Η εθνική περιπέτεια στην κόλαση των πλειστηριασμών

Με πλειοψηφία 56-9 η ολομέλεια του Άρείου Πάγου σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών αποφάσισε χθες ότι τα funds μπορούν να διενεργούν πλειστηριασμούς.

Η υπόθεση απασχόλησε την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου μετά από συναφείς, αλλά κυρίως αντίθετες αποφάσεις του Α2 Πολιτικού Τμήματος του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Η δημοσίευση της απόφασης που αναμένεται τον Μάρτιο.

Αμέσως μετά τις εκλογές ξεκινάει η μεγάλη εθνική περιπέτεια στην κόλαση των πλειστηριασμών για 700.000 ενυπόθηκα ακίνητα, αξίας 45 δισ. ευρώ που έχουν μεταβιβαστεί έναντι πινακίου φακής στα funds.

Έχει γράψει σχετικά στην κυριακάτικη έντυπη έκδοση της VOICE ο πρόεδρος του ΔΣΑ Δημήτρης Βερβεσός.

Στις 28 Νοεμβρίου του 2022 έγραψα, μεταξύ άλλων στο οπισθόφυλλο της VOICE με αφορμή την σπασμένη πόρτα της συναδέλφου μας Ιωάννας Κολοβού και αναφορά στην ακτιβίστρια εναντίον των πληστηριασμών, δύο φορές εκλεγμένη δήμαρχος Βαρκελώνης (το 2015 και το 2019) Άδα Κολάου, με τίτλο: «Είναι άδικο να έχουν σωθεί τόσες φορές οι τράπεζες και οι άνθρωποι καμία».

Ξαναδιαβάστε αυτό το κείμενο.

Αναδημοσιεύω εδώ ένα απόσπασμα:

(…) Aκούω συνέχεια αυτή την χαζοερώτηση: «Τι θα κρίνει τις εκλογές; H ενεργειακή κρίση, η ακρίβεια, το καλάθι της νοικοκυράς ή οι υποκλοπές;». Οι πλειστηριασμοί! Λέγω εγώ, που όλα τα ερρώ. Γιατί με αυτή την αγριάδα τρόμαζε όλη η Ελλάδα. Ότι, ήγγικεν η ώρα που θα μας πάρουνε τα σπίτια. Φτηνά την εγλυτώσαμε μέχρι τώρα και ως ΠΑΣΟΚ, και ως ΣΥΡΙΖΑς και, κυρίως, ως Μητσοτάκης. Χάριν του νόμου που ‘κανε η κυρία Λούκα Κατσέλη, στην αριστοτεχνική χρονοκαθυστέρηση που κράτησαν όλες οι κυβερνήσεις και σπάσανε τα νεύρα της τρόικας και του ΔΝΤ, στις χωροχρονικές παγίδες που έστησε η προηγούμενη κυβέρνηση, χάρη στη μοναδική, την υπέροχη γραφειοκρατική αργοπορία της ελληνικής δικαιοσύνης και ευτυχώς -για τον Μητσοτάκη- χάριν της αρωγής του ιδίου του Κορονογιού. Δεν γινόταν, ρε συ καρντάση, να «μείνουμε σπίτι» αν μας το έπαιρνε η τράπεζα, γιατί αν μας βγάζανε με τη βία έξω ενώ απαγορευόταν, σε μια κατάσταση σουρεαλιστική, δεν θα μας δίνανε μη επιστρεπτέα προκαταβολή, αλλά θα μας βάζανε φυλακή και θα πεθαίναμε σαν τα ποντίκια μέσα εκεί.

Τώρα, την τελευταία στιγμή, η κατάσταση τούς ξέφυγε εντελώς, τα ψέματα τελείωσαν και ο εφιάλτης είναι εδώ. Δέκα και πλέον χρόνια, εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες κοιμούνται με τον ίδιο πάντα εφιάλτη: τη σπασμένη πόρτα. Από τον σχιζοφρενή δικαστικό επιμελητή με το ηλεκτρικό πριόνι. Που λίγο πριν από τις εκλογές, εμφανίστηκε στο βίντεο και ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Είναι πλέον πολλοί αυτοί, που τα βράδια θα οπλίζουν την κυνηγετική καραμπίνα και θα τον περιμένουν.

Το μεγάλο ερώτημα στις εκλογές θα είναι: Άλλη μια τετραετία Μητσοτάκης για να χαρίσει- αφού πλέον δεν υπάρχει καμιά νομική ασπίδα προστασίας και κανένα περιθώριο καθυστερήσεων- εκατοντάδες χιλιάδες σπίτια στα νύχια των αιμοβόρων funds και να γεμίσουν οι δρόμοι με οικογένειες που θα κοιμούνται σε κουρελούδες ή κυβέρνηση συνασπισμού σοσιαλιστών και Αριστεράς, όπως στην Ισπανία, που πάγωσε κάθε κατάσχεση και έξωση, όπως και τα ενοίκια, δίνοντας την αρμοδιότητα στις αυτοδιοικητικές αρχές, να προστατέψουν τους ευάλωτους ενοικιαστές; Το μικρό ερώτημα: ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς. Είναι ρεαλιστικό η αντιπολίτευση στην Ελλάδα να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα, αντίστοιχο με εκείνο που είχε τον μεγαλύτερο κοινωνικό προϋπολογισμό στην ισπανική ιστορία, ύψους 239,76 δισ.; Εκείνο που ψήφισαν, όταν νίκησαν τη δεξιά, ο Σάντσεθ και ο Ιγκλέσιας, με τις δαπάνες για την προστασία της πρώτης κατοικίας, να αυξάνονται κατά 369% και να φτάνουν στα 2,25 δισ. ευρώ; Αν δεν το πει τώρα, αν δεν το κάνει αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, οι οικονομολόγοι τους, οι επικοινωνιολόγοι τους, θα βγει πάλι ο Μητσοτάκης και θα ‘σαι εσύ με την κουβέρτα έξω και στο σπίτι σου θα ζει ένα κοράκι. Και θα σου πλέκουν όλοι το εγκώμιο: «Κοίτα τι γκατς έχει αυτός, κάθεται σαν Βούδας μεσ’ τον χιονιά και δεν λέει να αυτοκτονήσει, όπως δεκάδες γείτονές του, που τους πέταξαν έξω απ’ τα σπίτια τους».

Ή, μάλλον όχι. Επειδή αυτός ο τρόμος της σπασμένης πόρτας στην εστία του κάθε Έλληνα υπονομεύει, κυρίως, την ασφάλεια και τη ζεστασιά του «πατρίς – θρησκεία – οικογένεια», ο νεοφιλελεύθερος κανιβαλισμός, που είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει χωρίς καθυστερήσεις κάθε «πολιτικά ορθή» κυβέρνηση την επόμενη τετραετία, θα επαναφέρει οσονούπω στα πράγματα τον πιο βάρβαρο ακροδεξιό κοινωνισμό. Κι όποιος πάλι δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει.(…)

Μετά από εισήγηση της αρεοπαγίτου Κανέλλας Τζαβέλα, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάνθηκε ότι οι διαχειριστές των funds που εδρεύουν στην Ελλάδα μπορούν να ενεργούν δικαστικές πράξεις (να γίνονται διάδικοι), να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς με τη δική τους επωνυμία και όχι ως πληρεξούσιοι των funds. Κατά συνέπεια, η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου άναψε το φως στα funds να πραγματοποιούν πλειστηριασμούς στο όνομά τους σε ακίνητα τα οποία έχουν αποκτήσει με εξαγορά.

Η εισήγηση κ. Τζαβέλλα, βασίσθηκε σε νομική ανάλυση του καθηγητού Πολιτικής Δικονομίας στο ΕΚΠΑ Στέφανου-Σπυρίδωνα Πανταζόπουλου, ο οποίος δέχεται την άποψη, ότι επιτρέπεται στα funds να γίνονται διάδικοι και να πραγματοποιούν δικαστικές ενέργειες.

Το νομικό ζήτημα που είχε ανακύψει ήταν η ερμηνεία δυο νόμων: του νόμου 4354/2015 για τα κόκκινα δάνεια, ο οποίος προβλέπει ειδική νομιμοποίηση στους servicers να γίνονται διάδικοι, ενώ ο νόμος 3156/2003 δεν έδιδε την δυνατότητα στα funds να γίνονται διάδικοι και να πραγματοποιούν δικαστικές ενέργειες επί των ακινήτων που είχαν περιέλθει στην κυριότητά τους.

Σήμερα, τα funds κάνουν χρήση και των δύο νόμων, επιλεκτικά ανάλογα τι τα εξυπηρετεί.

Το νομικό πλαίσιο έχει δώσει φοροαπαλλαγές στις εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων και στα funds συνολικά 14 απαλλαγές από φόρους, τέλη κ.ο.κ

Επιπλέον από δεν αποδόθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο το ποσό 58,80 δις ευρώ.

Μόνο από τη μη απόδοση φόρου εισοδήματος το Δημόσιο έχασε 15,2 δισ. ευρώ και από το φόρο μεταβίβασης δεν εισέπραξε 12 δισ. ευρώ.