Γερμανία και Αυστρία εκπλήσσουν…

Παρά την αλληλέγγυη στάση τους μέχρι σήμερα, οι Έλληνες δείχνουν να μην θέλουν τα προσφυγόπουλα στην ίδια τάξη με τα παιδιά τους, τη στιγμή που οι «ρατσιστές» Γερμανοί και Αυστριακοί τα έχουν ενσωματώσει πλήρως.

Μετά τις 2 το μσημέρι θα πηγαίνουν σχολείο τα παιδιά των προσφύγων, τόνισε ο κ. Φίλης, ύστερα από τις αλυσιδωτές αντιδράσεις αρκετών περιοχών, στις οποίες στεγάζονται τα κέντρα φιλοξενίας και καλούνται να δεχτούν στα δημοτικά σχολεία τα προσφυγόπουλα.

Αν, λοιπόν, οι Έλληνες – που έχουν δείξει μέχρι σήμερα μεγάλη ανεκτικότητα και συμπαράσταση στους πρόσφυγες, δεν τους θέλουν στα ίδια σχολεία με τα παιδιά τους, τότε τι θα συμβαίνει σε χώρες που κλείνουν τα σύνορα και καταφέρονται εναντίον τους;

Η εκπαίδευση στη Γερμανία

Περίπου 325.000 προσφυγόπουλα ξεκίνησαν το σχολείο, σύμφωνα με τη φετινή έκθεση του γερμανικού υπουργείου Παιδείας, καθώς οι Γερμανοί συμφωνούν ότι η ενσωμάτωση περνάει από την εκπαίδευση.

Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, η οποία συντάχθηκε από το Γερμανικό Ινστιτούτου Διεθνούς Παιδαγωγικής Έρευνας (DIPF), η ένταξη των μικρών προσφυγόπουλων δεν μπορεί να γίνει σε βάρος της διδασκαλίας των άλλων μαθητών και γι’ αυτό απαιτείται να διοριστούν χιλιάδες παιδοψυχολόγοι, μεταφραστές, δάσκαλοι και καθηγητές με ειδικές γνώσεις, διότι οι υπάρχοντες, είτε δεν επαρκούν, είτε δεν είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι να διδάξουν σε αυτά τα παιδιά. Μόνο για το 2015 χρειάστηκε να διοριστούν 33.000-44.000 άτομα.

Η εκπαίδευση στην Αυστρία

Από τις 5 Σεπτεμβρίου, που άρχισαν στην Αυστρία τα μαθήματα της νέας σχολικής χρονιάς, συνολικά γύρω στις 15.000 προσφυγόπουλα βρίσκονται σε αίθουσες σχολείων σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της έγκαιρης ένταξής τους στο αυστριακό σχολικό σύστημα, το οποίο δεν φέρεται να επιβαρύνεται από αυτή την ένταξη.

Στην Αυστρία ισχύει η υποχρεωτική (εννεαετής) εκπαίδευση για όλα τα παιδιά και τους νέους, ανεξάρτητα από την υπηκοότητά τους και το καθεστώς της παραμονής τους στη χώρα, και ως εκ τούτου, σύμφωνα με την αυστριακή νομοθεσία, αποτελεί κοινή ευθύνη η όσο το δυνατόν ταχύτερη υποδοχή όλων των παιδιών και νέων, προσφυγικής προέλευσης, στα αυστριακά σχολεία για να τους δοθεί η ευκαιρία εκπαίδευσης και ένταξης στην αυστριακή κοινωνία.

Που χάνεται η ελληνική αλληλεγγύη;

Η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει συμβάλλει με τον τρόπο της στην ανακούφιση των προσφύγων. Με ιδιωτικές πρωτοβουλίες ή συμμετέχοντας σε εθελοντικές ομάδες διάσωσης, σίτισης, στέγασης κλπ οι Έλληνες έχουν σταθεί στο πλευρό των προσφύγων από την πρώτη στιγμή.

Προφανώς, όμως, όλη αυτή η αλληλεγγύη απευθυνόταν σε «περαστικούς» πρόσφυγες. Όσο η Ελλάδα αποτελούσε ενδιάμεσο σταθμό των προσφύγων και μία στάση προς τον τελικό τους προορισμό, δείχναμε όλοι μεγαλύτερη ανοχή.

Πολλοί συμπατριώτες μας όταν άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι ένα μέρος των προσφύγων θα πρέπει να ενσωματωθεί στην ελληνική κοινωνία και να ζήσει μαζί μας, άλλαξαν στάση. «Καλή η συμπόνια, αλλά να μην ξεβολευτούμε κιόλας».

Ευτυχώς αυτό δεν ισχύει για όλο τον ελληνικό πληθυσμό.