«Γιατρός για Όλους»: Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας με επίκεντρο τον πολίτη

Του Θάνου Πλεύρη*
Στην Ελλάδα υπάρχει μία πεποίθηση ότι, μέχρι σήμερα δεν έχουμε δομήσει οργανωμένη Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), κυρίως αναφορικώς με τις στοχεύσεις που πρέπει να έχει και όχι αναφορικώς με τις δομές και τους ιατρούς. Η ΠΦΥ τις περισσότερες φορές εδράζεται σε ιδιώτες ιατρούς, που ο πολίτης τους αναζητεί, χωρίς να έχει ένα σταθερό σύστημα το οποίο να τον καθοδηγεί στο πλαίσιο των θεμάτων υγείας.

Όσες προσπάθειες έγιναν για τη θέσπιση του οικογενειακού ιατρού κατά βάση απέτυχαν, διότι δεν εξηγήθηκε η αναγκαιότητά του στον ασθενή και δεν αγκάλιασε το εγχείρημα ο ιατρός. Στον μεν ασθενή, ο οικογενειακός ιατρός φάνταζε ως ένα ανάχωμα στην πρόσβασή του στο Σύστημα Υγείας, στον δε ιατρό, ως ένας ξένος θεσμός στην ελληνική πραγματικότητα της πληθώρας των ειδικών ιατρών και της επιθυμίας του ασθενούς, ελεύθερα, να επιλέγει τον ιατρό του.

Το νέο σχέδιο νόμου, που εισάγει τον προσωπικό ιατρό, φιλοδοξεί να επιτύχει διότι απαντά στις δύο αυτές αναγκαιότητες. Το σύστημα γίνεται ασθενοκεντρικό και βάζει στον πυρήνα του τον πολίτη. Ο προσωπικός του ιατρός είναι αυτός που τον κατευθύνει στα θέματα υγείας, είναι ο σύμβουλος υγείας στον οποίο μπορεί να απευθυνθεί ο πολίτης και να τον συμβουλευτεί. Αυτός παρακολουθεί τον φάκελο υγείας του, τον πληροφορεί για τις εξετάσεις που πρέπει να κάνει και τον τρόπο ζωής που οφείλει, βάσει του ιατρικού του προφίλ να ακολουθεί, τον συμβουλεύει για τους ειδικούς ιατρούς που πρέπει να επισκεφτεί και τον παραπέμπει στις δημόσιες δομές της δευτεροβάθμιας περίθαλψης, όταν απαιτείται. Έτσι ο ασθενής δεν βρίσκεται μόνος του στα θέματα υγείας του και η Πολιτεία μεριμνά να έχει ο κάθε πολίτης τον γιατρό του. Μάλιστα, ρητώς αναφέρεται ότι η επιλογή είναι ελεύθερη και στους χρονίως πάσχοντες μπορεί να περιλαμβάνει και τους ειδικούς ιατρούς.

Παράλληλα το σχέδιο νόμου δεν αγνοεί την ύπαρξη πολλών ειδικών ιατρών στην πατρίδα μας. Για αυτόν τον λόγο δεν αποκλείεται κανείς από το να είναι προσωπικός ιατρός. Μπορεί να είναι ο ιατρός του Κέντρου Υγείας, λαμβάνοντας οικονομικό κίνητρο όταν το επιλέγει, ο ιατρός συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ ειδικότητας γενικού ιατρού, οικογενειακού ιατρού και παθολόγου, αλλά και ο ειδικός ιατρός για ασθενείς που έχουν χρόνια νοσήματα, που συνδέονται με την ειδικότητά του. Παράλληλα, δεν αποκλείεται και ο ιδιώτης ιατρός, που δεν θέλει να συμβληθεί με τον ΕΟΠΥΥ.

Η αμοιβή του προσωπικού ιατρού προβλέπεται να είναι πλέον κατά άτομο, ώστε να επιβραβεύονται οι ιατροί που εγγράφουν ασθενείς και πολίτες και, παράλληλα, ρητώς κατοχυρώνεται η ελευθερία επιλογής και αλλαγής ιατρού από τον πολίτη. Στους ειδικούς ιατρούς θεσμοθετείται το άνοιγμα του ΕΟΠΥΥ σε περισσότερους ειδικούς ιατρούς, με πληρωμή κατά πράξη και δεν περιορίζεται ο ασθενής να επισκέπτεται ειδικούς ιατρούς. Μάλιστα, εκτός από τον προσωπικό, θα μπορούν και οι ειδικοί ιατροί να παραπέμπουν στο ΕΣΥ.

Τέλος, μαζί με τον προσωπικό ιατρό, προβλέπεται η αναβάθμιση όλων των δημοσίων δομών ΠΦΥ με 250 εκατ. ευρώ, που διασφαλίσαμε από το Ταμείο Ανάκαμψης, ποσό άνω των 250 εκατ. ευρώ για προληπτικές εξετάσεις και ρητή συνεργασία των δημοσίων δομών ΠΦΥ με τις ιδιωτικές και την τοπική αυτοδιοίκηση, με θεσμοθέτηση και της κατ’ οίκον νοσηλείας για τους ασθενείς που το έχουν ανάγκη.

Η νέα Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας έχει ως επίκεντρο τον πολίτη. Το σχέδιο νόμου «Γιατρός για Όλους» ευνοεί πρωτίστως τους ευάλωτους συμπολίτες μας, που σήμερα πληρώνουν αρκετά χρήματα για την ΠΦΥ. Βάζοντας στο επίκεντρο τον πολίτη και διασφαλίζοντας Γιατρό για Όλους, μπαίνουν οι βάσεις για να διασφαλίσουμε και την Υγεία για Όλους.

* Υπουργός Υγείας