Φιλίες και λυκοφιλίες δοκιμάζει ο πόλεμος για τις πατέντες των εμβολίων

«Φωτιές» άναψε ο Τζο Μπάιντεν με τη στροφή που έκανε στηρίζοντας τελικά την άρση των πατεντών για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού.

Προφανώς η απόφαση του και λογική είναι και θεμιτή, δεδομένου πως δεκάδες χώρες του αναπτυσσόμενου και κυρίως του τρίτου κόσμου βρίσκονται πολύ χαμηλά σε επίπεδα εμβολιασμών, όχι μόνο διότι δεν μπορούν να «σηκώσουν» το κόστος, αλλά κυρίως επειδή οι ποσότητες που παράγουν οι φαρμακευτικές δεν φτάνουν, με τις μεγάλες χώρες να διασφαλίζουν πρώτες τη μερίδα του λέοντος.

Η απόφαση του Αμερικανού προέδρου είναι ίσως ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα της διαφορετικής νοοτροπίας και πολιτικής σκέψης του Τζο Μπάιντεν και άρα της διαφορετικής κατεύθυνσης που θα δώσει στην Αμερική.

Από εκεί και πέρα βέβαια είναι ενδιαφέρον να δούμε πως αναπτύσσεται το ντόμινο που πυροδότησε υποχρεώνοντας φίλους, συμμάχους, αλλά και μη συμμάχους να πάρουν αναγκαστικά θέση, είτε στο πλευρό του είτε απέναντι του.

Για παράδειγμα, οι δηλώσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος βγήκε χθες και τάχθηκε υπέρ της άρσης της πατέντας ήταν κάτι που οι περισσότεροι δεν περίμεναν δεδομένου πως η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει αναφανδόν το Sputnik V ως διπλωματικό όπλο, διασφαλίζοντας φίλους μεταξύ των χωρών του αναπτυσσόμενου κόσμου που έμοιαζαν κάπως… ξεχασμένες από τα εμβόλια των δυτικών φαρμακευτικών.

Για να μην υπολογίσουμε βέβαια και τα κέρδη που αποκομίζουν οι Ρώσοι. Έτσι, λοιπόν η υποστήριξη του τσάρου στην πρωτοβουλία Μπάιντεν έχει σαφώς πολιτικό χαρακτήρα, αποτελεί χείρα φιλίας και συνεργασίας προς το Λευκό Οίκο, ο οποίος (σε αντίθεση με τον Ν. Τραμπ) δεν έχει δείξει μέχρι τώρα ιδιαίτερα φιλική διάθεση προς τη Ρωσία.

Αναλόγως η διάθεση να μην κοντράρει τον Τζο Μπάιντεν είναι πιθανότατα και ο μόνος λόγος που η Ντάουνινγκ Στριτ δεν έχει πει ωμά το «όχι» που υποδηλώνει η λίαν επιφυλακτική της στάση. Η Βρετανία που στήριξε την επιτυχία του εμβολιαστικού της προγράμματος στην AstraZeneca δεν έχει διάθεση να βάλει την αγγλοσουηδική εταιρεία «απέναντι» ρισκάροντας την καλή τους σχέση ή θίγοντας τα κέρδη της. Έτσι, για την ώρα περιορίζεται να υποστηρίξει πως το θέμα θα απασχολήσει τις διαπραγματεύσεις που θα «τρέξουν» στο πλαίσιο του ΠΟΕ, ελπίζοντας προφανώς πως αυτές θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο, χωρίς η ίδια να εκτεθεί.

Άλλωστε, υπάρχει τουλάχιστον μία ισχυρή φωνή που έχει ήδη πει ανοιχτά «όχι» λύνοντας το πρόβλημα στους… επιφυλακτικούς: αυτό της Γερμανίας και της Καγκελαρίου Μέρκελ. Όχι βέβαια διότι το Βερολίνο θέλει να κοντραριστεί με τους Αμερικανούς, παρά τα όποια μεταξύ τους προβλήματα, αλλά επειδή η επιρροή των γερμανικών φαρμακευτικών ομίλων είναι πιο σημαντική για το πολιτικό σκηνικό του Βερολίνου και τις εσωτερικές ισορροπίες στη χώρα.

Και το… άγριο ξύλο που έφαγαν το τελευταίο διήμερο οι μετοχές όλων των εταιρειών των εμβολίων, μεταξύ τους η BioNTech και η CureVac (που βρίσκεται επίσης σε τροχιά παραγωγής εμβολίου), πρέπει και να απασχόλησε και να προβλημάτισε τη γερμανική κυβέρνηση που ετοιμάζεται και για εκλογές σε λίγους μήνες.

Στον αντίποδα η Γαλλία, οι φαρμακευτικές της οποίας έχασαν το… τρένο των εμβολίων και απλά ελπίζουν να βγάλουν κανά… φράγκο αναλαμβάνοντας εργολαβικά να παράγουν κανά εμβόλιο (π.χ. η συμφωνία Sanofi-Pfizer) δεν έχει κανένα πρόβλημα να στηρίξει και μάλιστα με θέρμη την αμερικανική πρόταση. Άλλωστε, ο Εμανουέλ Μακρόν αδημονεί να αναθερμάνει τις σχέσεις του με την Ουάσιγκτον και τον προοδευτικό κύριο Μπάιντεν…