Αρχαία τραγωδία ή αρχαία κωμωδία;
Ζούμε σε ένα απέραντο φρενοκομείο.
Δεν είναι δικό μου.
Ο φρυδάς ο Καραμανλής το διαπίστωσε και το ξεστόμισε πρώτος.
Και καλά το: «πρώην αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου».
Αλλά, απ τα Καλάβρυτα;!
Της γνωστής δημοκρατικής οικογενείας…
Νέος επίδοξος Φύρερ απ τα Καλάβρυτα;
Σαν να λέμε: «αρχηγός νεοναζιστικής οργάνωσης απ τα Ανώγεια».
Δεν υπάρχει!
Αυτό που ζούμε.
Δεν υπάρχει ούτε μια οικογένεια στα Καλάβρυτα που να μη βίωσε το θάνατο που σκόρπισε ο φασισμός εκείνον τον Δεκέμβρη του ’43.
Και τ’ αδέλφια του;
Οι διακεκριμένοι δικαστές και νομικοί, να γράφουν σε στυλ αρχαίας τραγωδίας, επιστολή αποκήρυξης του;
Αρχαία τραγωδία ή αρχαία κωμωδία;
Τι θα έγραφε σήμερα ο Αριστοφάνης;
Να τα από τον Μελιγαλά, θα έλεγα: «οκ το κατανοώ».
Μπορεί να έριξαν τον πατέρα του στην πηγάδα.
Αλλά απ την Κέρτεζη Καλαβρύτων;!
Τι μου λες τώρα…
Το τελευταίο που με νοιάζει, «αν είναι αχυράνθρωπος».
Και το αν ξεγλιστρήσει έτσι από τον Άρειο Πάγο και ξαναμπούν οι νεοναζί στην ελληνική βουλή.
Έτσι κι αλλιώς ο φασισμός είναι πάντα εδώ.
Κι ας ηττήθηκε στρατιωτικά από τον Κόκκινο Στρατό στο Βερολίνο.
Η αναμέτρηση μαζί του συνεχίζεται παντού.
Στην καθημερινότητα.
«Τον φασισμό τσακίζουν αγώνες λαϊκοί», αυτό έμαθα από παιδί.
Δεν αντιμετωπίζεται με απαγορεύσεις.
Πολιτικά μόνο.
Με κοινωνική πολιτική.
Με χιούμορ που σφάζει με μπαμπάκι.
Και με ευφυΐα.
Γιατί η φασιστική ιδεολογία είναι η στέψη των ηλιθίων.
Ελπίζω «ο Καλαβρυτινός αρχηγός του Κασιδιάρη» να αποδειχτεί νούμερο.
Μια φάρσα σε στυλ Λεβέντη.
Το «η Ελλάδα έχει ανάγκη από έναν εισαγγελέα» να ακουστεί ανέκδοτο του στυλ: «Τα SS επιστρέφουν στα Καλάβρυτα».
Και οι νέοι, αυτή την φορά, να ρίξουν κανα γιαουρτάκι.
Του στυλ: «Θάλασσα στα Τρίκαλα», «Οχι τρύπα στις δεκάρες», «Στους παπάδες άσπρα ράσα», που χλεβάζαμε εμείς στην μεγαλειώδη (αντι) συγκέντρωση κάτω απο το προεκλογικό μπαλκόνι του Γαρουφαλιά.
Όταν δε αναφώνησε: «θα κινηθώμεν με θάρρος και συνέπειαν» το μέγα πλήθος αντιφώνησε «Πέτρο κουνήσου, σου τρώνε το πουλί σου» (υπονοώντας το πουλί της Χούντας).
