Η λάθος συνταγή οδηγεί τις επιχειρήσεις σε χρεοκοπία

Σε οικονομικό επίπεδο, αυτή η κρίση έχει ξεκινήσει ως μία κρίση ζήτησης. Αυτό σημαίνει ότι, αν οι επιχειρήσεις δανειστούν χρήματα για να καλύψουν ουσιαστικά τις πληρωμές φόρων προς το κράτος, το μισθολογικό κόστος και άλλα, μη αναπτυξιακά έξοδα, προκύπτει το ερώτημα «από ποιον τζίρο θα αποπληρώσουν αυτά τα δάνεια;». Μήπως, λοιπόν, οδηγούνται οι επιχειρήσεις σε χρεοκοπία, σε βάθος χρόνου;

Γράφει ο: Μιχάλης Καρχιμάκης *

Επίσης, παρά το γεγονός ότι οι εγκρίσεις των δανείων κάτω από την «ομπρέλα» του ΤΕΠΙΧ ΙΙ γίνονται με τραπεζικά κριτήρια (ισολογισμούς, ισοζύγια κ.λπ.), το επιτόκιο δεν προκύπτει με βάση το ρίσκο τής κάθε εταιρίας, αλλά ορίζεται απευθείας για όλες στο 8%, δηλαδή στο μάξιμουμ που μπορούν να χρεώσουν οι τράπεζες, βάσει του συγκεκριμένου προγράμματος.

Φαίνεται, λοιπόν, πως οι τράπεζες χρησιμοποιούν το Κράτος -μέσω του ΤΕΠΙΧ-, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα «μαξιλάρι» κερδοφορίας, για να αντιμετωπίσουν μελλοντικές προβλέψεις από Κόκκινα Δάνεια. Επιπλέον, οι τράπεζες ζητούν προσωπικές εγγυήσεις των μετόχων, καθώς και νέες εξασφαλίσεις γι’ αυτά τα, μη αναπτυξιακού χαρακτήρα για τις επιχειρήσεις, δάνεια. Αυτό, σε ένα επίπεδο, μπορεί να φαίνεται λογικό απ’ τη μεριά της τράπεζας, αλλά δεν παύει να έχει καταχρηστική διάσταση.

Υπάρχουν κι άλλα «σκοτεινά» σημεία. Για το πρόγραμμα με εγγύηση 80% από το Δημόσιο, για παράδειγμα, θα απαιτείται cross default με τα υπάρχοντα δάνεια της επιχείρησης ή οι εγγυήσεις αυτές θα γίνονται απαιτητές μετά από 90 ημέρες καθυστέρησης πληρωμής του συγκεκριμένου, «εγγυημένου» δανείου, χωρίς αυτό να περιπλέκεται με τον υπάρχοντα δανεισμό της επιχείρησης; Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, ο χαρακτήρας αυτών των δανείων είναι έκτακτος και οι συνθήκες για τη μετά Covid-19 εποχή παραμένουν αχαρτογράφητες.

Σε αντίθεση με τον δανεισμό, ειδικά σε αυτές τις αβέβαιες συνθήκες, τα παρακάτω μπορούν να αποτελέσουν ουσιαστικά εργαλεία και «μαξιλάρια» βοήθειας για τις επιχειρήσεις:

– Μείωση στο 0% της προκαταβολής φόρου για τα κέρδη του 2020,

– Συμψηφισμός του φόρου που θα προκύψει από τα κέρδη του 2019 με το πιστωτικό από ΦΠΑ ή δυνατότητα επιστροφής του πιστωτικού από ΦΠΑ άμεσα στις επιχειρήσεις,

– Να δοθεί δυνατότητα σε εταιρίες που έχουν ενταχθεί σε αναπτυξιακό νόμο με πρόγραμμα φοροαπαλλαγής (μη ολοκληρωμένα έργα) να το αλλάξουν σε επιδότηση,

– Γενναία μείωση ασφαλιστικών εισφορών για το 2020, σε συνδυασμό με προγράμματα επιδότησης εργασίας.

Είναι στιγμή να επιβραβευτούν, ουσιαστικά, οι τολμηροί επιχειρηματίες που θα στηρίξουν την κάθε τοπική οικονομία και την εργασία, παρά τα ρίσκα που ελλοχεύουν και για τους ίδιους και τους εργαζόμενούς τους.

* πρώην υπουργός, βουλευτής – μέλος Πολιτικού Συμβουλίου ΚΙΝ.ΑΛ.