Εμπόδια στις απολύσεις, βάζει το υπουργείο Εργασίας

Πιο δύσκολες, κάνει τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα το υπουργείο Εργασίας, θέλοντας με τον τρόπο αυτό να στηρίξει την εργασία και να περιορίσει την εργοδοτική αυθαιρεσία.

Με διάταξη που εντάχθηκε στο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε χθες στη Βουλή, εισάγεται ο όρος «βάσιμος λόγος απόλυσης». Πρόκειται για ορολογία που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Χάρτα των εργασιακών δικαιωμάτων και η οποία ενσωματώνεται τώρα και στην ελληνική νομοθεσία. Στο εξής, κάθε εργοδότης για να καταγγείλει μια σύμβαση εργασίας θα πρέπει να μπορεί να αιτιολογήσει την πρωτοβουλία του αυτή. Μια αιτιολόγηση που θα πρέπει να συνάδει είτε με την ποιότητα της παροχής υπηρεσιών από τον εργαζόμενο, είτε με προβλήματα της ίδιας της επιχείρησης. Σε διαφορετική περίπτωση, η καταγγελία της σύμβασης θα θεωρείται άκυρη και θα οφείλονται στον εργαζόμενο μισθοί υπερημερίας…

Με άλλες διατάξεις στο ίδιο νομοσχέδιο γίνονται ευνοϊκότεροι οι όροι πρόσληψης μέσω ΑΣΕΠ ατόμων να αναπηρίες σε δημόσιες υπηρεσίες, ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού, αλλά και σε Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου (ΝΠΔΔ) και Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Ειδικότερα, μπαίνει όριο 5% στο σύνολο των θέσεων εργασίας που προκηρύσσονται από τον εκάστοτε φορέα, να προέρχονται από αυτή την ειδική κατηγορία πολιτών. Θα υπάρχει πρόσθετη μοριοδότηση από τον ΟΑΕΔ. Επίσης ειδικά για το συγκεκριμένο Οργανισμό επιλύεται το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί με τις εργαζόμενες στην καθαριότητα. Δίνεται παράταση στη σύμβασή τους έως τα τέλη Ιουνίου του τρέχοντος έτους και έτσι μπορούν πιο εύκολα να ανανεώσουν περαιτέρω τη σύμβασή τους. Την ίδια στιγμή, δημιουργούνται 52 οργανικές θέσεις σε Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας, που βρίσκονται υπό την εποπτεία του υπουργείου Εργασίας, ενώ τους παρέχεται και η δυνατότητα απόκτησης επικουρικού προσωπικού για κάλυψη έκτακτων αναγκών. Στο ίδιο πεδίο εντάσσεται και η διάταξη που δίνεται το δικαίωμα να προσφερθούν 20 εκατ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για τους Φορείς στην Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΛΟ).

Ξεχωριστή σημασία έχει και η διάταξη που μεγαλώνει το χρονικό διάστημα, από 13 που είναι σήμερα, σε 17 έτη για να συμπληρώσουν οι εργαζόμενοι τις 1.000 από τις 3.600 Ημέρες Ασφάλισης που χρειάζονται, εάν απασχολούνται με όρους βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων. Η διάταξη αφορά ασφαλισμένους με έναρξη εργασιακής σχέσης έως 31.12.1992 (παλαιούς ασφαλισμένους), έτσι ώστε να μπορούν πιο εύκολα να βγουν στη σύνταξη.