Καθυστερημένη η αφύπνιση της κυβέρνησης για τις τράπεζες

«Oι προσπάθειες ξένων κέντρων και ομάδων συμφερόντων να ενισχύσουν τις θέσεις και την επιρροή τους στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι σε ορισμένες περιπτώσεις υπαρκτές. Υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιοι διεκδικούν ρόλο μεγαλύτερο από αυτόν που τους αναλογεί ή προσπαθούν να αγνοούν τη θέση της κυβέρνησης, όταν ο ελληνικός λαός έχει διαθέσει και χρεωθεί σχεδόν 50 δισ. ευρώ για τη διάσωση των τραπεζών».

Τα εισαγωγικά τέθηκαν σκόπιμα. Διότι απηχούν την τελευταία -δεν γνωρίζουμε πότε κατέληξαν σε αυτήν- κυβερνητική θέση, σχετικά με την κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα στον ελληνικό τραπεζικό χάρτη. Η δήλωση ανήκει στο πλέον αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος, τον Γιάννη Δραγασάκη, Αντιπρόεδρο και υπεύθυνο για τον οικονομικό τομέα και έγινε κατά τη συνάντησή του με το Προεδρείο της ΟΤΟΕ, την περασμένη εβδομάδα. Μα τώρα η κυβέρνηση ανακάλυψε τον κίνδυνο αφελληνισμού; Που βρισκόταν όταν Θεσμοί και «γεράκια των αγορών» επέβαλλαν αλλαγές στις διοικήσεις των τραπεζών; Πότε και πως παρενέβη;

Ο κ. Δραγασάκης δεν έμεινε μόνο σε αυτό. Μάλιστα δεν παρέλειψε να κάνει λόγο και για κίνδυνο «αφελληνισμού», τονίζοντας παράλληλα ότι «δεν μπορεί να γίνει άλλοθι για να δικαιολογούνται πρακτικές του παρελθόντος ή να μη γίνονται οι αναγκαίες αλλαγές. Αντίθετα η καλύτερη απάντηση σε αυτές τις επιδιώξεις είναι η διαφάνεια, η δημόσια λογοδοσία, ο ανοιχτός Δημόσιος και κοινωνικός έλεγχος, καθώς και η διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου που θα επιτρέπει σε όλους τους παράγοντες, το Δημόσιο, τους μετόχους, τους εργαζόμενους, τις εποπτικές αρχές, να έχουν το ρόλο που τους αναλογεί. Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση έχει σταθερή θέση υπέρ της συμμετοχής των εκπροσώπων του Δημοσίου, αλλά και των εκλεγμένων εκπροσώπων των εργαζομένων, στα διοικητικά συμβούλια των τραπεζικών ιδρυμάτων».

Ο κύριος Αντιπρόεδρος, ωστόσο, δεν διευκρίνισε κάτι. Ποιες είναι οι μέχρι σήμερα αναγκαίες αλλαγές για στις τράπεζες; Μήπως οι απαιτήσεις των Θεσμών σχετικά με τη στελέχωση των διοικήσεων που, πρακτικά, οδηγεί εκτός ελληνικών τραπεζών τα πλέον εξειδικευμένα στελέχη; Πιστεύει ότι οι ελληνικές τράπεζες στελεχώνονται σήμερα καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν; Προάγεται ο ανοιχτός δημόσιος και κοινωνικός έλεγχος;

Κατά τον κ. Δραγασάκη, η κυβέρνηση με την πολιτική της επιδιώκει τη δημιουργία εκείνων ακριβώς των προϋποθέσεων που θα επιτρέψουν στο χρηματοπιστωτικό σύστημα να διαδραματίσει τον αναπτυξιακό και κοινωνικό του ρόλο. Αλλά ο κ. Δραγασάκης έμεινε -και στον τομέα αυτό- στο επίπεδο των διακηρύξεων. Διαβάστε γιατί οι συγκεκριμένοι στόχοι, όπως έχουν τεθεί από την ίδια την κυβέρνηση, σήμερα, έναν σχεδόν χρόνο μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, μόνο στόχοι παραμένουν.
Μεταξύ των προϋποθέσεων αυτών είναι:

1. Η ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος των Κόκκινων Δανείων. Αυτό σήμερα είναι απολύτως εφικτό, καθώς για πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης διαμορφώνεται το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο.

(σ.σ. Θεσμικό πλαίσιο υπάρχει αλλά τα Κόκκινα Δάνεια συνεχώς διογκώνονται, έχουν υπερβεί τα 120 δισ. ευρώ και κανένα σημείο απομείωσής τους δεν εμφανίζεται).

2. Η ισχυροποίηση της κεφαλαιακής και καταθετικής βάσης των τραπεζών.

(σ.σ. Η αγορά έχει… στραγγίξει , οι φόροι αυξάνονται, τα λεφτά -όσα υπάρχουν- δεν βγαίνουν από τα μπαούλα παρά τα δελεαστικά προγράμματα των τραπεζών και κατά τον Ιούλιο οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 200 εκατ. ευρώ. Όσο για την κεφαλαιακή βάση, κάποιοι φροντίζουν και διοχετεύουν στην αγορά φήμες ότι επίκειται νέα ανακεφαλαιοποίηση χωρίς αυτό να προκαλεί καμιά αντίδραση από την Τράπεζα της Ελλάδος ή την κυβέρνηση).

3. Η αντιμετώπιση των παθογενειών, των κάθε λογής εξαρτήσεων και της γενικότερης αδιαφάνειας που επικρατούσε στον τραπεζικό χώρο, όπως καταδεικνύουν και οι τελευταίες αποκαλύψεις που έγιναν κατά τη διάρκεια των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της νομιμότητας της δανειοδότησης πολιτικών κομμάτων και εταιρειών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.

(σ.σ. Τι έγινε στον τομέα αυτό πέρα από την διάταξη για υποχρεωτική δημοσίευση των διαφημιστικών δαπανών; Τι πρακτικές συνέπειες είχαν οι αποκαλύψεις για χρηματοδότηση κομμάτων και μέσων ενημέρωσης;)

4. Πέραν της εξυγίανσης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών οι ανάγκες της ανασυγκρότησης της οικονομίας επιβάλλουν τη διαμόρφωση κι ενός συμπληρωματικού παράλληλου συστήματος χρηματοπιστωτικών φορέων και εναλλακτικών χρηματοδοτικών εργαλείων που θα μπορέσουν να κινητοποιήσουν αναπτυξιακούς πόρους, κυρίως σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, και θα διευκολύνουν την πρόσβαση στη διεθνή ρευστότητα. Στην κατεύθυνση αυτή βρίσκονται οι προσπάθειες της κυβέρνησης, που αποσκοπούν στο μετασχηματισμό του ΕΤΕΑΝ σε αναπτυξιακό Ταμείο με λειτουργίες αναπτυξιακής τράπεζας, και οι οποίες βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο.

(σ.σ. Κάποτε ο κ. Δραγασάκης είχε αναφερθεί σε αυτόν το φορέα με πυλώνα μια υπάρχουσα ήδη τράπεζα και τη μετεξέλιξή της. Μέχρι στιγμής τίποτε δεν έχει προχωρήσει εκτός και αν η προώθηση της κ. Πουσκούρη στην προεδρία της Attica Bank προωθεί αυτόν τον φιλόδοξο κυβερνητικό στόχο. Σε ότι αφορά δε το ΕΤΕΑΝ, είναι γνωστό ότι μόνο συμπληρωματικό ρόλο μπορεί να έχει και η λειτουργία του ως αναπτυξιακή τράπεζα αποτελεί πομφόλυγα).

Εκτός και αν την αλλαγή… κατεύθυνσης της κυβέρνησης στο κρίσιμο χώρο των τραπεζών, σηματοδοτεί η τελευταία απόφαση του υπουργού Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτου, με την οποία αυξάνονται οι μισθοί των στελεχών του ΤΧΣ κατά 90% και ορίζεται αποζημίωση 1000 ευρώ ανά συνεδρίαση (ποσό αντίστοιχο με τρία επιδόματα ανεργίας ή τρείς βασικές συντάξεις, για μία συνεδρίαση που θα φθάσει το πολύ τις δύο ώρες).

Συγχαρητήρια, κύριοι της κυβέρνησης!