Εις οιωνός… άριστος, αμύνεσθε περί… πάρτης

Το μεταποίησα λίγο το ρητό, αλλά να με συγχωρείτε, νομίζω ότι ταιριάζει γάντι σε αυτά που έγιναν τις προηγούμενες ημέρες με τον υφυπουργό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον κ. Διαματάρη, που αποτέλεσε, ίσως, την πρώτη ‘’μεγάλη’’ κυβερνητική κρίση, με την έννοια ότι ξεσήκωσε θύελλα και μέσα στο εσωτερικό της ΝΔ.

Προσέξτε όμως: Αυτό δεν αφορά μόνο θέμα της συγκεκριμένης κυβέρνησης ή της όποιας κυβέρνησης, από την άποψη ότι ίσως δεν είναι εφικτό να παίρνει ένα ένα τα πτυχία των μελών της και να τα… ξεσκονίζει. Πόσο μάλλον αυτών που είναι εξωκοινοβουλευτικοί.

Το ζήτημα είναι ότι αυτό το περιστατικό θα πρέπει να γίνει αφορμή να σταματήσει πια στην Ελλάδα το ‘’Ο,τι δηλώσεις είσαι’’ και άρα με αυτά που εσύ ο ίδιος δηλώνεις, χωρίς να τα διασταυρώνει κανείς, να καβατζώνεις… θεσάρες και καρέκλες στον δημόσιο βίο, με το αζημίωτο βέβαια.

Η περίπτωση Διαματάρη συνιστά απλά μια μικρογραφία του τι συμβαίνει στην κοινωνία μας: Εκεί όπου πολλοί μορφωμένοι και πραγματικά σπουδαίοι άνθρωποι βρίσκονται στην… απ’ έξω, για να επιβιώσουν όσοι έχουν καλές σχέσεις με αυτούς που βρίσκονται στην εξουσία και έχουν όλες τις ‘’άκρες’’, όπως θα λέγαμε στην αργκό.

Αξιοκρατία στην Ελλάδα; Ίσως αυτό είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο, αλλά εκτιμώ ότι πλέον, μετά από αυτή την οικονομική και κοινωνική κρίση που περάσαμε ως λαός, και συνεχίζουμε βέβαια, να περνάμε, θα πρέπει οι κρατούντες να είναι πάρα πολύ αυστηροί σε αυτούς που έχουν δίπλα τους, συνοδοιπόρους τους στην εξουσία.

Φιλική συμβουλή: Ας ψαχθείτε λίγο περισσότερο εκεί στο Μαξίμου, όλο και κανένα μεταπτυχιακό ή ακόμα και… πτυχίο μπορεί και να έχει παραπέσει κάπου…