Μαίρη Λάλου (BOSS Shoes): Το παπούτσι ήταν για μένα… μονόδρομος

Συνέντευξη στη Φιλίππα Ταμπάρη

Έχετε αντιληφθεί ότι, στο Women’s Voice, εκτός από γυναίκες λίγο πιο γνωστές, φιλοξενούμε και κορίτσια ηλικιακά μικρότερα, με όραμα και πάθος για αυτό που κάνουν, ώστε να έχουν όλες τις προϋποθέσεις για να πετύχουν. Τη σημερινή μου καλεσμένη, την ξέρω χρόνια και αυτό που μου αρέσει σε αυτήν είναι το γεγονός πως έχει μια ευγένεια που σε κερδίζει, είναι επικοινωνιακή χωρίς υπερβολές και, αν και προέρχεται από μια οικογένεια με ιστορία στον χώρο που δραστηριοποιείται, η ίδια παραμένει χαμηλών τόνων. Όλα αυτά κάτι δείχνουν, σίγουρα τη σωστή δουλειά της οικογένειάς της, αλλά και τη δική της διαδρομή.

Η Μαίρη Λάλου ασχολείται με το επιχειρείν, αν και πολύ νέα σε ηλικία, έχει πάρει τα σωστά εφόδια από την οικογένειά της, ώστε να προχωράει με αργά και σταθερά βήματα στη δική της επιτυχία. Στον χώρο της υπόδησης οικογενειακώς εδώ και χρόνια, μέσα από ένα πολύ γνωστό brand name, σήμερα θα μας αποκαλύψει ποιο είναι το σωστό νούμερο, ώστε να ξέρουμε πώς θα βαδίσουμε στη ζωή. Μαίρη Λάλου, πάμε να δούμε ποιο είναι το… νούμερο σου!

Μαίρη σε ευχαριστώ για τη σημερινή μας συνάντηση! Είσαι ένα δυναμικό και δραστήριο νέο κορίτσι. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την επαγγελματική παρακαταθήκη, αν μπορώ να το θέσω έτσι, της οικογένειάς σου;

Κατ’ αρχάς εγώ σε ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις. Για να είμαι ειλικρινής, ήταν κάπως «μονόδρομος» για εμένα να ασχοληθώ με τη δουλειά αυτή. Τελειώνοντας το σχολείο και μεγαλωμένη μέσα στον χώρο αυτό, κατευθείαν ανακοίνωσα στους δικούς μου πως θέλω να εργαστώ στην επιχείρησή μας. Ήθελα να ανεξαρτητοποιηθώ και φυσικά να αρχίζω να «χτίζω» και να «καλλιεργώ» τη Μαίρη, οπότε, τι καλύτερο από το να εργάζεσαι και να είσαι δίπλα στην οικογένειά σου. Σπούδασα μάρκετινγκ, δουλεύοντας παράλληλα στην επιχείρησή μας και έτσι, τελειώνοντας τις σπουδές μου και παίρνοντας το πτυχίο μου, αφομοιώθηκα πλήρως στην επιχείρηση.

Η επιχείρησή σας ανήκει στον χώρο των υποδημάτων και είναι ένα από τα πιο γνωστά εγχώρια brand name. Τι ήταν αυτό που σου έμαθαν οι γονείς σου, όσον αφορά το είδος;

Η οικογένειά μου, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, με είχε μυήσει στον χώρο του υποδήματος. Μεγάλωσα μέσα στον χώρο της παραγωγής του, βλέποντας όλη την κατασκευή από την αρχή. Θυμάμαι τον παππού μου, να μου εξηγεί το κάθε τι. Οπότε, εάν μπορώ να πω πως κάτι μου έμαθαν, είναι να αγαπώ το παπούτσι και να εκτιμώ τον κόπο της παραγωγής του.

Γνωρίζω πολύ καλά πως είσαι παρούσα στα καταστήματα, στο κομμάτι της πώλησης και όχι μόνο. Αυτό σε βοήθησε όσον αφορά την επαγγελματική σου εξέλιξη;  

Φυσικά και με βοήθησε. Οι σπουδές μου επάνω στο κομμάτι του μάρκετινγκ, μαζί με την παρουσία μου στο κατάστημα, με βοήθησαν στο να εξελιχθώ ως προσωπικότητα, στον τομέα της κοινωνικότητας περισσότερο, αλλά κυρίως στο να αποκτήσω από ένα σημείο και μετά δικό μου πελατολόγιο, δημιουργώντας και έχοντας μέχρι και σήμερα επαγγελματικές, αλλά κάποιες φορές και φιλικές σχέσεις. Άλλωστε για εμένα, η προσωπικότητα είναι και αυτή κάτι που συμβάλει στην επαγγελματική εξέλιξη.

Τι αγαπάς πιο πολύ σε αυτό που κάνεις;

Αρχικά αγαπώ πολύ τη μόδα και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Η αλήθεια είναι πως από μικρή με θυμάμαι στον χώρο της παραγωγής των παπουτσιών, μιας που ανήκει και αυτό το κομμάτι σε εμάς, να παρατηρώ την κατασκευή ενός υποδήματος από την αρχή. Επομένως αγαπώ τη μαγεία της δημιουργίας και φυσικά την επαφή με τον κόσμο, που τον βλέπεις να χαίρεται και να τιμά το προϊόν μας, φορώντας το.

Πώς βλέπεις τα πράγματα, όσον αφορά το αγοραστικό κοινό;

Ζώντας σε μια δύσκολη, αλλά και πολύπλοκη θα έλεγα, εποχή, πιστεύω πως το αγοραστικό δυναμικό έχει διχαστεί, προβληματιστεί, ακόμα και θορυβηθεί θα έλεγα. Πλέον, δεν βλέπουμε τις αγορές που βλέπαμε κάποτε. Ο κόσμος ναι μεν θα βγει στα μαγαζιά, αλλά όχι με την ευδιαθεσία και την όρεξη που το έκανε κάποτε. Οπότε κι εμείς από τη δική μας πλευρά, θα πρέπει να εργαστούμε ακόμα πιο σκληρά ώστε το προϊόν που θα αγοράσει ο εκάστοτε πελάτης, να είναι αντάξιο των προσδοκιών του. Αυτό που έχω καταλάβει μέσα στα δέκα χρόνια που εργάζομαι στο εμπόριο και θα ήθελα να τονίσω είναι ότι, ο καταναλωτής αποζητά και εκτιμά την ποιότητα, οπότε δεν θα πάψει ποτέ με τον τρόπο του, να ενισχύει την αγορά.

Οι γυναίκες ή οι άντρες είναι πιο «δύσκολοι» πελάτες;  

Δύσκολη ερώτηση (γέλια)! Πιστεύω πιο δύσκολοι, εάν μπορούμε να το πούμε έτσι, είναι οι άντρες. Θα τους έλεγα πιο απαιτητικούς και αυστηρούς στο θέμα της αγοράς ενός παπουτσιού, μια που μιλάμε συγκεκριμένα για το είδος αυτό. Οι γυναίκες είναι πιο διαλλακτικές και, αν όντως κάτι τους αρέσει, θα το αγοράσουν χωρίς δεύτερη σκέψη.

Πώς βλέπεις τον εαυτό σου μελλοντικά, όσον αφορά την επιχείρηση;  

Ιδανικά θα ήθελα, μαζί με την οικογένειά μου φυσικά, να συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά για την εξέλιξη του ονόματός μας, αλλά και την προώθηση των προϊόντων μας, γιατί όχι και εκτός Ελλάδας. Επίσης θα ήθελα στο σημείο αυτό να πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στον ιδρυτή και πρόεδρο της εταιρίας μας, τον παππού μου Βασίλη Βρεχόπουλο, αλλά και στην υπόλοιπη οικογένειά μου που με στηρίζει, ενθαρρύνοντάς με  και ακούγοντας και τις δικές μου ιδέες στο κομμάτι της ενίσχυσης και της εξέλιξής μας.

Κεφάλαιο «γυναίκες και επιχειρείν». Τι εμπειρίες έχεις, ως νέο κορίτσι, στον χώρο αυτό; 

Παρόλο που εργάζομαι σε οικογενειακή επιχείρηση, οφείλω να ομολογήσω πως δεν μου χαρίστηκε τίποτα. Ξεκίνησα να δουλεύω παράλληλα με τις σπουδές μου, στο κομμάτι της πώλησης όπως προείπα, όπου εδώ να σημειώσω ότι, δεν υπήρξε καμία διάκριση ανάμεσα σε εμένα και στις υπόλοιπες κυρίες που εργάζονταν, ήδη, στο κατάστημα. Σαφώς και υπήρξαν δύσκολες στιγμές, καθότι το κομμάτι της πώλησης τότε ξεκίνησα να το μαθαίνω. Το γεγονός όμως ότι, δούλεψα δίπλα σε έμπειρους ανθρώπους, οι οποίοι δεν με αντιμετώπισαν με κάποια ειδική -εάν μπορώ να το πω έτσι- μεταχείριση, με βοήθησε να εξελιχθώ, ακόμα και αν ο τρόπος κάποιες φορές δεν ήταν και ο καλύτερος. Κάπως έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να αποδείξω την αξία μου και στα 25 μου να γίνω η υπεύθυνη του καταστήματός μας. Από εκεί κι έπειτα, εξακολουθώ να εργάζομαι και να εξελίσσομαι, ώστε να φτάσω στο μέγιστο για εμένα επίπεδο.