Click away: Είχαμε και στο… χωριό μας;

H πανδημία και οι απαγορεύσεις στο λιανικό εμπόριο μας έχουν φέρει νέα ήθη, αλλά πόσο είμαστε όλοι διατεθειμένοι να τα ακολουθήσουμε; Είτε επειδή κάποιοι δεν θέλουν ή κάποιοι δεν μπορούν.

Τόσον καιρό ακούμε τον Άδωνη Γεωργιάδη να μιλάει για click away, παρουσιάζοντάς το σαν μια απλή διαδικασία, η οποία απευθύνεται σε όλους, είναι απλή και θα μπορεί να φέρει χαμένα έσοδα στο λιανεμπόριο.

Ακούμε, επίσης, και τους… επιστήμονες, τους λοιμωξιολόγους που ασχολούνται με θέματα που δεν είναι της δικής τους αρμοδιότητας, να μιλούν για τους εναλλακτικούς τρόπους με τους οποίους μπορούν να καταναλώσουν οι Έλληνες προκειμένου να μην συγχρωτιστούν με τους συμπολίτες τους και να συμβάλλουν

Είναι όμως έτσι; Τις προάλλες, ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, Σταύρος Καφούνης ήταν κατηγορηματικός: «Συστήματα τύπου “click away”, ραντεβού και ψηφιακές πωλήσεις, αποτελούν συμπληρωματικές μεθόδους και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την ολοκληρωμένη λειτουργία της αγοράς» προσθέτοντας ότι το εμπόριο αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο σε όλη την επικράτεια και ουσιαστικά παραμένει ακόμα κλειστό.

Αποτελούν λοιπόν τέτοιες λύσεις.. πανάκεια για να κερδίσουν τα χαμένα τους κέρδη οι έμποροι και κατά πόσο θα μπορέσει γρήγορα η μεγάλη μάζα των καταναλωτών να προσαρμοστούν μέσα στην περίοδο των Χριστουγέννων;

Προφανώς δεν σκέφτηκε κανείς τους πιο μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους και εν δυνάμει καταναλωτές που μπορεί να θέλουν να αγοράσουν, αλλά δεν επιθυμούν ή δεν μπορούν να κάνουν αυτή τη διαδικασία, του τηλεφώνου και μετά της παραλαβής. Ούτε αναλογίστηκε όσους, επίσης, δεν έχουν το χρόνο να το κάνουν.

Αποτέλεσμα; Να χαθούν αυτά τα Χριστούγεννα, παρά τις… φιλότιμες προσπάθειες της πολιτείας εκατοντάδες εκατ. ευρώ, που έρχονται να προστεθούν στα ήδη χαμένα δις ευρώ των προηγούμενων μηνών, οδηγώντας μαθηματικά αρκετούς εμπόρους στο κλείσιμο τον καινούριο χρόνο. Δεν θέλω να είμαι μάντης κακών, αλλά αν κρίνω από τις έρευνες, προς τα εκεί βλέπω να πηγαίνει το πράγμα.