Αμερικανό-ιταλική συμμαχία κατά του Βερολίνου – με ανοιχτές αγκάλες υποδέχεται ο Ομπάμα τον Ρέντσι

Το τελευταίο επίσημο κρατικό δείπνο της προεδρίας του θα παραθέσει σήμερα ο Μπάρακ Ομπάμα. Και εκλεκτός καλεσμένος του θα είναι ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, σε μια προσπάθεια των Αμερικανών, όχι μόνο να στηρίξουν ένα βαλλόμενο οικονομικά και πολιτικά σύμμαχο, αλλά και να στείλουν ένα ακόμη μήνυμα προς τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους, για την ανάγκη αλλαγής της οικονομικής φόρμουλας που εφαρμόζεται στην Ε.Ε.

Πραγματικά, η επίσημη επίσκεψη του ζεύγους Ρέντσι στις ΗΠΑ πηγαίνει πολύ πέρα από το απλό εθιμοτυπικό επίπεδο της επιβεβαίωσης της καλής σχέσης των δύο κρατών. Με τη δημοτικότητα του να μειώνεται, και τη κυβέρνηση του να βρίσκεται ενώπιον της δυσκολότερης δοκιμασίας της θητείας της, με το δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση στις 4 Δεκεμβρίου, ο Ιταλός πρωθυπουργός χρειάζεται συμμάχους. Και πραγματικά, αναμένεται μια δήλωση συμπαράστασης του Μπάρακ Ομπάμα προς το πρόσωπο του, αλλά και τη ψήφο υπέρ του «Ναι» στη συνταγματική μεταρρύθμιση. Όμως, μπορεί και ο ίδιος να αποδειχτεί ιδιαίτερα χρήσιμος στους Αμερικανούς, στην πίεση που ασκούν προς τη Γερμανία.

Η αρχή, άλλωστε, έχει ήδη γίνει, αν λάβουμε υπόψη τις ολοένα πιο συχνές δημόσιες… εκρήξεις του Ιταλού πρωθυπουργού κατά της Γερμανίας και της κυβέρνησης Μέρκελ, είτε για θέματα οικονομίας είτε για το Προσφυγικό, αφήνοντας οριστικά πίσω τις ημέρες που το Βερολίνο έβλεπε στο πρόσωπο του έναν καλό σύμμαχο του στον ευρωπαϊκό νότο.

Άλλωστε, αν και επισήμως ανήκει στον κεντροαριστερό χώρο, ο Ρέντσι συμμερίζεται αρκετές νεοφιλελεύθερες οικονομικές απόψεις, και έχει προσπαθήσει να τις εφαρμόσει με τις μεταρρυθμίσεις, κυρίως στα ασφαλιστικά και εργασιακά. Όμως, η δυσφορία της κοινής γνώμης για την αργή ανάκαμψη της ιταλικής οικονομίας, η ανοιχτή πληγή του Προσφυγικού και η έλλειψη κατανόησης από τους γερμανούς στην ανάγκη στήριξης των ιταλικών τραπεζών (χωρίς bail in), έφερε τη ρήξη και τη σύγκρουση.

Αρκεί να θυμηθούμε τον ντόρο που είχε προκαλέσει, όταν είχε δηλώσει ότι η περίοδος που η Γερμανία δίνει μαθήματα στην Ιταλία (και ουσιαστικά την υπόλοιπη Ευρώπη), έχει τελειώσει!

Η Ουάσιγκτον, λοιπόν, με τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχει με το Βερολίνο, έχει κάθε λόγο να βλέπει την Ιταλία και την ιταλική κυβέρνηση ως σημαντικό βοήθημα στα σχέδια της στη Γηραιά Ήπειρο. Και βέβαια στο γεωπολιτικό και διπλωματικό πεδίο, προσμετράται θετικά και η στενή συνεργασία της Ρώμης με την Ουάσιγκτον, στη γειτονική Λιβύη, και οι διευκολύνσεις που παρέχει στο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη χρήση στρατιωτικών βάσεων στη Σικελία από τους Αμερικανούς για τις επιχειρήσεις κατά του ISIS.

O Ιταλός πρωθυπουργός συνοδεύεται από μεγάλη αντιπροσωπεία αξιωματούχων και επιχειρηματιών. Και το πρόγραμμα του πέρα από τη συνάντηση του με τον πρόεδρο Ομπάμα, τη διεξαγωγή κοινής συνέντευξης Τύπου και το επίσημο δείπνο, περιλαμβάνει σειρά εκδηλώσεων και ομιλιών, όπως στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins και το ισχυρό, φιλο-Δημοκρατικό, think tank, Center for American Progress.

Αξίζει, άλλωστε, να σημειωθεί ότι ο Ιταλός πρωθυπουργός είναι από τους λίγους διεθνείς ηγέτες που έχουν ανοίξει από πολύ νωρίς, δημοσίως, τα… χαρτιά τους, αναφορικά με τις αμερικανικές εκλογές, έχοντας δηλώσει ότι στηρίζει «δαγκωτό» τη Χίλαρυ Κλίντον για την προεδρία.