Η Τουρκία «κεντάει», η Ελλάδα χάνει το πλεονέκτημα

Της Κατερίνας Παπακώστα-Σιδηροπούλου*
Ο Πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας, δεν θα αφήσει -δίχως επιπτώσεις- την γειτονιά της Ν.Α. Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου. Η Τουρκία πρωτοστατεί στην επιχείρηση της Ειρήνης -κερδίζει από την διπλωματική κινητοποίηση- εκτιμώντας ότι, μπορεί και να συνορεύουν τα θαλάσσια σύνορά της με την Ρωσία -μόλις λήξει ο Πόλεμος- με την μετατόπιση του γεωπολιτικού βάρους στην Μαύρη Θάλασσα.

Η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα σε όλα αυτά, με σχέδιο. Πρέπει να μείνει σταθερά, έξω από το πρόβλημα. Πρέπει να καταβάλλει κάθε διπλωματική προσπάθεια, να μην υπονομευτεί η Ειρήνη. Πρέπει να ξαναβάλει το συμφέρον της ενεργειακής της αυτονομίας σε προτεραιότητα, δίχως άλλη καθυστέρηση. Αν η Ελλάδα -στην περιδίνηση του Κόσμου που ξέραμε- δεν κινηθεί μονοσήμαντα με γνώμονα τα συμφέροντά της, θα βρεθούμε προ εκπλήξεως στην γειτονιά μας.

Η Ελλάδα, στην εξωτερική Πολιτική, οφείλει να πορευτεί με μόνο γνώμονα τα συμφέροντά της. Να ταυτιστεί δηλαδή με εταίρους, με συμμάχους, των οποίων τα συμφέροντα ταυτίζονται με τα Ελληνικά συμφέροντα. Οτιδήποτε άλλο, ορίζεται ως αυτοκαταστροφικό, έως και ύποπτο. Έχω την ισχυρή πεποίθηση, ότι η γειτονιά μας είναι ισχυρή γεωπολιτικά. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα οφείλει να πάρει πρωτοβουλίες -ανάλογες με αυτές της Τουρκίας- στην πρώτη γραμμή της Διπλωματίας.

Ο μύθος της αρπαγής της Ευρώπης -από τον πατέρα των θεών, τον Δία- έχει όλους τους συμβολισμούς που χρειάζεται η χώρα, για να παίξει τον σπουδαίο ρόλο της Ειρηνοποιού-διαμεσολαβήτριας στον Πόλεμο. Έναν Πόλεμο που επιχειρεί να μετατοπίσει στα επόμενα χρόνια, το κέντρο βάρους του Κόσμου -που χτίστηκε μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου- από την Δύση στην Ανατολή. Η Ελλάδα, αξιοποιώντας τον μύθο της αρπαγής της Ευρώπης σε αυτή την μετατόπιση του κέντρου βάρους προς την Ανατολή, οφείλει να τον εκμεταλλευτεί προς όφελος όλων, με ειρηνική ουδετερότητα, με ισχυρά όπλα στην φαρέτρα, τον Πολιτισμό της που ενώνει και τον Ανθρωποκεντρικό του χαρακτήρα.

Η Εξωτερική Πολιτική της Ελλάδας, είναι το αποτέλεσμα Ιστορικά, Πολιτιστικά, Θρησκευτικά, των προσπαθειών της Ελληνικής διπλωματίας -από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους- και των Κυβερνήσεων, με γνώμονα τα συμφέροντα της Χώρας. Ορίστηκε να είναι πολυσχιδής, εξωστρεφής, βασισμένη στο Δόγμα της Ειρήνης, στον Ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα του Πολιτισμού της Ελλάδας και της μη εμπλοκής σε ξένες συρράξεις.

Η πάγια Εξωτερική Πολιτική και το Εθνικό χαρτοφυλάκιο απομειώνεται, από τα βαριά χαρτιά του π.χ. ο πολύπλευρος προσανατολισμός της -όπου τα ελληνικά συμφέροντα τον απαιτούσαν- με επιπτώσεις που θα τις βιώσει η χώρα. Η Ελλάδα, από την γεωστρατηγική της θέση και ιδίως από τον Πολιτισμό της, είναι τοποθετημένη -ευλογημένη από τους θεούς- από τους προϊστορικούς χρόνους, ως σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης.

Η Ελλάδα, ουσιαστικά αποκλείεται -λόγω εμπλοκής της- από την Ειρηνευτική διαδικασία -δεν την εμπιστεύονται και οι δύο πλευρές- χάνοντας το πλεονέκτημα απέναντι στην Τουρκία, η οποία “κεντάει”.

*Πρόεδρος Ν.Ε.Ο.