21η Απριλίου: Ημέρα μνήμης, περισυλλογής, αναστοχασμού και επαγρύπνησης
Γιώργος Παπαηλιού Δικηγόρος-Διδάκτωρ Νομικής Βουλευτής Αρκαδίας (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία)
Τις δεκαετίες του ΄50, ΄60 και ΄70, η παρουσία της Σοβιετικής Ένωσης, ο ψυχρός πόλεμος και η επιδίωξη του κυρίαρχου δυτικού «συστήματος», με κύριο εκφραστή τις ΗΠΑ, να ελέγχουν «ανυπάκουες» για τα συμφέροντά του περιοχές και χώρες οδηγούσαν στην επιβολή «ανάπηρων» δημοκρατιών ή ακόμη και δικτατορικών καθεστώτων, όπως συνέβη στη χώρα μας με τη χούντα των συνταγματαρχών.
Για το λαό μας, η επέτειος του απριλιανού πραξικοπήματος είναι ημέρα μνήμης, περισυλλογής, αναστοχασμού και επαγρύπνησης. Μνήμης για όσους υπέστησαν τις συνέπειες της χουντικής βαρβαρότητας, περισυλλογής για τις καταστροφικές συνέπειες της δικτατορίας, αναστοχασμού και επαγρύπνησης, συλλογικά και ατομικά, για τη δημοκρατία που δεν είναι ούτε δεδομένη ούτε άτρωτη.
Σήμερα, η παγκοσμιοποίηση, η τεχνολογία και οι αλλαγές που αυτές έχουν επιφέρει στο συσχετισμό δυνάμεων, στον τρόπο ζωής, στη νοοτροπία, στην ψυχολογία και εντέλει στην προσέγγιση των πραγμάτων, έχουν μεταβάλλει τις μεθοδεύσεις αλλοίωσης του δημοκρατικού πολιτεύματος, των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων.
Οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού και της οπισθοδρόμησης, προκειμένου να ενισχύσουν τα «μεγάλα και ισχυρά» συμφέροντα που εκπροσωπούν, επιχειρούν να χειραγωγήσουν τους λαούς και να μετατρέψουν τις κρίσεις, όπως την εν εξελίξει κρίση της πανδημίας, σε ευκαιρίες. Μεθοδεύουν την οικοδόμηση «καθεστώτων» περιορισμένης δημοκρατίας, με την αφυδάτωση ή και τον στραγγαλισμό των δημοκρατικών ελευθεριών, των ατομικών και των κοινωνικών δικαιωμάτων και τον αποκλεισμό ιδεών, απόψεων και δράσεων που δεν είναι συμβατές με την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη αντίληψη.
Οι κοινωνικές δυνάμεις της παραγωγικής δημιουργίας, της εργασίας, της νεολαίας και οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις που τις εκφράζουν, έχουν χρέος να αντιταχθούν στην προώθηση ανάδειξης και εφαρμογής των αντιλήψεων και δράσεων του νεοφιλελευθερισμού και της οπισθοδρόμησης.
Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε, ότι η ακροδεξιά και οι παραφυάδες της , που παραπέμπουν ανοιχτά στην παράδοση και τις πρακτικές της χουντικής περιόδου και άλλων περιόδων βαρβαρότητας, είναι παρούσες και καραδοκούν.
Είναι χρέος και ευθύνη όλων μας, να προασπίσουμε και να ενισχύσουμε τη δημοκρατία, εμπλουτίζοντάς την, ώστε να είναι και «ανοιχτή» και «ελεύθερη» και «συμμετοχική» και «κοινωνική».
