ΑΜΕΑ στην Ακρόπολη: Αιδώς… Αθηναίοι

Χωρίς προηγούμενο και μεγάλη δυσφήμηση για τη χώρα μας, με τα αλλεπάλληλα ρεκόρ εσόδων και αφίξεων στον τουρισμό τα τελευταία χρόνια, ήταν η περίπτωση του μαθητή ΑΜΕΑ που δεν μπορούσε να ανέβει στην Ακρόπολη γιατί απλά για άλλη μια φορά το αναβατόριο ήταν χαλασμένο. Για άλλη μια φορά μέσα σε έξι μήνες. 

Στο υπέρτατο μνημείο της χώρας μας, αυτό που ονειρεύονται να επισκεφθούν εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο με απλά λόγια δεν επιτρέπονταν λόγω… τεχνικής βλάβης η είσοδος σε αυτούς που δεν είναι αρτιμελείς, κάνοντας τους να αισθάνονται λίγο παραπάνω απόκληροι της κοινωνίας. 

Σύμφωνα μάλιστα με το ρεπορτάζ το εν λόγω μηχάνημα είναι συχνά πυκνά χαλασμένο και ο υπεύθυνος του δεν έχει απολυθεί από την πρώτη στιγμή. Έπρεπε να περάσουν έξι μήνες και να γίνει θέμα στα sites και στα κανάλια. 

Σε οποιαδήποτε άλλη ευνομούμενη και κοινωνικά ευαισθητοποιημένη χώρα ο εν λόγω υπάλληλος θα έχει απολυθεί. Όχι σήμερα. Από χθες. 

Σε οποιαδήποτε άλλη κανονική χώρα με σεβασμό στον άνθρωπο και τις ανάγκες του όχι μόνο ο υπάλληλος, αλλά και οι προϊστάμενοι του που τον είχαν υπό την εποπτεία τους θα είχαν μάλλον φύγει – και αυτοί- κλοτσηδόν και χωρίς αποζημίωση. 

Σε αυτή την Μπανανία που λέγεται Ελλάδα ο υπεύθυνος απλά μπορούσε να τη σκαπουλάρει για έξι μήνες βάζοντας πάνω στο μηχάνημα ένα χαρτί γραμμένο στο χέρι με την λέξη “χαλασμένο”. 

Στην Ψωροκώσταινα της μίζας και των Μνημονίων απλά μπορεί να μην υπάρχουν τα χρήματα για την ολική επισκευή του προκειμένου να μη γινόμαστε διεθνώς ρεζίλι. Η μπορεί να υπήρχαν και να τα έχει τσεπώσει κάποιος. 

Ωστόσο σε αυτή την ίδια χώρα βρέθηκαν αμέσως έξι άτομα να πάρουν στα χέρια το παιδί αυτό που είχε έρθει από την άλλη άκρη της Ελλάδας για να θαυμάσει τον Παρθενώνα: Και αυτό επίσης δεν θα γινόταν σε καμία άλλο κράτος, αλλά μόνο σε αυτό που ζούμε. 

Γιαυτό η γεύση που μου άφησε αυτό το συμβάν ήταν ντροπή από τη μια πλευρά αλλά περηφάνια από την άλλη.

Όσο υπάρχουν άνθρωποι που απλά αγαπούν τον  συνάνθρωπο. Και από αυτή την αγάπη, την αλληλέγγυα, εμείς οι Έλληνες ευτυχώς ακόμα έχουμε πολλή.