Το Δικαστήριο απέρριψε το επιχείρημα της ελληνικής κυβέρνησης ότι οι κρατούμενοι ήταν σε θέση να εργαστούν για ένα μικρό διάστημα του συνολικού χρόνου που βρίσκονταν υπό κράτηση, σημειώνοντας ότι η επιχειρηματολογία αυτή δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι συνθήκες διαβίωσης των προσφευγόντων ελάχιστα απείχαν από αυτές που στοιχειοθετούν απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση.