Κακώς ζήτησε συγγνώμη η Κασιμάτη

Η Νίνα Κασιμάτη κακώς ζήτησε συγγνώμη για την φράση «μπάτσοι – γουρούνια – δολοφόνοι» που χρησιμοποίησε, απαντώντας σε σχόλιο στο Facebook.

Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κακώς υποτάχθηκε στο φοβικό σύνδρομο που διακατέχει το κόμμα της. Ένα σύνδρομο που δεν φαίνεται να τους έχει εγκαταλείψει την Κουμουνδούρου. Άλλωστε, αυτοί οι φόβοι και οι συστολές είναι η βασική αιτία που και ο Νίκος Τόσκας, αν και στρατηγός, δεν κατάφερε να καθαρίσει την Ελληνική Αστυνομία, όταν είχε την ευκαιρία, από τη θέση του υπουργού, από όλες αυτές τις «ακροδεξιές παραφυάδες». Τώρα, τους φταίει η Κασιμάτη, που δεν έκανε τίποτα άλλο από το να παίξει, επιδιώκοντας να κάνει χιούμορ, με τη συγκεκριμένη φράση.

Ακόμα και αν υποτεθεί ότι η προσπάθεια αστεϊσμού ήταν αποτυχημένη, η ευαισθησία με την οποία αυτόματα αντέδρασαν τόσο οι εκπρόσωποι των αστυνομικών, όσο και η ΝΔ με τα… πρωτοπαλίκαρά της (βλ. Μπογδάνο), είναι τουλάχιστον ατυχής και υπερβολική. Θα περιμέναμε από το υγιές κομμάτι της Ελληνικής Αστυνομίας, να επιδείκνυε ανάλογη ευαισθησία και ταχύτητα, όταν έκαναν το γύρο του κόσμου, οι ντροπιαστικές εικόνες της περασμένης Παρασκευής, που έδειχναν αστυνομικούς των ΜΑΤ να ξεγυμνώνουν διαδηλωτές για να τους εξευτελίσουν. Ή να χτυπούν αλύπητα διαδηλωτές, σε ορισμένες περιπτώσεις νεαρές κοπέλες, για να βγάλουν το άχτι τους. Εκεί θα έπρεπε να υπάρχει η απαραίτητη ευαισθησία, από τους ίδιους τους αστυνομικούς, όχι στην τοποθέτηση της κυρίας Κασιμάτη, όσο και αν η τελευταία ήταν άκομψη και σε λάθος χρόνο.

Επίσης, θα περιμέναμε ο ΣΥΡΙΖΑ να πάψει να διακατέχεται από τέτοιο φοβικό σύνδρομο. Είναι κόμμα εξουσίας που κυβέρνησε τη χώρα επί μία πενταετία. Ας προστατεύσει επιτέλους τα στελέχη του και ας πει τα πράγματα με το όνομά τους.

Γιατί, όποιος αστυνομικός με ξεκάθαρη δολοφονική διάθεση απέναντι στους συνανθρώπους τους, συμπεριφέρεται ως… γουρούνι, χτυπώντας, βρίζοντας και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή νέων παιδιών, θα πρέπει να μην λέγεται «αστυνομικός», αλλά «μπάτσος». Και θα πρέπει οι ίδιοι οι αστυνομικοί, που τιμούν τον όρκο τους και δίνουν κάθε μέρα με αυταπάρνηση τη μάχη για να ζούμε όλοι εμείς με ασφάλεια, τους… συναδέλφους τους που επιδεικνύουν τέτοιες απαράδεκτες συμπεριφορές να τους απομακρύνουν από το σώμα τους. Μόνο έτσι το συγκεκριμένο σύνθημα θα φύγει από τη συνείδηση της κοινωνίας. Μόνο έτσι, το κύρος του αστυνομικού θα αναβαθμιστεί. Έτσι, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους…