Εφορία: Ο καλός, ο κακός και το… φακέλωμα

Επειδή εκτός από τα κακώς κείμενα του ελληνικού δημοσίου, καλό θα είναι, όταν μας συμβαίνουν να λέμε και τα… καλώς, πραγματικά ένα περιστατικό τις ημέρες της καραντίνας με… συγκλόνισε και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας, αγαπητοί αναγνώστες.

Όπως αρκετοί Έλληνες, οι οποίοι κάπου έχουν ένα – δυο χωραφάκια ξεχασμένα σε κάποιο νομό της Περιφέρειας, έτσι και εγώ. Η ιστορία ξεκινάει όταν διαπιστώνω ένα λάθος στο Ε9 σε σχέση με τη δήλωση αυτών των στρεμμάτων.

Φαντάζομαι ότι είναι κάτι που θα πρέπει να ρωτήσω έναν λογιστή, αλλά εκείνη την στιγμή μου έρχεται η έμπνευση να… στείλω πριν κάνω οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, ένα mail στην εφορία όπου ανήκω, χωρίς βεβαίως, στην πραγματικότητα, να περιμένω απάντηση.

Σημειωτέον έχω, ήδη, καλή εμπειρία από τους εκεί εφοριακούς, οι περισσότεροι κάτω των 50, με εξοικείωση με τις νέες τεχνολογίες.

Δεν περίμενα ποτέ όμως ότι ένα mail που έστειλα… για πλάκα, χωρίς να περιμένω απάντηση, να φανταστείτε ούτε το AΦΜ ή το τηλέφωνό μου δεν είχα μέσα στο κείμενο, ήταν η αφορμή να δεχθώ στο σπίτι μου το μεσημέρι της ίδιας ημέρας που το έστειλα, τηλέφωνο από έναν ευγενέστατο εφοριακό, ο οποίος μου έδωσε κατευθυντήριες οδηγίες για να λύσω το θέμα μου, με όσο πιο ανώδυνο τρόπο γίνεται.

Το σοκ μου αρχικά ήταν τόσο μεγάλο που νόμιζα ότι κάποιος μου έκανε φάρσα, αλλά στη συνέχεια συνειδητοποίησα ότι όντως κάποιος εφοριακός από τη ΔΟΥ που ανήκω.

Συμπεράσματα δύο: Ότι τελικά δεν λειτουργούν όλα τόσο χάλια στο ελληνικό δημόσιο. Και αν δεν προσπαθήσεις να βρεις άκρη, ας μην μεμψοιμοιρείς για τις κακές υπηρεσίες.

Το ‘’φακέλωμα’’ λειτουργεί πολύ καλά στην Ελλάδα: Πως εξηγείται το γεγονός ότι με τα ελάχιστα στοιχεία που είχε στη διάθεσή του ο ευγενέστατος κατά τα άλλα υπάλληλος, βρήκε την ίδια ημέρα το τηλέφωνο του σπιτιού μου, το οποίο μάλιστα είναι και απόρρητο;

Τα όποια τελικά συμπεράσματα δικά σας… Εγώ πάντως τη δουλειά μου την έκανα.