J.P. Morgan: Αμερικανικό «ναι» στις ελληνικές τραπεζικές μετοχές με αστερίσκους
Οι ελληνικές τράπεζες «έκλεψαν» την παράσταση στις συναντήσεις με Αμερικανούς επενδυτές που διοργάνωσε η J.P. Morgan, σε Νέα Υόρκη και Βοστώνη, με θέμα τις τράπεζες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης. Μεγάλο ποσοστό των διαχειριστών έχουν ήδη επενδύσει στις μετοχές των ελληνικών τραπεζών, ενώ όσοι δεν το έχουν κάνει φάνηκα πρόθυμοι να αποκτήσουν θέσεις.
Αν και το κλίμα γύρω από τις ελληνικές τράπεζες ήταν γενικά θετικό, οι επενδυτές φάνηκε να εκφράζουν ανησυχίες για το κατά πόσον είναι διατηρήσιμα τα καθαρά έσοδα από τόκους (ΝΙΙ) που έχουν εκτοξευθεί φέτος (+51% κατά μέσο όρο στο εννεάμηνο του 2023), λόγω του περιβάλλοντος υψηλών επιτοκίων. Το ερώτημα δηλαδή αφορά όχι τόσο τις φετινές επιδόσεις αλλά την επόμενη μέρα, όταν τα επιτόκια αρχίσουν να αποκλιμακώνονται.
Σε ερωτήσεις για το κατά πόσο ανησυχεί για την ευαισθησία των εσόδων των ελληνικών τραπεζών στην επικείμενη μείωση των επιτοκίων, η J.P. Morgan επισήμανε ότι αν και είναι υπαρκτός ο κίνδυνος πιέσεων στα έσοδα από τόκους όταν ο κύκλος των επιτοκίων αλλάξει, η επιτάχυνση της αύξησης του όγκου των δανείων και οι σχετικά χαμηλές πιέσεις στο κόστος των καταθέσεων θα διατηρήσουν τη στήριξη των NII.
Ειδικά σε ό,τι αφορά τον όγκο δανείων, έπειτα από ένα αδύναμο εννεάμηνο φέτος, η JPM εκτιμά ότι θα σημειωθεί ορατή βελτίωση του 2024 καθώς οι αποπληρωμές από τις επιχειρήσεις τελειώνουν, ενώ θα υποστηριχθούν και από τις νέες εκταμιεύσεις οι οποίες κινούνται στο 14% περίπου του ΑΕΠ ετησίως, από 7% περίπου το 2018. Επίσης, τα καθαρά έσοδα από τόκους θα είναι σταθερά το 2024, όπως εκτιμά, ενώ θα μειωθούν κατά 5% το 2025 με το επιτόκιο της ΕΚΤ να τοποθετείται στο 2,5% στο 2025.
Η J.P. Morgan τονίζει ότι οι εκτιμήσεις της είναι υψηλότερες από τη συναίνεση κατά 8% και 6% το 2024 και 2025, αντίστοιχα. Επίσης, ο δείκτης απόδοσης ιδίων κεφαλαίων αναμένεται να διαμορφωθεί στο 11,5% το 2025, και στο 13% σε μέσο όρο το 2023-2025 με τις πιθανότητες να κινηθούν ακόμη υψηλότερα να είναι υψηλές χάρη και στην αναμενόμενη εξομάλυνση του κόστους κινδύνου σε χαμηλότερα επίπεδα.
