Τα απόνερα της Fed επηρεάζουν και το πολιτικό σκηνικό

Ο απόηχος των απογοητευτικών αποφάσεων των κεντρικών τραπεζών σε ΗΠΑ και Ευρώπη θα συνεχίσουν αναπόφευκτα και τις επόμενες ημέρες να ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στις αγορές. Ο απόηχος των απογοητευτικών αποφάσεων των κεντρικών τραπεζών σε ΗΠΑ και Ευρώπη θα συνεχίσουν αναπόφευκτα και τις επόμενες ημέρες να ρίχνουν βαριά τη σκιά τους στις αγορές.

Μάλιστα, στις ΗΠΑ η διαμάχη έχει επεκταθεί και στο πολιτικό σκηνικό, καθώς παρά το γεγονός ότι η κεντρική τράπεζα λειτουργεί ανεξάρτητα από την εκάστοτε ηγεσία, οι επιλογές της, περίπου τέσσερις μήνες πριν τις εκλογές, απασχολούν δίκαια αμφότερα τα κόμματα και τους μονομάχους τους για το Λευκό Οίκο.

Ειδικά η χθεσινή, ανοιχτή παρέμβαση του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου Μιτ Ρόμνεϊ, σε συνέντευξη του σε τηλεοπτική εκπομπή του δικτύου CNN, προκάλεσε ποικίλες (και κυρίως όχι θετικές) αντιδράσεις στους παράγοντες της αμερικανικής αγοράς. Κι αυτό διότι, ο συντηρητικός μονομάχος παραδέχτηκε μεν τη κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η αμερικανική οικονομία, αλλά τάχθηκε τόσο κατά ενός νέου ομοσπονδιακού πακέτου στήριξης, όσο και κατά ενός νέου γύρου ποσοτικής χαλάρωσης από τη Fed.

Αμφισβητώντας ευθέως τις μέχρι τώρα πρωτοβουλίες του Λευκού Οίκου, ο Μιτ Ρόμνεϊ παραδέχτηκε ότι η αμερικανική οικονομία έχει ανάγκη από «δραματικά μέτρα» για να ανακάμψει, όμως σε καμία περίπτωση μέσα από ένα νέο ομοσπονδιακό πακέτο. Αντιθέτως, αναπαράγοντας τις απόψεις των ομοϊδεατών του στη συντηρητική Ευρώπη τάχθηκε υπέρ της επιστροφής στη δημοσιονομική σταθερότητα, και τη δραστική μείωση των κυβερνητικών δαπανών.

Πάντως, οι δηλώσεις του, που προκάλεσαν το μεγαλύτερο θόρυβο, είχαν να κάνουν με τη στρατηγική της Fed. «Είμαι σίγουρος ότι η Fed παρακολουθεί τι συμβαίνει, και θα προσπαθήσει να ενθαρρύνει την οικονομία. Δεν νομίζω, όμως, ότι ένα νέο σημαντικό πακέτο ποσοτικής χαλάρωσης θα βοηθήσει την οικονομία» δήλωσε χαρακτηριστικά. Αν και παραδέχτηκε ότι ο πρώτος γύρος αγοράς ομολόγων, πράγματι, είχε θετικό αντίκτυπο στην αγορά.

Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που ένα στέλεχος των Ρεπουμπλικάνων εμφανίζεται επικριτικό ως προς τις κινήσεις της Fed. Όμως, αυτή τη φορά πρόκειται για τον υποψήφιο των προεδρικών εκλογών, στη τελική ευθεία για τις εκλογές του Νοεμβρίου. Και βέβαια σε ένα διάστημα που η αγορά …κρέμεται από τα χείλη της κεντρικής τράπεζας ελπίζοντας στη στήριξη που χρειάζεται.

Ήδη η Wall Street αντέδρασε αρνητικά τη περασμένη εβδομάδα, εκφράζοντας την απογοήτευση της για την απόφαση του συμβουλίου της Fed να κρατήσει για την ώρα στάση αναμονής. Ωστόσο, δεν έχασε την ελπίδα της για κάτι καλύτερο, έστω και κατά τη συνεδρίαση του Σεπτεμβρίου. Και αυτό με δεδομένο ότι η κεντρική τράπεζα παραδέχτηκε την ανησυχία της, επειδή η ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας χάνει τη δυναμική της, αλλά και για την αδύναμη εικόνα της αγοράς εργασίας, αφήνοντας ανοιχτό το παράθυρο μιας νέας δυναμικής παρέμβασης.

Η κυβέρνηση και το Δημοκρατικό κόμμα απέφυγαν έντεχνα να επικρίνουν ευθέως το περιεχόμενο των δηλώσεων Ρόμνεϊ, προτιμώντας να κατακρίνουν μόνο την παρέμβαση του προς το ανεξάρτητο τρόπο λειτουργίας της κεντρικής τράπεζας. «Είναι στο χέρι της Fed, και μόνο, να αποφασίσει αν θα προχωρήσει σε ένα νέο γύρο αγοράς ομολόγων» σχολίασε χαρακτηριστικά η επικεφαλής της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος, Ντέμπι Γουάζερμαν Σουλτς, επισημαίνοντας ότι ούτε ο Λευκός Οίκος, ούτε βεβαίως οι υποψήφιοι για τη προεδρία έχουν το δικαίωμα να λένε στη Federal Reserve, τι πρέπει να κάνει. Όμως, είναι προφανές ότι απόλαυσαν, και με το παραπάνω, την αρνητική αντίδραση των παραγόντων της αγοράς. Και αυτό ενώ τα επίσημα στοιχεία από τον όγκο των προεκλογικών εισφορών δείχνουν ότι η επιχειρηματική σκηνή και οι μεγαλοκαρχαρίες της Wall Street δείχνουν σαφή προτίμηση προς τον συντηρητικό υποψήφιο, συνεισφέροντας με σημαντικά κονδύλια στη προεκλογική του καμπάνια.

Σε κάθε περίπτωση, άλλωστε, η αγορά έχει κάθε λόγο να ανησυχεί, καθώς και τα νέα μακροοικονομικά στοιχεία που θα δημοσιευτούν μέσα στην εβδομάδα εκτιμάται ότι θα επιβεβαιώσουν την αρνητική επίδραση της ευρωπαϊκής κρίσης και της κάμψης των ασιατικών οικονομιών στην αμερικανική οικονομία. Η μείωση της ζήτησης επηρεάζει τις αμερικανικές εξαγωγές, τη βιομηχανική παραγωγή, και τα εμπορικά δεδομένα, όπως βεβαίως και την αγορά εργασίας –που δεν λέει να ανακάμψει- κρατώντας ζωντανή την ανησυχία για την πορεία ανάκαμψης της αμερικανικής οικονομίας.