Αλλεπάλληλα χτυπήματα για την Μέρκελ – Ομιχλώδες τοπίο μετά την κρίση στο CDU

Το γράψαμε ήδη από την περασμένη εβδομάδα: Τα όσα θλιβερά έλαβαν χώρα στη Θουριγγία και ο θόρυβος που δημιουργήθηκε για την τοπική συνεργασία CDU και AfD όχι μόνο δεν θα ξεφουσκώσει, αλλά θα έχει άφθονη συνέχεια στο κεντρικό σκηνικό του Βερολίνου. Έτσι, σήμερα φτάσαμε στη «βόμβα» της παραίτησης της Ανεγκρέτ Κραμπ Κάρενμπαουερ που ανοίγει (και πάλι) τον ασκό του Αιόλου στους Χριστιανοδημοκράτες και προκαλεί νέους τριγμούς στην εύθραυστη κυβέρνηση Μέρκελ.

Ομολογουμένως η «ΑΚΚ», όπως την αποκαλούν, στους 14 μήνες θητείας της είχε να επιδείξει μόνο γκάφες και λάθη που πρόσφεραν άφθονα πολεμοφόδια στους εχθρούς της.  Η υπερσυντηρητική πτέρυγα δεν την ήθελε ούτως ή άλλως ποτέ στη θέση αυτή, όμως και όσοι την υποστήριξαν –ακολουθώντας την… γραμμή της Άνγκελα Μέρκελ- γρήγορα άρχισαν να αμφιβάλουν για τη ψήφο τους, βλέποντας πολύ απλά ότι δεν… τραβούσε ούτε στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά ούτε στο κοινό.

Δεν είναι τυχαίο ότι ήδη είχε φουντώσει η συζήτηση για την πιθανότητα να μην είναι η υποψήφια του κόμματος για την Καγκελαρία, στις επόμενες εκλογές. Και με δεδομένο ότι η Μέρκελ έχει ξεκαθαρίσει ότι θα αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή.

Το φιάσκο της Θουριγγίας, ωστόσο, έγινε θρυαλλίδα εξελίξεων, καθώς το θέμα πήρε πολύ μεγάλη έκταση, προκάλεσε πολύ μεγάλες αντιδράσεις στο ευρύ κοινό, στα media, αλλά και στους κυβερνητικούς εταίρους του CDU, τους Σοσιαλδημοκράτες, ώστε να περάσει στο… ντούκου. Κάποιος έπρεπε να πληρώσει. Και όταν αποδείχτηκε ότι οι τοπικοί άρχοντες του CDU κινήθηκαν αυτόνομα και κόντρα στη σύσταση της ΑΚΚ, ψηφίζοντας υπέρ του Φιλελεύθερου Τόμας Κέμεριχ για την πρωθυπουργία του κρατιδίου και δίδοντας έτσι την εντύπωση ότι συνεργάζονται με την Ακροδεξιά, οι πολέμιοι της νυν αρχηγού έθεσαν ευθέως θέμα αρχηγίας.  

Εφόσον η αρχηγός δεν μπορεί να ελέγξει το κόμμα της, εφόσον δεν μπορεί να ελέγξει τους κομματάρχες, δεν αξίζει να είναι αρχηγός. Αυτό ήταν το μήνυμα και ελάχιστοι μπορούσαν να διαφωνήσουν. Ούτε καν η ίδια η Μέρκελ, που την επέλεξε.

Μάλιστα, το γεγονός ότι η κρίση στη Θουριγγία καταλάγιασε μόνο χάρη στην προσωπική άρον-άρον παρέμβαση της Καγκελαρίου, για την παραίτηση του Κέμεριχ, εξέθεσε την Κραμπ-Κάρενμπαουερ ακόμη χειρότερα.

Σημειωτέον δε, πως η Καγκελάριος υποχρεώθηκε το Σαββατοκύριακο να συγκαλέσει και έκτακτη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής, ήτοι της ηγεσίας των τριών κυβερνητικών εταίρων (Χριστιανοδημοκρατών, Χριστιανοκοινωνιστών, Σοσιαλδημοκρατών) προκειμένου να δώσει εξηγήσεις και να κατευνάσει τη λαίλαπα που είχε πυροδοτηθεί και η οποία είχε εντείνει τους τριγμούς στην καρέκλα της.

Βέβαια, όχι πως η παραίτηση της ΑΚΚ, δεν προκαλεί επίσης πολύ σοβαρό πονοκέφαλο στην Μέρκελ και πρόβλημα στην επιβίωση της κυβέρνησης της.

Η Καγκελάριος θα πρέπει εκ νέου να ασχοληθεί με τη διάθεση της υπερσυντηρητικής πτέρυγας να δρομολογήσει στο τιμόνι κάποιο δικό της στέλεχος, όπως ο Φρίντριχ Μερτς. Και αν αυτή τη φορά τα γεράκια νικήσουν, οι ισορροπίες δεν θα αλλάξουν μόνο στο κόμμα, αλλά ευρύτερα στον κυβερνητικό συνασπισμό.

Δεν είναι τυχαίο πως τα στοιχήματα περί πρόωρης κατάρρευσης της κυβέρνησης-συνασπισμού «πέφτουν» και πάλι σαν βροχή. Το πολιτικό σκηνικό στο Βερολίνο εισέρχεται και πάλι σε μια περίοδο έντονης αβεβαιότητας που αναπόφευκτα θα επηρεάσει και το ευρωπαϊκό σκηνικό συνολικά…