Ένας ακόμα δύσκολος χειμώνας μπροστά…

«Εγκαταλείψτε κάθε ελπίδα εισερχόμενοι»… Το πιο διάσημο, ίσως, επίγραμμα, αυτό που «κοσμούσε» την είσοδο της κόλασης του Δάντη, βλέπουν μπροστά τους οι Έλληνες πολίτες που προετοιμάζονται για μια ακόμα σκληρή δοκιμασία, για έναν ακόμα δύσκολο χειμώνα.

Περικυκλωμένοι από αδιέξοδα, οικονομικά και κοινωνικά, απροστάτευτοι απέναντι στις φυσικές καταστροφές και βέβαια αντιμέτωποι με την επάρατο πανδημία, που έχει ανατρέψει ζωές, σχέσεις, συνήθειες και δεδομένα δεκαετιών, βαδίζουν προς το αύριο, κυριευμένοι από αρνητικά συναισθήματα, όπως ο φόβος, η απόγνωση ή ο θυμός.

Αλλά και την αίσθηση, ότι όλα αυτά τα άσχημα είναι υποχρεωμένοι να τα αντιμετωπίσουν μόνοι τους, να βασιστούν στις δικές τους δυνάμεις, στις δικές τους αντοχές, χωρίς να περιμένουν καμία βοήθεια από το κράτος.

Στο μέτωπο της πανδημίας, και μπαίνοντας στον τρίτο χρόνο μάχης με τον Covid-19, η κυβέρνηση δείχνει σαν να μην έχει διδαχθεί τίποτα μέχρι τώρα. Έχει αφήσει στη μοίρα του το ΕΣΥ και τα δημόσια νοσοκομεία, με λιγότερο προσωπικό και μετατρέποντάς τα αποκλειστικά σε νοσοκομεία κορονοϊού, σε βάρος των ασθενών από άλλες χρόνιες παθήσεις.

Έχει αποτύχει στο να εμφυσήσει στους πολίτες ασφάλεια και εμπιστοσύνη για τα εμβόλια «κολλώντας» στο 60% των εμβολιασμένων στο σύνολο του πληθυσμού, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη έχει ξεπεράσει το 70% από τα τέλη Αυγούστου και πλέον αγγίζει το 80%.

Έχει μείνει πίσω στην υιοθέτηση των φαρμακευτικών σκευασμάτων, επιμένοντας στο αποτυχημένο εμβολιαστικό πρόγραμμα και καλύπτοντας τα λάθη με αναθέματα τύπου «μη σώσουν και εμβολιαστούν». Κι έχει αργήσει να μπει στη διαδικασία λήψης νέων μέτρων, προτιμώντας να το ρίξει στην πολιτική αντιπαράθεση, απαντώντας στην κριτική που δέχεται μετά την καταγραφή «μαύρων ρεκόρ», όπως έκανε ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός.

Στην οικονομία των νοικοκυριών, με την ακρίβεια να σαρώνει τα πάντα στο διάβα της και τις αυξήσεις να ξεπερνούν το 30% στα καταναλωτικά είδη, ενώ στην ενέργεια ξεπερνά και το 100%!

Και στο εμπόριο ίδια κατάσταση, με την αύξηση στο ενεργειακό κόστος να υπερβαίνει το 40% και το «καπέλο» στις πρώτες ύλες να ξεπερνά το 10%, με τους επαγγελματίες να έχουν «τρελαθεί» πως να μετακυλήσουν αυτό το κόστος στον καταναλωτή, συμβάλλοντας στη δημιουργία του φαύλου κύκλου.

Και αντί για επαρκή μέτρα, για στήριξη του χαμηλού αλλά και του μεσαίου εισοδήματος, αντί για γενναία ενίσχυση και επέκταση του επιδόματος θέρμανσης, η κυβέρνηση από τη μια ιδιωτικοποιεί τη ΔΕΗ και από την άλλη παρακολουθεί, ανήμπορη να παρέμβει, την υπερχρέωηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων και την έλλειψη ρευστότητας.

Και για να δώσει τη χαριστική βολή στον παραγωγικό κόσμο της χώρας νομοθετεί σε βάρος των λαϊκών αγορών και υπέρ των «μεγάλων αδερφών» του εμπορίου.

Κι όμως, με αυτήν τη ζοφερή κατάσταση να διαμορφώνεται, στα ελληνικά μέσα παίζουν περισσότερο οι θριαμβολογίες για την «πράσινη οικονομία» του Μητσοτάκη και τα deals με τους Σαουδάραβες παρά η «διάβαση στην κόλαση» που είναι μπροστά μας.